+0 به یه ن
اونهایی که ادعای رهبری جنبش دارند باید نیروهای اجتماع را بشناسند. تا نشناسند کاری نمی توانند از پیش ببرند. مطالعه واکنش طرفداران تیم تراختور در شهرهای مختلف می توانست امکان شناخت رفتارهای جمعی را در چندین شهر مهم ایران فراهم کند.
می توانستند ترکیب جنسی (زن و مرد) هوادارانی که بیرون آمدند را ببینندو بسنجند. ترکیب پوشش آنها را (با روسری یا بی روسری) بررسی کنند. شعارها را بررسی کنند. درصد افرادی را که در هر شهر جشن گرفتند با درصد ترک های آن شهر مقایسه کنند. همه اینها اطلاعاتی هستند که برای کسی که ادعای رهبری جنبش دارد از طلا ارزشمند تر باید باشد.
یادتان هست در سال ۸۸ چه طور تهرانی ها ی طرفدار جنبش سبز، سعی می کردند که از دوستان تورک خود که در تهران ساکن بودند بخواهند که همزبانان خود در تبریز و شهرهای دیگر ترک نشین را دعوت به شرکت در گردهمایی ها کنند؟ راه حلی هم که به ذهنشان رسیده بود این بود که این دوستان دیالوگ های فیلمفارسی ها را به ترکی ترجمه کنند تا به زعم خود غیرت ترکی آنها را تحریک کنند. کلی در ادبیات سبزهای آن زمان برای همراه نمودن تبریز، از کلید واژه های «کیشیلیخ» (مردانگی) و غیرت و ...... استفاده می شد که البته هیچ حسی برانگیخت (برعکس مظلومیت مهسا امینی کرد و خدانور لجه ای بلوچ در سال ۱۴۰۱ که به شدت احساسات مردمی را در آذربایجان برانگیخت.)
از چند هفته پیش طرفداران آذربایجانی تیم تراختور در مورد طرفداران پرتعداد این تیم در شهرهای مختلف استان های آذربایجان شرقی، غربی، اردبیل، زنجان، همدان، قزوین و حتی بین ترکمن های شمال شرق و قشقایی های استان فارس می گویند و می نویسند. اما جالب توجه هست که کمتر اشاره ای به طرفداران تهرانی یا کرجی این تیم می شود. حال آن که تعداد ترک ها در تهران و کرج با مجموع ترک های سایر نقاط قابل مقایسه است (شاید حتی بیشتر باشد.). ولی طرفداران تراختور چندان از ترک های تهران و کرج به عنوان هوادار اسم نمی برند. خیلی روی آنها حساب باز نمی کنند. تا حدودی روی ترک های اسلامشهر حساب باز می کنند اما نه روی ترک های تهران یا کرج. البته بعد از پیروزی تراختور در این دو شهر خبر چندانی از جشن نبود. برآورد هواداران تراختور نادرست نبود. برآورد آنها از نیروهای اجتماعی، از برآورد متفکران جنبش سبز که گمان می کردند با سردادن ندای «تورک کیشینین غیرتی» می توانند در تبریز شور و شوقی برانگیزند درست تراز آب در آمد.خیلی از اون تیپ هایی که روزی می خواستند تبریزی ها را تحریک کنند که از جنبش سبز حمایت کنند الان پادشاهی خواه شده اند. ظاهرشان عوض شده اما از این نظر که نیروهای اجتماع را نه تنها نمی شناسند بلکه حتی انکار می کنند تغییری ننموده اند. (مصداق آن کس که نداند و نداند که نداند!).
اگر اونهایی که ادعای رهبری جنبش دارند همین رفتارهای اجتماعی طرفداران تراختور را زیر نظر بگیرند می توانند در بزنگاه های تاریخی راهکارهای موثر ارائه دهند. منتهی به خودشان زحمت چنین شناختی نمی دهند.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل