مینجیق

+0 به یه ن

در دهه هشتاد سریالی از مهران مدیری با عنوان «باغ مظفر» پخش می شد. سریال بانمکی بود. ماجرای زندگی یکی از خانواده های ملاک قدیم تهران بود که در باغی بزرگ در قلهک به همراه دختر و پسرش و خدمتکارشان «حیف نان» زندگی می کردند. پدر و دختر در زمان فسیل شده بودند و در دنیای خودشان سیر می کردند. باورهای پدرسالارانه  و طبقه-محور خان  سوژه طنز بود. با این که خیلی پسر-دوست بود اما مرتب برسر پسر بیچاره اش می زد و از طرف دیگر دختر از خودراضی اش می تازاند! خیلی با نمک بود. هم در آپارات و هم در یوتیوب این سریال می توانید ببینید و لذت ببرید.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

اون اوایل که ریاست پژوهشکده را برعهده گرفته بودم (زمستان ۱۴۰۰) تصمیم داشتم -دست کم در اوایل کار- حتی الامکان روال های مرسوم اداری پژوهشکده را تغییر ندهم و سنت قبلی را ادامه دهم مگر این که آن روال یا سنت ایراد اساسی داشت. عموم روال ها معقول بودند. شاید دقیقا آن چه که من می خواستم نبودند اما ایراد اساسی نداشتند. من هم فکر می کردم نمی ارزد روال تقریبا معقولی را که جا افتاده -به دلیل سلیقه شخصی- عوض کنم.  طبیعی هم بود که روال های پژوهشکده معقول باشد. بالاخره شاهین دو سال ۸۵ تا ۸۷ و  از مهر ۱۳۹۳ تا ۲۵ مرداد ۱۳۹۷ رئیس پژوهشکده بود و انتظار دور از ذهنی نبود که در این مدت روال ها را معقول کرده باشد. اما یک مورد بود که  مرا برآشفت. حتی به شاهین هم تشر زدم که چه طور تو شش سال رییس پژوهشکده بودی و این روال نادرست را تصحیح نکردی؟! ماجرا این بود که وقتی شورای پژوهشکده، درخواست یکی را رد می کرد در مصوبات شورا مثبوت نمی گشت! واقعا روال غلطی است. در دوره من، چهارشنبه بعد از ظهرها که شورا تشکیل می دهیم در آخر جلسه  محتوای مصوبات را دو سه بار با اعضای شورا چک می کنیم. اگر یک مقدار موضوع حساس باشد حتی جملات کلیدی در نگارش مصوبات و نامه به درخواست کنندگان را هم با اعضای شورا چک می کنم. بلافاصله بعد از شورا فایل صوتی به مدیر اجرایی پژوهشکده می فرستم و دانه به دانه مصوبات را شرح می دهم. مدیر اجرایی شنبه صبح پیش نویس را آماده میکند. من می خوانم و با یادداشت هایم مقابله می کنم تا نکته ای از قلم نیافتد. بعد  همان روز برای امضا به اعضا می فرستیم.

دو سه روزه امضاها جمع می شود و بعد نامه های مربوطه را می فرستیم. با این دقتی که می ورزیم طبعا بر نمی تابیم که مسئله ای به اهمیت جواب رد به فلان درخواست در مصوبات نیاید.

سالیان قبل، یکی از اعضای شورای پژوهشکده ما یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در دوره ششم (همان مجلس اصلاحات) بود. او بود که اصرار بر رویه غلط مکتوب نکردن جواب های رد داشت. او بود که چنان بر «تجارب» ارزشمندش در نهادی  مهم چون مجلس تاکید  داشت که شاهین را هم متقاعد کرده بود که روال مورد نظر او-که گویا روال مجلس هم هست- برگیرد. آن نماینده اصلاح طلب سابق مجلس اصرار داشت که این  مکتوب  نکردن حکمت عالیه ای دارد که ما جوانک های بی تجربه که دهانمان بوی شیر می دهد نمی فهمیم. من اما گفتم که شورای پژوهشکده فیزیک نمی تواند مثل مجلس شورای اسلامی «هر دنبیلی» اداره شود. باید حساب و کتاب داشته باشد.  جوان چهل و چند ساله ای که من باشم اون قدر خنگ نیستم که نفهمم  حکمت  مکتوب نکردن چیست. وقتی مکتوب نمی شود دست رییس باز خواهد بود که مخالف نظر شورا هرکاری که دوست دارد بکند. درخواستی را که شورا رد کرده با منت گذاشتن بر سر درخواست کننده اجابت می کند و این طوری برای خودش عِده و عُده ای جمع می کند. نوچه جمع می کند. این گونه روسا  مصوبه شورا را ماه ها بعد برای امضا می فرستند. بعد از سپری شدن ماه ها، اعضای شورا یادشان می رود که چه تصویب کرده بودند. من اگر قبول کردم رییس پژوهشکده شوم دقیقا برای جمع کردن چنین بساط هایی بود. طبعا حکمت های عالیه نمایندگان مجلس (حتی همان مجلس ششم) به درد پژوهشکده ما نمی خورد.

 پی نوشت:  انصاف نیست تاکید نکنم که شاهین در همان دهه هشتاد برای معقول کردن جلسات شورای متعدد پژوهشکده و پژوهشگاه با تمام قوا جنگید. قبل از او شوراها  روالی نداشتند که خوب باشد یا بد. قبل از او شورا جایی بود که پیرمردها در آن جمع می شدند و جوک های قومیت زده و وجنسیت زده می گفتند. شاهین به تمام معنی برای تغییر آن این رویه جنگید. به او جوانک بداخلاق نا سازگار می گفتند. شاهین بود که آیین نامه ها برای روالمند کردن شوراها نوشت. این یک مورد دیگه از دستش در رفته بود. از بس که آن نماینده سابق مجلس  از حکمت عالیه که در مجلس هم استفاده میشود دم زده بود که شاهین هم خیال کرده بود لابد حکمتی در میان هست که او  در نمی یابد!

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

همان گونه که اطلاع رسانی شده است آقای دکتر عزیزی از دانشگاه تهران روز چهارشنبه سخنرانی ای به زبان ترکی ارائه خواهند داد.

این سخنرانی ترویجی همزمان برای دانش آموزان، خانواده ها، مهندسان، پزشکان و سایرعلاقه مندان به علم و البته  برای فیزیکدانان جذاب خواهد بود.  اطلاعات بیشتر در مورد سخنرانی در زیر موجود است.  لطفا این پیام را در سطح وسیع منتشر کنید تا علاقه مندان بیشتری مطلع شوند. برنامه آنلاین و رایگان می باشد.

با تشکر

 یاسمن فرزان

سخنران: آقای دکتر کاظم عزیزی

زمان: ۶ بعد از ظهر

۶ تیرماه ۱۴۰۳

۲۶ ژوئن ۲۰۲۴ 

 لینک سخنرانی:

 https://www.skyroom.online/ch/schoolofphysics/colloquium

عنوان به فارسی:

فیزیک ذرات؛  آینده صنعت و پزشکی

عنوان به ترکی:

ذره لرین فیزیکی؛  صنعت و پزشکی نین گله جه یی

چکیده به فارسی:

در این سمینار نگاه کوتاهی به فیزیک ذرات و نقش آن در شناخت کیهانمان خواهیم داشت. سپس از کاربرد ذرات در صنعت و پزشکی خواهیم گفت و از آینده این شاخه ها حرف خواهیم زد

چکیده به ترکی:

بو سمینار دا  کیچیک ذره لرین فیزیکی نه عمومی بیر باخیشیمز اولوپ اونون  دنیامیزی انلامامزداکی نقشیندن دانیشاجییخ. سونرا بو شاخه نین صنعت و پزشکی دکی نقشیندن دانیشیپ بو ساحه لرین گله جه ییندن بحث الییجییک

توجه کنید که عنوان و چکیده را اندکی عمومی تر کردیم تا برای طیف وسیع تری از مخاطبان جالب باشد. در کنار فیزیکدانان، از دانش آموزان و خانواده ها و معلمان و مهندسان و پزشکان  وسایر علاقه مندان نیز دعوت می نماییم که در این برنامه شرکت فرمایند.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

ماجرایی که می خواهم تعریف کنم واقعی است. یک مرد جوانی بود از  یک خانواده ترک تبار آذربایجانی پرجمعیت در مرکز تهران. این مرد جوان رفته بود ژاپن. سخت کار کرده بود و سرمایه ای اندوخته بود. پدرش هم خیاط بود و مغازه خیاطی در مرکز شهر داشت. پسر به ایران  برگشته  بود و سرمایه گذاری کرده بود. با پدر و برادرش شریک شده بود. طبق روال نسل های قبل تواقفاتشان را مرامی و  شفاهی انجام داده بودند و طبق روال (حتی مرسوم تر) نسل قبل بعدا دعوایشان شده بود و پدر و پسر هر دو ادعا می کردند که دیگری پول آن یکی را خورده. پسر علیه پدر شکایت به دادگاه برده بود (این یکی خیلی مرسوم نیست. معمولا پدر پول پسر را می خورد و پسر هم به لحاظ فشار اجتماعی دم نمی زند). قاضی هم ترک بود. پدر از در  همشهری گری با قاضی در آمده بود که قاضی به نفع او حکم صادر کند. این هم از خوشمزگی های نسل های قبلی ایرانی است. از منظر پیرمرد قاضی ای که اولین بار هست که دیده، «همشهری» و «خودی» است پس با او می توان علیه فرزندی که «نخودی» حساب می شود متحد شد. گویا حق با پسر بوده است. واقعا پدر، مال واموال او را به تحریک یکی از برادرها بالا کشیده بود. از آن ور هم طبق معمول مادر، به دفاع از پدر، فیلم هندی بازی می کرد که چرا پدرت را به خاطر مال دنیا به دادگاه کشانده ای و حسابی روی روح و روان پسر بود. احتمالا  این اولین  بار در زندگی مشترک این زوج  بود که مادر این جوری تمام قد حق را به شوهرش می داد چون که فکر کرده اگر پسر به جای پدر در دادگاه برنده شود دختر مردم (یعنی عروسش) منتفع می شود اما اگر شوهرش در دادگاه برنده باشد  خود او (یعنی «ملکه مادر» یا «والده سلطان») منتفع خواهد شد.

خلاصه! علی رغم همشهری گری  با قاضی و فیلم بازی کردن ها و دروغبافی پدر «جهاندیده» ( که بنا به گفته شخص شیخ اجل جناب « بسیار گوید دروغ»)،   قاضی دادگاه رای به نفع پسر داد. چون شواهد و مدارک حقانیت ادعای او را ثابت می کرد.

حق-بنا به حکم دادگاه-  با پسر بود اما خدا می داند این جریان دادگاه و -بدتر از آن- فیلم هندی های مادر چه فشار عصبی بر پسر وارد کرده اند و  چند سال از عمر وی کاسته اند.

منظور امثال من از حقوق قومی و زبانی این گونه همشهری گری های کور نیست. منظورمان  ایجاد بستر مناسب بر رشد فرهنگی زبانی و اجتماعی است.  منظورم از «همشهری گری کور» دفاع از ظالم و متجاوز به اسم همشهری یا همزبان بودن است. چه مظلوم واقعه همشهری و همزبان باشد و چه نباشد! (اصلا من نمی فهمم وقتی که مظلوم هم خود همشهری است چه طور آن رفتار را به اسم همشهری گری می فروشند. اون دیگه همشهری گری هم نیست.  یک پله از همشهری هم پایین تر هست. معمولا انگیزه دیگری پشت پرده هست و به اسم همشهری گری می فروشند که یک کمی مقبولیت داشته باشد! مثلا در داستان بالا، احتمالا قاضی هم درک می کرده که اگر پیرمرد همزبان باشد پسر هم همزبان هست. اما از همشهری گری با پیرمرد در آمده و جلسات را به نفع پیرمرد سوق می داده تا به پسران درسی بیاموزد که اگر پدر حقشان را هم خورد نباید جسارت کرده شکایت کنند.  به هر حال، شواهد و مدارکی که وکیل  پسر ارائه کرده بود آن قدر متقن بوده که دیگه قاضی هم مجاب شده و رای به نفع پسر داده.) این نوع رفتار های بدوی باید در ایران فردا- ایران پسا رنسانس ایرانی- کنار گذاشته شود. به جای آن باید روی مسایلی مانند آموزش کودکان  به زبان مادری و غیر مادری و.... بر اساس آخرین یافته های علوم شناختی و علوم تربیتی کار کرد. این نوع فعالیت هاست که مد نظر ماست نه همشهری گری های احمقانه.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

IRCHEP 1403
Iranian Conference on High Energy Physics
Deciphering the Universe Ciphers
School of Physics, IPM
September 30th-October 2nd, 2024 (9-11 Mehr,1403)

IRCHEP 1403 is a conference on high energy physics to be held from September 30th to October 2nd, 2024. The conference gathers experts in high energy physics and cosmology to discuss recent advances and key developments in the field.
IRCHEP 1403 will be held online. The talks are all by invitation.  The meeting will start at 2 pm (Iranian time) and end around 7:30 pm. In the first two days, the program will consist of three plenary talks, followed by three parallel sessions on high energy phenomenology, theory and cosmology. 

This year corresponds to the year 1403 in the local calendar, hence the name IRCHEP 1403.

This conference follows a three-day school on high energy physics which will take place in person at the physics school of IPM. For more information on the school, please visit 

https://physics.ipm.ac.ir/conferences/ishep2024/index.jsp.

While the in-person school is in Farsi, the IRCHEP 1403 will be in English.

The website of  IRCHEP 1403 is available at

https://physics.ipm.ac.ir/conferences/irchep1403/index.jsp.

The deadline for registration is 26 August, 2024 (5 Shahrivar, 1403). The registration is free of charge.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

فصل ششم سریال کراون را هم دیدم.  شخصیت فاید پدر توجهم را خیلی جلب کرد. یارو خودش را جر می داد که خانواده سلطنتی  آدم حسابش کنند که  تا آخر هم حساب نکردند. اما از اون طرف، پسر خودش را مدام تحقیر می کرد! خیلی رقت انگیز بود.  متاسفانه حکایت زندگی خیلی هاست که بچه های خود را تحقیر می کنند و بعد گمان می کنند با چسباندن خود به پولدارهای فامیل و ادعای اصالت خانوادگی، عزت و  احترام و جایگاه رفیع می یابند. دست  آخر هم بچه را از خود دلزده می کنند و پولدارهای فامیل هم بیش از پادو به آنها نمی نگرند! حکایت  فیلم برادران لیلا!   باز در همین سریال هم نشان می داد که ملکه مادر مرتب  از دخترهای پا به سن  گذاشته اش ایراد می گرفت. مثلا وقتی خواهر ملکه می گفت دکتر به من گفته از نرده استفاده کنم  ملکه مادر به جای ابراز محبت با حالتی ظفرمندانه می گه که من در این سن از نرده استفاده نمی کنم! این همه نامهربانی را از غریبه ها بر نمی تابیم ولی ظاهرا از جانب مادرغیرعادی نیست!  چه در کاخ سلطنتی چه در کلبه درویشی! در قسمت آخر الیزابت جوان تر به الیزابت ۸۰ ساله می گوید از وقتی مادر فوت کرده، اعتماد به نفست  بیشتر شده.   یاد یادداشت های اسدالله علم افتادم که به مزاح می گفت شاه مملکت هم باشی باز از زنت می ترسی . (گویا اسم یک جایی را ثریا گذاشته بودند و شاه می ترسید از آن بازدید کند مبادا به فرح بر بخورد. یک همچین  داستانی داشت.) اما به نظرم درست تر هست بگویند ملکه ۸۰ ساله انگلیس برای ۵۰ سال هم باشی باز تا مادر زنده هست از دست قضاوت های دایمی مادرت اعتماد به نفست را گم می کنی!

https://www.youtube.com/watch?v=WaIFRKEtH00

این فیلم  مستند در یوتیوب در مورد زندگی برخی از میلیاردرهای هندی است. توصیه می کنم فیلم را از دقیقه ۱۸ ببینید. در مورد زندگی  یک خانم میلیارد خودساخته هست که درروستایی محروم در هند دنیا آمده و متعلق به پایین ترین کاست هندوها  بوده است. او ابتدا با خیاطی و سپس با سرمایه گذاری بر ملک ثروتی می اندوزد. دست تنهایی! (دست کم در مستند چنین نشان می دهد.) داستانی است باورنکردنی. اگر یک دهمش هم درست باشد- حتی اگر ده برابر آن چه نشان داده شده قسمت سیاه در زندگی او بوده است که سانسور شده- باز هم فوق العاده تحسین برانگیز هست! حتما می دانید تعلق به پایین ترین کاست هندو در  جامعه هند یعنی چه؟! ما در جوامع اسلامی یا در جوامع غربی اصلا همچین مفهومی وحشتناکی نداریم و نمی توانیم درک کنیم برای پیشرفت یک نفر-آن هم یک زن- از آن کاست در جامعه هند چه موانعی هست. 

به هر حال این خانم خود را بالا کشیده اما مرتب به روستای محل تولدش سر می زند و به دردهایشان می رسد. این که ریشه خود را فراموش نکرده و به فکر روستای زادگاهش هست چیزی است که تحسین خیلی ها را بر می انگیزد اما به نظر من، امری تحسین برانگیز تر در وجود و شخصیت این زن بود که کمتر کسی به آن توجه خواهد کرد. منظورم آن آرامش و اعتماد به نفسی است که در چهره دختر نازپرورده این زن موج می زند.  خیلی ها خواهند گفت دیگه یک دختر نازپرورده چه دردی دارد؟! اکثریت غالب افراد اگر جای ان مادر بودند (یا حتی خیلی خیلی کمتر از او برای بالا بردن جایگاه  خانوادگی زحمت کشیده بودند) صبحشان را با سرکوفت بر سر فرزند که باید قدر موقعیت ممتازش را بداند آغاز می کردند و شب را با سرکوفت این که فرزندشان لیاقت این امکانات را ندارد تمام می کردند. دیگر آرامشی در ضمیر این فرزند باقی نمی ماند که در چهره اش نمایان باشد. شخصیت بچه خرد و لورده می شد! پدر یا مادر خودساخته به فرزند سرکوفت می زدند و سیل نوچگان و کاسه لیسان دربارش هم در تایید حرف او چند تا هم از روی عقده هایشان روی سرکوفت های والد می گذاشتند و فرزند میلیاردر خودساخته را بدتر می کوبیدند. وقتی مادر میلیاردر در حضور ملازمان بر سر فرزند می کوبد دیگر آن چه که ملازمان عقده ای بر سر بچه می آورند معلوم است! اتفاقا برعکس تصور عموم، فرزند میلیاردربودن-به خصوص میلیاردر های خودساخته- بسیار زجرآورتر از فرزند یک خانواده طبقه متوسط بودن هست.

اما در این مورد ظاهرا دختر آن خانم به لحاظ روانی راحت هست. اصلا مادر نیازی نداشته که دایم به دخترش سرکوفت بزند که من از کجا به کجا رسیدم تا تو اکنون در رفاه باشی. مرتب با دخترش به آن روستا برای خدمت رسانی رفته اند و دختر به چشم خود همه چیز را دیده. دیگه نیازی به سرکوفت نبوده.

شما هم اگر فرد خودساخته ای هستند که فکر می کنید زیادی خوش به حال فرزندتان می شود به جای سرکوفت به او به همراهی او به کمک رسانی به محرومان بپردازید تا او به چشم خود ببیند و برای درک موضوع، به سرکوفت دایمی شما نیازی  نداشته باشد.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

همان طوری که می دانید آقای دکتر پزشکیان برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری تایید صلاحیت شده است. من ایشان را نسبتا خوب می شناسم. از حدود سال ۸۹ که به طور مستمر  درگیر فراز و نشیب های کوشش ها برای نجات دریاچه اورمیه بوده ام عملکرد ایشان را به عنوان نماینده تبریز زیر ذره بین داشته ام. به یک واسطه هم می توان گفت ایشان را از نزدیک می شناسم. در زیر هم از خوبی هایشان خواهم گفت و هم از محدودیت های پیش روی ایشان.
اول از همه بگویم که در پاکدستی ایشان و خانواده ایشان شکی نیست. نه اهل پارتی بازی برای فرزندانش هست و نه اهل رانت و..... پسرش فیزیک خوانده. دکترایش را از شریف گرفته و در دانشگاه صنعتی سهند استاد هست.  علی رغم فرزند چنین شخصیت سیاسی بودن کاملا بر توانمندی شخصی خودش در شغلش اتکا داشته است. در کشور ما بین دولتمردان و فرزندان آنها کمتر چنین گوهری یافت می شود.
آقای دکتر پزشکیان فردی باهوش هم هست. هوشش بالاتر از متوسط هوش کشوری است.  در بین آن شش کاندیدا که نابغه حساب می شود اما در بین جمع افراد آکادمیک یا پزشک از آقای دکتر پزشکیان باهوش تر فراوانند. از نظر هوشی در میان افراد آکادمیک یا پزشک متوسط رو به خوب حساب می شود.
در مورد هوشش بیشتر می خواهم تاکید کنم و بنویسم قادر به چه کارهایی خواهد بود و قادر به چه کارهایی نخواهد بود. قدرت کلامی بالایی دارد. می تواند انتقاد صریحی کند که رسانه ها را به خود جلب کند و بین افراد مشتاق یافتن یک قهرمان، قهرمان به نظر رسد در  حالی که با هوشمندی حدود کلام و انتقاد خود را چنان نگاه داشته است که اگر بر سرش بریزند ادعا کند من فقط نصیحت دلسوزانه می کردم و از عقوبت حذر کند. اگر این را نمی دانست و نمی کرد چند دهه در عرصه سیاست دوام نمی آورد.  علی الاصول هر سیاستمداری در همه دنیا باید از این کارها و مهارت ها بلد باشد تا در عرصه سیاست دوام آورد. اما در ایران  محدودیت های موجود بر سر انتقاد چنان زیاد هست که  این  کار (انتقاد بدون عقوبت برای شخص منتقد) بر روی یک طناب باریک راه رفتن می ماند  وهوش ووقت فکری زیادتری می طلبد. اگر آقای دکتر پزشکیان در کشوری اروپایی بود هوششان رابه کار می برد و چنین می کرد وباز از وقت فکری اش باقی می ماند که کاری پیش ببرد.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

انتخابات شاخه ‌ذرات و میدان و نیز انتخابات شاخه کیهانشناسی و گرانش انجمن فیزیک در پیش است. بخشی از آن چه که  در آذر ماه  درمورد انتخابات هیئت مدیره انجمن  نوشته بودم در مورد انتخابات پیش روی انجمن باز نشر می دهم:  توجه به شرایط کشور دوره بعدی انجمن فیزیک  دوره مهم و تاثیرگذاری می تواند باشد. در شرایط خاص کشور خیلی مهم هست که ما انجمن فیزیک قوی ای داشته باشیم. انجمن فیزیک قوی می تواند جلوی برخی از ناراستی ها را بگیرد و شوری و شوقی بیافریند. 

جامعه بدون ساختار می تواند در پی تحولات و آشوب ها به توده ای خطرناک بدل شود که بد را بدتر سازد. جامعه به ساختارهایی نظیر انجمنها با تعداد اعضای بالا نظیر انجمن فیزیک نیاز دارد که جلوی این توده ای شکل شدن را بگیرد. وچه انجمنی مهمتر  از انجمن فیزیک در آستانه رنسانسی که ملت ایران آغاز کرده!؟

اگر عضو پیوسته انجمن هستید خود را از لذت انتخابی مهم بین خوب و بهتر محروم نسازید. در انتخابات انجمن فیزیک شرکت کنید.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

اگر روزی روزگاری ما یک کشور آزاد و دموکراتیک داشته باشیم نیاز هست که یک حزب با گرایش محیط زیستی داشته باشیم. شاید هم یک سیستم پیشرفته  تراز حزب. به هر حال حزب مفهومی است متعلق به قرن گذشته. دنیای جدید شاید مفهومی پیشرفته تر بطلبد.  حالا من روی این قسمت ماجرا زیاد تاکید ندارم. منظورم این هست که نیاز به یک جناح سیاسی قدر هست که مسایل محیط زیستی نظیرساماندهی فلر های آلاینده، حکمرانی آب  و... را پی گیری کند. این قبیل کارهای محیط زیستی را با شعار «از خود شروع کنیم» نمی شه سمبل کرد و زیر فرش کرد. من و ۸۵ میلیون ایرانی دیگر هم  اگر به جنبش «زباله صفر» بپیوندیم  و در هنگام مسواک زدن و ظرف شستن و استحمام آب را هدر ندهیم باز این قبیل مشکلات بزرگ مقیاس باز باقی است! من  نه تنها در مسایل محیط زیستی مدت هاست از خود شروع کرده ام بلکه این از خود شروع کردن را به محل کارم هم تسری داده ام و در پژوهشکده هم از خود شروع کرده ایم و وضعیت محیط زیستی آن را به طرز چشمگیری بهبود بخشیده ایم. بعید می دانم  آقایانی که شعار «از خود شروع کنیم» می دهند چنین کرده باشند. آن عده را که من می شناسم چنین نکرده اند! (در نوشته بعدی ام درباره اش خواهم نوشت) فقط منظورشان آشپزخانه هست و به محل کارشان نرسیده اند. من از اونها چند قدم جلو هستم  اما میدانم این قبیل اقدام های من  و امثال من هم  کافی  نیستند. « از خود شروع کنیم» چماقی شده است در دست برخی افراد ذینفع در تخریب محیط زیست یا برخی از آقازاده ها که در  تشکل های محیط زیستی مردمی رخنه می کنند و تا انتقاد یا مطالبه گری جدی ای مطرح می شود بر سر مطالبه گران می کوبند که «ازخود شروع کنید!» معمولا هم زورشان به خانم ها می رسد و بس!  هیچ کدامشان (ازجمله همان آقازاده ها) حتی اون قدر جسارت ندارند که به مهندسان صاحب شرکت بگویند که از خود شروع کنید و زباله های الکترونیکی تان را سامان دهید. هیچ کدامشان این قدر جسارت ندارند که به مسئولان میوه و تره بار بگویند که ضایعات میوه و تره بار را مدیریت و سامان دهی کنید. اما تا دلتان بخواهد بر سر زنان تشر می زنند که در آشپزخانه خود را به زحمت بیاندازید تا محیط زیست آسیب نبیند. تا بخواهید مادربزرگشان را بر سر زنان امروزی که اغلب هم شاغل هستند می کوبند که آن نسل چگونه در آشپزخانه صرفه جو بودند. (دیگه نمی گویند آن نسل ۱۰ فرزند می زاییدند اما وضع بهداشت همان خانه ها که اینان نوستالژی اش را دارند چنان بد بود که نصف بچه ها در خردسالی تلف می شدند!)

در این مملکت همه کاسه کوزه ها را بر سر زنان- به خصوص زنان مدرن و امروزی- می شکنند. یکی می گوید زلزله نتیجه پوشش بانوان هست آن دیگری می فرماید مشکلات محیط زیست زیر سر زنان هست. آقایان به اصطلاح فعال در تشکل های محیط زیستی  پوشکی را که مادران در طبیعت در سیزده به در رها می کنند پیراهن عثمان می کنند. جالبه که آن  چند پوشک را می بینند (و البته پدر را هم مقصر نمی دانند و فقط مادر را مقصر می دانند) اما ریختن فاضلاب های صنعتی و شهری در رودخانه ها و تالاب ها را نمی بینند.!

----------

حدود دو سال (از ۹۸ تا ۱۴۰۰)  در فضای مجازی با گروهی حامی محیط زیست وقت گذراندم. بنیانگذار گروه یک خانم بسیار فعال و دلسوز و آگاه بود. اکثریت اعضای گروه هم خانم بودند. خانم ها  عموما یا خانه دار و بازنشسته بودند یا شغل هایی داشتند که به لحاظ اداری رده بالا حساب نمی شود و به آنها در محل کار قدرت و اختیارات چندانی نمی دهد.   با این حال در محدوده اختیارات بسیار محدودشان در خانه و محل کار «ازخود شروع کرده بودند». در خانه و آشپزخانه که برای حفظ محیط زیست بسیار سخت می کوشیدند. آن هم در ایام کرونا که توجه به بهداشت تا حد وسواس شدید بود و شوخی بردار نبود! واقعا سختی می کشیدند که محیط زیست را حفظ کنند! نمونه ای از کارهایی که خانم های شاغل در محدوده اختیارات بسیار محدود خود در محل کار انجام داده بودند اینها بودند:

۱) یک خانم مدیرمدرسه بازنشسته هر زمان دیده بود شاگردی زباله بر زمین می اندازد جلوی او خم شده بود و زباله را برداشته و در سطل زباله انداخته بود. این باعث شده بود همه فارغ التحصیلان مدرسه او به این موضوع  توجه کنند!

۲) یک خانم آتش نشان به مدارس رفته بود و نکات ایمنی را آموخته بود. والدین هم از این کودکان آموخته بودند وآمار اتش سوزی کاهش یافته بود.

۳) یک خانم مهندس در محل کارش اقداماتی در خصوص محیط زیست انجام داده بود.

در آن گروه مردانی هم بودند که از نظر شغلی خیلی خیلی از آن بانوان رتبه های بالاتری داشتند. اغلب صاحبان مشاغل و شرکت ها و کارآفرین و کارفرما بودند. اگر هم شغل دولتی داشتند عناوین شغلی و مدیریتی شان را تریلی نمی کشید! اما دریغ از یک اقدام از سوی آنها در محل کار در جهت حفظ محیط زیست! گویی عضو آن  گروه شده بودند که بر سر زنان بکوبند که چرا زنان در آشپزخانه آب زیاد مصرف می کنند یا در سیزده به در پوشک در طبیعت رها می کنند.

من رودربایستی نداشتم و صراحتا سئوال می کردم شما که چنین موقعیت شغلی یا نظارتی  برجسته ای دارید در محل کار چه کرده اید؟! اصلا انگار با زبان چینی با آنها سخن می گفتم. اصلا در مغزشان نمی رفت که شعار «از خود شروع کنیم» که همچون چماق بر سر بانوان می کوبیدند می تواند شامل خود آنها در محل کار هم بشود! حتی درک نداشتند که موردی که آن خانم آتش نشان انجام داده چه ارزشی دارد. حتی بعد از توضیح هم درک نمی کردند. با دیده تحقیر و تخفیف بر آن می نگریستند و می گفتند مگه بچه ها چه اهمیتی دارند که آموزش به آنها چه اهمیتی داشته باشد؟!  خانم آتش نشان توضیح داده بود که وقتی به بچه ها  د رمدرسه می آموخت بچه  ها  در خانه آموخته های خود را مطرح می کردند و توجه والدین را جلب می کردند. والدین برای این که جلوی بچه  خودشان کم نیاورند به مسایل ایمنی آتش سوزی رو می آوردند. درنتیجه آمار آتش سوزی پایین آمده بود.

--------

به جای غر زدن خودتان باغلارباغی را آباد کنید

چهارشنبه 14 تیر 1402

یکی از دوستان فیس بوک که دبیر ریاضی جاافتاده ای است از وضعیت یکی از پارک های شهر انتقادی نموده. اون وقت یکی دیگه (نمی شناسمش اما از نوشته اش چنین برداشت کرده ام از اون سمپات های دوم خردادی هست که حدود بین ده تا بیست سال پیش از ایران مهاجرت کرده) به او تشر می زنه که شما ایرانیان چه قدر غرغرو هستید به جای غر زدن خودتان بلند شوید بروید در آن پارک گل بکارید!!!

با همین توسری زدن ها سالها ما را عقب نگاه داشتند! اگه قرار باشه گلکاری های پارک را هم یک دبیر ریاضی انجام بده نهاد عریض و طویل شهرداری چه کاره است!؟ این همه عوارض را از شهروندان برای چی می گیره!؟ حق شهروندان را از فضا و نور و هوای سالم به اسم «تراکم» به سازنده ها می فروشه و ثروت افسانه ای به جیب می زنه اون وقت یک معلم که عمری خدمت کرده انتظار نداشته باشه که این نهاد عریض و طویل برای او و نوه های آینده اش یک پارک آباد در شهر نگه داره!؟ خودش باید بره بیل بزنه و در پارک گل بکاره!؟ به علاوه مگه پارک-داری فقط گلکاری است!؟ پارک مزبور وسایل بازی هم داره . اگر وسایل بازی نظیر چرخ فلک به درستی سرویس نشوند جان شهروندان وگردشگران را به خطر می اندازه. از منظر اون آقا، یک معلم ریاضی (یا هر کس باشغلی مشابه) باید متخصص سرویس این وسایل هم باشه و خود آستین بالا بزنه و این کار را انجام بده یا زبان در کام بگیره و اعتراض نکنه که این چه وضعیه؟!!! به علاوه گیریم که هر شهروند سر خود خواست به وضع پارک های شهر رسیدگی کنه. مگه اجازه می دهند!؟ اصلا مگه درست هست که اجازه بدهند که هر کی می آد توی پارک شروع به سرویس کردن وسایل بازی یا حتی گلکاری داشته بکنه؟ این کارها اصولی دارند. برنامه ای می خواهند.

شهرداری این همه ثروت داره امکانات داره پرسنل داره. شهرداری است که باید کارش را درست انجام بده و اگر انجام نده شهروندان باید مطالبه کنند. یعنی چی که هر مطالبه ای به اسم «غرنزنید خودتان عمل کنید» می خواهند ساکت سازند؟!

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

در زیر  متن مربوط به «محیط زیست، سلامت ایمنی» که کارمندان پژوهشکده فیزیک تهیه نموده اند باز نشر می دهم. در محل کار می توان تغییرات مهمی از این جهت ایجاد کرد. همین قدر تعییرات  توسط  تشکل های مردم نهاد غیر دولتی-در کشورما- مستلزم صدها برابر زحمت هست که اغلب هم راه به جایی نمی برد. من هر دو را امتحان کرده ام و بر اساس تجربه عرض می نمایم. همین طور در بخش خصوصی هم  افراد  اگر بخواهند می توانند در حوزه کاری خویش استانداردهای  «محیط زیست، سلامت ایمنی»  به طرز محسوسی بالا ببرند.

متن به قلم خانم ها بابانزاده و جم، کارمندان پژوهشکده فیزیک:

«پاره‌ای از اقدامات پژوهشکده در خصوص کاهش مصرف برق

1- سعی شد از لامپ‌های با مصرف برق کم و ولتاژ پایین و شدت نور بالاتر استفاده شود.

2- تعداد لامپ‌های اضافی در مشاعات حذف گردیده است.

3- تعمیرات پنجره‌های طبقات به منظور کاهش از دست رفت انرژی

لطفاً به هنگام حضور در محل کار در ایام تابستان به نکات زیر توجه نمایید:

1-استفاده هر چه بیشتر از نور خورشید (روشنایی طبیعی روز)

2-چنانچه محل کار یا موضع کار نور بیشتری نیاز داشته باشید، مقدار نورعمومی (روشنایی سقف اتـــاق) را می‌باید کمتر در نظر گرفت و از نور موضعی استفاده کرد .

3- نور موضعی بدون نور عمومی بهداشتی نیست و برای سلامتی چشم مضر است ، زیرا در چنین حالتی چشم به سبب اجبار در انطباق خود با روشنایی زیاد موضع کار و تاریکی اطراف خسته می شود لذا استفاده از هر دو ضروری است .

http://www.maes.ir/maghalat/149-roshanayi-maber

۴- چیدن وسایل در اتاق به گونه‌ای که بازدارنده نور روز نباشند

لطفاً در صورت ترک محل کار در ایام تابستان به موارد زیر توجه نمایید:

در صورتی که سیستم کامپیوتری در حالت اجرای برنامه و یا فعالیت خاصی نیست سیستم قبل از خروج خاموش گردد.

سیستم خنک کننده اتاق خاموش گردد (تعدادی از دستگاه‌های خنک کننده به منظور نگهداری از سیستم‌ها و تجهیزات مشاعات و اتاق محاسبات در طی روز روشن خواهد بود لطفاً از خاموش کردن این خنک کننده‌ها بدون هماهنگی با بخش داری خودداری شود.)

در و پنجره‌های اضافی بسته نگه داشته شود و از باز و بسته شدن مکرر خودداری شود.

نکاتی درخصوص آبدارخانه:

به منظور جلوگیری از هدر رفت انرژی در آبدارخانه پژوهشکده با توجه به گرمای هوا و نوشیدن کمتر چای در فصل تابستان، سماورهایی با حجم کمتر تهیه شده است. جهت جلوگیری از آسیب به سماورها بعد از پایان ساعت اداری مجدداً اقدام به روشن نمودن سماورها ننمایید. در صورت نیاز به آبجوش می‌توانیید از دستگاه آبسردکن/گرمکن موجود در طبقات استفاده نمایید.

نکات حفظ محیط زیست:

به منظور جمع آوری باطری‌های مستعمل، محفظه‌ای در طبقه همکف ساختمان فرمانیه تعبیه گشته است. شرکت کننده‌ها می‌توانند باطری‌های مستعمل خود و یا اطرافیان خود را از خانه و محل کار با خود همراه آورند و در این محفظه قرار دهند.

توصیه‌های پیشنهادی مراقبت فردی و ارگونومی زمان کار و استفاده از کامپیوتر:

انداختن پا روی پای دیگر عوارض جدی به همراه دارد. حرکت بدن را به هم می‌ریزد، در ناحیه مفصل، درد ایجاد می‌کند، به گردن، لگن، قسمت پایین کمر و زانو آسیب وارد می‌کند و باعث زانو درد می‌شود.

برای جلوگیری از آسیب به بدن هنگام نشستن بر روی صندلی اداری توصیه می‌شود که ارتفاع صندلی را به گونه‌ای تنظیم نمایید که کف پاها بدون حالت آویزان شدن یا خم شدگی زانو، کاملا بر روی سطح کف قرار بگیرند. از قرار دادن پاها بر روی پایه‌های صندلی اجتناب نمایید.

دانلود نرم‌افزار اعلان وقت استراحت و نرمش‌های محیط کار (نرم افزار جالبی است در هنگام کار هر چند دقیقه به شما یادآور می‌شود که نرمش کوتاه انجام دهید.)

http://hsefirst.ir/hse/health/ergonomy/download-the-application-for-the-rest-time-and-exercise-in-the-workplace/

انجمن بهداشت حرفه‌ای ایران

https://www.occupationalhealth.ir/index.php

سایت تخصصی دانشجویان بهداشت حرفه‌ای و HSE

https://acgih.ir/%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%88%D9%85%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D9%81%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85-%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%AF%DB%8C/

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو