+0 به یه ن
دو کارزار دیگر هم از تبریز در راستای احقاق حقوق زبان مادری، در حال جمع آوری امضا هستند. این کارزارها توسط اهالی هنر، فرهنگ و رسانه آذربایجان برای رفع تبعیض زبانی تهیه شده اند. یکی از نامه ها خطاب به همتایان خودشان در تهران (مرکز) هست که موید تبعیض زبانی گشته اند و بر این تبعیض صحه می گذارند. سخنی دوستانه با آنهاست که نشان می دهد چرا این رویکردشان اشتباه است. دومی خطاب به ریاست جمهوری است. لینک کارزارها را در زیر می گذارم.
این قبیل حرکت ها که از تبریز و از آذربایجان آغاز می شود هم بسیار متنوع هستند و هم بسیار قوی. ولی هم رسانه های تهران و هم رسانه های آن سوی آبها، هرکدام به دلیلی، تمایلی به بازتاب آنها ندارند و با سکوت خبری با آنها برخورد می کنند.
در متروی تهران چندی پیش یک آقایی یک آهنگ قدیمی از مهستی می خواند رسانه های آن ور آبی خودشان را با پوشش این رویداد بزرگ فرهنگی (!!!!) خفه کردند. انواع و اقسام تحلیل های آبکی در باره اش دادند و آن را نشانه رنسانس می دیدند. (در هر کوهی چند نفر مرد همین طور یهویی می زنند زیر آواز. شما مسیر کلک چال را بالا بروید چندین مرد همچون او را می بینید که از این آوازها میخوانند! چه چیز عجیبی آن کار آن آقا داشت که دو سه روز رسانه ها آن ور آبی، آنتن شان را به آن اختصاص دادند!؟)
همزمان در تبریز اپرایی عظیم و باشکوه در مورد ستارخان برگزار می شد. حضور بانوان هنرمندان هم در این اپرا پررنگ بود. علی الاصول حضور بانوان هنرمند در اپرایی در تبریز باید از خواندن یک مرد در متروی تهران از نظر خبری جالب تر باشد. اما دریغ از یک ثانیه وقت آنتن رسانه های آن ور آبی برای این رویداد با شکوه فرهنگی در تبریز. نه آن که خبردار نشوند!. به هر حال شبکه های اجتماعی تبریزیان خود فعال هستند. همان طوری که من که در تهران نشسته ام خبردار شدم آنها هم می بایست خبردار می شدند. اما به دلایلی که معلومم نیست تمایلی به انعکاس خبرهای تبریز ندارند. به هر حال-چه رسانه های آن ور آبی و رسانه های مرکز پوشش دهند چه ندهند- مجموعه اتفاقات در شهرهای کشور، آینده ایران را خواهد ساخت.
این دو متن کارزار را هم بخوانید تا ببینید در محافلی در گوشه و کنار کشور اصحاب اندیشه وهنر به چه می اندیشند. دیگه کزازی و ژاله آموزگار هفتاد هشتاد سال حرف هایشان را زده اند و رسانه ها هم در سطح وسیع منعکس کرده اند. حرف جدیدی که در این سن و سال، دیگر ندارند. ببینید بقیه که رسانه ها آن ها بزرگنمایی نمی کنند چه حرفی برای گفتن دارند.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل