+0 به یه ن
گوتیک سبکی در معماری است که فرانسویان در قرون وسطی ابداع کرده اند. این سبک معماری امکان می دهد که بناهای بلند با پنجره های بزرگ بسازند. کلیساهای بزرگ قرون وسطی عموما به این سبک ساخته شده اند. مثلا کلیسای نوتردام پاریس به سبک گوتیک هست. در محله گوتیک بارسلون دو کلیسای بزرگ گوتیک هست. یکی کلیسای جامع آنهاست که از قضا نسبتا جدید هست. در قرن پانزده ساخته شده. با این که در قرن پانزده سبک معماری در ایتالیا عوض شده بود و سبک رنسانس ظهور کرده بود اما بارسلون هنوز این سبک را برنگرفته بود.
کلیسای گوتیک مهم دیگر کلیسای دریاست که نزدیک دریا ساخته شده است. این کلیسا را مردم فقیر شهر در قرون وسطی ساخته اند. کارگران باربر سنگ در ساخت آن تلاش بسیار کرده اند. در واقع این کلیسا کلیسای آنهاست. در بارسلون از آن زمان این سنت در بین فقرا وجود داشت که مردم فقیر چنین بناهای باشکوه عمومی از آن خود داشته باشند. من جای دیگر ندیده و نشنیده ام که مردم فقیر چنین بناهای مهم و عظیمی را از آن خود کنند. به این ویژگی در خور توجه بارسلون باز هم خواهم پرداخت.
در مورد کلیسای دریا رمانی تاریخی نوشته شده است که من خوانده بودم. علاقه مند بودم که کلیسا را ببینم. گویا سریالی هم از روی این رمان طولانی ساخته شده است.
سبک گوتیک چند ویژگی دارد که استحکام آن را بالا می برد. یکی المان هایی موسوم به باترس هست که در این سایت در مورد آنها توضیح داده شده است.
گویا گائودی از این باترس ها خوشش نمی آمده و در بناهای خود سیستمی ابداع کرده است که آنها را حذف نماید.
اما نکته دیگر و مهم تر سبک گوتیک طاق های تیز آن هست. این نوع طاق های تیز سبک منطقه ماست. سبک ایران و سایر تمد ن های خاورمیانه. معماران فرانسوی در قرون وسطی این سبک طاق را از اجداد ما آموختند و برگرفتند و البته توسعه دادند. یک کف مرتب برای اجدادمان بزنید. یک کف مرتب دیگر برای اجداد فرانسویان بزنید که عرضه داشتند که از دیگران بیاموزند و آموخته را توسعه دهند. یک «هووووو» هم بکشید به مسئولان میراث تاریخی در ایران که این نکته را --که من غیرمتخصص هم می دانم-- نمی دانند و گند می زنند به برخی آثار تاریخی ما.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل