+0 به یه ن
طرح همیار پلیس در مدارس از سال ۱۳۷۴ آغاز شده. یعنی از ۳۰ سال پیش. این یعنی عمده کسانی که سن زیر ۳۷ سال دارند در کودکی با همین طرح بزرگ شده اند. یعنی از بچگی به طور سیستماتیک در گوششان خوانده اند که در رانندگی باید احتیاط کرد. سئوال: آنان که در خیابان ها لایی می کشندو در اتوبان ها با سرعت مرگبار رانندگی می کنند چه سنی دارند؟ عمدتا زیر ۳۷ سال. پس اون همه بوق و کرنای طرح همیار پلیس همه الکی و بی ثمر شد؟ احتمالا اگر آن طرح اجرا نمی شد اوضاع از این هم بدتر می شد. بی ثمر نبوده اما اون قدرها هم ثمر نداشته که الگوی رانندگی را خیلی نسبت به قبل بهبود ببخشه.
یک عده هستند که در مورد هر مسئله اجتماعی که صحبت می کنیم می گویند «این طوری نمی شود باید از مهد کودک و مدارس شروع به فرهنگسازی کرد.» مثلا وقتی از مشکلات اجتماعی سرراه گروه های دموکراتیک حرف می زنیم می گویند دموکراسی را باید از مهد کودک یا از مدارس ابتدایی آموخت. حرف قشنگی به نظر می رسه اما به دو دلیل ابدا کافی نیست.
１) یکی این که تا صبر کنیم مهدکودکی ها بزرگ شوند و به جایگاه ریاست جمهوری و.... برسند سی چهل سال باید بگذرد!12
２) طرح همیار پلیس در عمل نشان می دهد آموزش در سن کم همه چیز نیست. در ضمن الان دست کم ۳۰ سال هست که در عمده مهد کودک های ایران همان مهارت ها و ارزش ها را می آموزند که در کشورهای غربی. مربیان آموزش دیده مهد کودک دروس علوم تربیتی را خوانده اندو اعمال کرده اند که مربیان مهد کودک در فرانسه و سوئد و آمریکا. خیال نکنید در مهد کودک های ایران خیلی متفاوت اموزش می دهند. از ۲۰ -۲۵ سال پیش مربیان و مادران دارند حرف های دکتر هلاکویی را در مورد تربیت کودک گوش می کنند. قبلش شاید با پکیج « دمپایی و کمربند» بچه بزرگ می کردند اما ۲۵ سالی است که با پکیج تربیتی هلاکویی و امثال او بچه ها را در همین ایران بزرگ می کنند. اون روانشناسان و کارشناسان علوم تربیتی هم همان ها را آموزش می دهند که مشابهشان در آمریکا. البته نمی توان انکار کرد که این نسل جدید- به طور متوسط -بسی کم عقده تر و راستگو تر و آزاده تر و شجاع تر از نسل هایی است که با پکیج «دمپایی و کمربند» بزرگ شده اند . همین آزادی های نسبی هم که از پاییز ۱۴۰۱ به دست آورده ایم مدیون شجاعت وآزادگی همین نسل هستیم که تربیتی متفاوت از نسل قبل داشته اند. ولی تا جایی که من می بینم در زمینه این که بتوانند دموکراسی بسازند یا با فساد نهادینه مبارزه کنند چندان آگاه و هشیار نیستند. البته که آموزش از سن کم خوب هست ولی همه چیز نیست. درست چیدن قواعد بازی آن گونه که در پادکست سیزدهم سکه شرح می دادند راه حل هست. پادکست قشنگ توضیح می ده که چه طور می توان قواعد بازی را طوری ریخت که به نتیجه دلخواه رسید. قبل از این که برای مهد کودک های ایران خواب جدیدی ببینید و ملت را هم از این که در بازه زمانی حدود ۱۰ سال آینده اوضاع بهتر شود ناامید سازید یکی دو ساعت از وقت های مرده تان را (مثل گیر کردن در ترافیک) به گوش دادن این پادکست اختصاص دهید
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل