�

کرونا و وسواس

چهارشنبه 11 تیر 1399
+0 به یه ن

با آمدن کرونا اغلب مردم وسواسی شدند . برای من برعکس بود. همزمان با آمدن کرونا با دوستان محیط زیستی آن قدر در مورد مضرات مواد شوینده برای آب و خاک صحبت کردیم که من کاملا در جهت عکس بقیه مردم مصرف آب و مواد شوینده ام را کم کردم مصرف مواد شوینده را که خیلی کمتر کرده ام. الان توجه زیادی می کنم که بیش از نیاز مواد شوینده نریزم. 🍀@minjigh

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           0 باخیش

اهمیت بازسازی باغ بومی در حوضه دریاچه اورمیه

شنبه 13 اردیبهشت 1399
+0 به یه ن

 روز به روز بر تعداد باغ های تفریحی و تزئینی در کنار شهرهای بزرگ افزوده می شود. مالکان این باغ ها، اغلب شهریانی هستند که از اصول باغداری هیچ نمی دانند. با مسایل محیط زیست و شرایط اقلیم های مختلف ایران آشنایی چندانی ندارند و بی توجه به اقلیم کشور و مشکل کم آبی، اصرار دارند باغ آنها به باغ های ورسای مشابه باشد.

ما در کشور خود سنت باغداری طولانی داشته ایم که به قدمت تمدن در این سرزمین کهن هست. اگر نزد ناسیونالیست های باستانگرا این نکته را بیان کنید چه بسا پاسخ خواهید شنید که اروپاییان هم باغداری را از هخامنشیان آموخته اند بنابراین باغ های ورسای هم باغ ایرانی محسوب می شود  و هیچ اشکالی ندارد که امروزه از آن الگو برداری کنیم! رکود و سستی فکری عجیبی در این گونه نظرات نهفته هست. البته درست هست که یونانیان باستان از مردم این منطقه بسیاری نکات از جمله برخی از شیوه های باغداری را آموخته اند اما اروپاییان  ۲۵۰۰ سال درجا نزده اند. از همه دنیا-ازجمله از ایران- آموخته اند اما بسیار کار علمی و فرهنگی و هنری روی  آن انجام داده اند تا طرحی مناسب اقلیم و نیازها و سلایق خود در انداخته اند. از قرن ۱۵ که مرکز گیاهشناسی پادوا ی ایتالیا تاسیس شد تا کنون مراکز گیاه شناسی بسیار ی در گوشه و کنار اروپا به بررسی انواع و اقسام گیاهان از سراسر دنیا پرداخته اند و به طور علمی مطالعه کرده اند که کاشت آنها در خاک اروپا چه تبعاتی می تواند داشته باشد. خودمان را گول نزنیم. ورسای باغ ایرانی نیست! ورسای باغ فرانسوی است. برای اقلیم فرانسه طراحی شده نه برای اقلیم های موجود در ایران. اگر هر ثروتمند شهری در تهران و تبریز و اورمیه و ….. بخواهد برای خود ورسایی در ییلاقات اطراف شهر دست و پا کند چیزی از منابع آبی  منطقه باقی نمی ماند.


اگر طرحی از یک باغ اصیل بومی و سازگار با اقلیم آذربایجان داشتیم می توانستیم سلیقه و ذائقه باغدار شهری را به نفع صرفه جویی در مصرف آب تغییر دهیم.

این کار شدنی است. مثلا در زمینه موسیقی با وجود ورود موسیقی های ملل دیگر موسیقی سنتی هنوز خواهان دارد.در زمینه غذا، با وجود ورود غذاهای ملل دیگر ما هنوز غذاهای سنتی مان را دوست داریم و حفظ کرده ایم. در مورد باغداری هم باید بتوان این سلیقه را حفظ کرد.


من از ادیبان عزیز و پژوهشگران آثار فولکلریک درخواست دارم در مورد نقش سمبولیک باغ در افسانه های کهن  مقاله بنویسند و  در بین عموم مردم منتشر سازند. تا جایی که من به یاد دارم در قصه های کودکی ام، همواره شاهزاده سوار بر اسب در باغی زییا عاشق دختر رویاهای خود می شد. این باغ زیبا که باغ ورسای در فرانسه یا باغ مدیچی giardino di boboli) در فلورانس ایتالیا که  نبود! یک باغ سنتی  آذربایجان بود.


من از پژوهشندگان عزیز خواهشمندم از میان مینیاتورها و  شرح حال ها و سفرنامه ها سیمای باغ های تاریخی منطقه را (نظیر باغ قراملک، باغ های سلسله های آق قویونلو و قرا قویونلو و باغ های  شاهزادگان و امیران دوران قاجار)  را استخراج کنند و در اختیار معماران و طراحان فضای سبز و عموم علاقه مندان به امور باغداری قرار دهند.


من از کارشناسان محترم کشاورزی خواهشمندم دفترچه ای راهنما برای باغداران شهری نا آشنا با امور باغداری تهیه کنند که در آن به شیوه های صرفه جویی در مصرف آب در باغداری و سایر مسایل محیط زیست توجه ویژه شده باشد.


من از استادان دانشگاه در دانشکده های مرتبط تقاضا دارم موضوع تز برخی دانشجویان را بازسازی باغ سنتی متناسب با اقلیم منطقه (از جوانب مختلف)  تعریف کنند و اگر تز دانشجو اثری ارزشمند شد آن را برای مطالعه در اختیار شرکت های مهندسی که خدمات باغداری ارائه می نمایند قرار دهند. این کار شاید در آینده برکات اقتصادی هم داشته باشد. شاید این شرکت ها مایل شدند با دانشکده برای طرح های مختلف قرارداد ببندند.


اگر شرکت هایی که خدمات باغداری می دهند هر کدام آلبومی از طرح های بومی وسازگار با محیط زیست هم داشته باشند و به مشتری نشان دهند بسیاری از مشتری ها ترغیب می شوند که آن طرح را به جای طرح ورسای انتخاب کنند.


به خصوص اگر هر طرح یک داستان هم در کنارش  داشته باشد:

"این طرح را که ملاحظه می کنید از باغی که اوزون حسن پادشاه قدرتمند سلسله آق قویونلوها برای ملکه دسپینا ساخته بوده، الهام گرفته شده. می دانید که یکی از زنان اوزون حسن دسپینا شاهزاده بیزانسی بود. دختر آخرین شاه بیزانس. او ملکه قدرتمندی بود و در این باغ سفیران جمهوری ونیز را به حضور می پذیرفت...."


" این یکی طرح از باغ آن یکی ملکه اوزون حسن الهام گرفته شده است.... این ملکه همان هست که سقف مسجد جامع تبریز را با طرحی بسیارزیبا بازسازی کرد."


“این طرح مشابه باغی است متعلق به شاهدخت سلسله قراقویونلو . همان   پرنسس که کتیبه پل دختر از او به عنوان اسپانسر یاد می کند...."

این یکی باغ مشابه باغ پدر آسلی در قراملک طراحی شده است. در این گوشه آسلی و کرم برای نخستین بار عاشق هم شدند...."


اگر این قبیل داستان های فانتزی گونه باشه -هر چند مردم به صحت آن شک می کنند- اما باز به طرح علاقه مند می شوند. دیگه ورسای مِرسای را فراموش می کنند.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           5 باخیش

اهمیت آب لوله کشی شهری

سه شنبه 2 اردیبهشت 1399
+0 به یه ن

حتما شنیده اید که بیشتر هدررفت آب در کشور ما در بخش کشاورزی است.  اما امیدوارم این نکته را به معنی جواز به هدر دادن آب در مصارف شهری نگیریم! درسته به لحاظ حجم، آبی که در خانه ها هدر می رود در مقابل آبی که در کشاورزی به هدر می رود ناچیز هست اما فراموش نکنیم که کیفیت آب شهری بسیار اعلاتر از آب کشاورزی است. وقتی در شهرها آب را به هدر می دهیم بهترین آب کشور را به هدر می دهیم. منابع آب با کیفیتی که در لوله های شهری است بسیار محدودتر از آب متعارف کشاورزی است.


 به علاوه برای تصفیه آب شهری هزینه بسیار زیاد تر مصرف می شود تا آب کشاورزی. اگر آب شهری را کمتر به هدر بدهیم  هزینه کمتری  برای تصفیه آب صرف می شود و آب لوله کشی به مناطق محروم تر می تواند برسد. (هنوز هم بسیاری در کشور ما از آب لوله کشی محرومند!) 

از سوی دیگر، منابع آب  با کیفیت در کنار کلانشهرها محدودند. شاید آبی که در تهران یا تبریز به هدر می رود در برابر مصرف آب کشاورزی در کل کشور ناچیز باشد اما مقایسه این دو رقم با هم بی معنی است. شما میزان مصرف آب شهری تهران را با منابع آب در محدوده صد  کیلومتری  این شهر باید مقایسه کنید. فرض کنید که در دشت زنجان آب با کیفیت فراوان باشد. اما هزینه رساندن این آب به تهران سرسام آور خواهد بود. 

خلاصه کلام این که در مصرف آب شهری صرفه جویی کنیم. به کودکان بیاموزیم که نباید آب را هدر دهند. اگر شیر آب  منزلمان خراب هست و چکه می کند هر چه سریع تر آن را درست کنیم.  اگر در خارج از خانه دیدیم لوله ترکیده و آب هدر می رود زودتر با ۱۲۲ تماس بگیریم و گزارش دهیم و......        در صورت تمایل این متن را به اشتراک بگذارید. 🍀@minjigh

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           9 باخیش

کم کردن مصرف آب در آپارتمان های چند واحدی

شنبه 30 فروردین 1399
+0 به یه ن

در گفت وگو هایی که با دوستان در مورد صرفه جویی در مصرف آب شهری داشتیم مطرح شد که در آپارتمان ها یی که کنتور آب مشترک دارند معمولا آب زیادی توسط ساکنان و سرایداران به هدر می رود. در واقع چون بیشتر زحمات تمیزکاری قسمت های مشاعات آپارتمان با سرایدار هست و ازطرف دیگر سرایدار قبض آب را نمی پردازد کمتر به صرفه جویی در مصرف آب عنایت دارد.

ظاهرا اتفاق مشابهی در خوابگاه ها و پانسیون های دانشجویان می افتد. 
اهمیت خوابگاه بیشتر از این جهت هست که عادات روزمره نسل جوان در آن شکل می گیرد.  اگر دانشجویان خوابگاه بیاموزند که صرفه جویی کنند اغلب این عادت را تا آخر عمر 
 در خود حفظ خواهند کرد.
همین طور در هتل ها هم مسافران و هم تمیزکاران آب بسیاری را به هدر می دهند.


مدیران آپارتمان ها می توانند جلسه ای با حضور ساکنان و سرایدار بگذارند و با هم قرار بگذارند که اگر صرفه جویی کنند و بتوانند هزینه آب مصرفی را پایین بیاورند بخشی از مابه التفاوت (مثلا یک چهارم) به عنوان تشکر به سرایدار تعلق می گیرد.


همین قبیل اقدامات تشویقی را می شه با تمیزکار و دانشجویان خوابگاه ها هم می شود انجام داد.  حتی در هتل ها هم شاید بتوان اجرا کرد. اگر در لابی بنویسند که از محل بودجه ای که با کمتر مصرف کردن آب پس انداز می شود،  به تمیزکاران پاداش تعلق خواهد گرفت، ممکن هست هم تمیزکاران (جهت گرفتن پاداش) و هم مسافران (جهت کمک به زحمتکشان) کمتر آب به هدر دهند.


🍀@minjigh

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           3 باخیش

ریزه کاری های حفظ محیط زیست در آشپزخانه-قسمت پنجم

دوشنبه 25 فروردین 1399
+0 به یه ن

برای مبارزه با کرونا باید  اولا دست هایمان را بشوییم و  ثانیا در مصرف آب  شهری هم صرفه جویی کنیم تا بقیه هم آب  تصفیه شده داشته باشند که بتوانند دستانشان را بشویند.  اگر بقیه دستانشان را نتوانند بشویند اپیدمی بیشتر گسترش می یابد و  دامان ما  را هم  می گیرد.

در زیر برخی نکات که برای کمتر کردن مصرف آب به ذهنم می رسد می آورم:

۱)  ظروف غذا را بلافاصله بعد از صرف غذا  و قبل از خشک شدن چرک ها بشوییم تا  برای شستن آب  زیادی نیاز نباشد.به این ترتیب شستن ظرف ها هم راحت تر است و کمتر وقت می گیرد. به هنگام شستن بشقاب ها و قاشق و چنگال قابلمه را در سینک قرار دهیم که تا با آبی که از آنها سرازیر می شود  پر شود و خیس بخورد.

۲)  دقت کنیم که بیش از حد لزوم مواد شوینده برای شستن نریزیم. اگر بیش از نیاز باشد کف فراوانی تولید می شود و آب فراوان تری برای  شستن کف ها نیاز خواهد بود. (همین طور زحمت بیشتری!)

۳) به کودکان بیاموزیم که شیر آب را بیهوده باز نگذارند. کودکان از سنین بسیار کم قادر هستند که نکاتی نظیر صرفه جویی در مصرف آب را یاد بگیرند. برای آموزش اولا آموزگار (والدین) در عمل خود صرفه جویی را باید رعایت کند تا کودک الگو برداری کند. ثانیا می توان با زبان ساده مراحل تهیه آب لوله کشی شهری و نیز اهمیت صرفه جویی و تبعات قطع آب را به کودکان شرح داد.  کودکان در سنین خیلی کم هم متوجه می شوند و با توجه به ضمیر پاکشان احساس مسئولیت اجتماعی می کنند.  ترساندن  کودکان از موجودات واهی یا یکی از همسایگان  یا تنبیهات فرضی  نتیجه مطلوب ندارد چرا که کودکان با هوشتر از آنند که این حرف ها  را باور کنند. همین طور به اندازه کافی باشعور هستند که اصل ماجرا را درک کنند. پس بهتره صادقانه دلیل اصرارمان را برای صرفه جویی در مصرف آب شرح دهیم. حتی در سن حدود دو سالگی هم می توان این آموزش را داد. تنبیه و هشدار و امر و نهی و فریاد جواب نمی دهد اما اگر وقتی کودک شیر آب را می بندد او را تشویق کنیم و این عمل او را مورد توجه خاص قرار دهیم می آموزد که در آب صرفه جویی کند. به خصوص اگر این رفتار را به طور سازگار تکرار کنیم. .  (من این نکات را هم از چند روانشناس و متخصص تربیت کودکان شنیده ام و هم خود روی کودکان امتحان کرده ام و نتیجه گرفته ام.)

۴) شیر آب را با فشار بیش از اندازه باز نکنیم.  فشار آب بالا علاوه بر این که مصرف آب را بیهوده افزایش می دهد باعث می شود آب به لباس ما و نیز دور وبر سینک و روشویی و .... بپاشد  و آنها را خیس کند. آب لوله کشی های شهر های ما هم که اغلب رسوب دارد در نتیجه آب لکه باقی می گذارد.


پی نوشت: باور کنید برای از بین بردن ویروس کرونا مصرف آب فراوان لازم نیست!

اولش مثل همیشه دست ها را زیر شیر می گیریم. بلافاصله که بعد از این که دست ها خیس شد شیر آب را می بندیم. بعد صابون می مالیم . قشنگ با دقت همه جای دست را می شوییم. بیست ثانیه باید بماند تا غشای کرونا از بین برود. بعد دوباره شیر آب را باز می کنیم. کف ها را مثل همیشه (مثل زمانی که هنوز کرونا نیامده بود) می شوییم و شیرآب را می بندیم. اگر در خانه خودمان باشیم با دست می بندیم. اگر بیرون باشیم با دستمال کاغذی.

نگه داشتن دست ها بیش از مقدار معمول جلوی شیرآب کرونا را از بین نمی برد. فقط مصرف آب را افزایش می دهد تا جایی که ممکن است آب در محله ما یا محله های دیگر قطع شود و نتوانند دستانشان را بشویند. اگر دیگران نتوانند بشویند کرونا افزایش می یابد و بدبختی کرونایی ما طولانی مدت تر خواهد شد.
برای از بین بردن کرونا مهم ماندن کف صابون برای ٢٠ ثانیه یا بیشتر هست. آب فراوان تر کمکی نمی کند.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           4 باخیش

شیوع بیشتر کرونا در صورت بیشتر شدن مصرف آب از ظرفیت تصفیه

یکشنبه 24 فروردین 1399
+0 به یه ن

 توصیه ها مربوط به کم مصرف کردن آب را جدی بگیریم.
ظاهرا این نگرانی هست که مصرف آب از ظرفیت تصفیه آب کشور بالا بزند. اگر این اتفاق بیافتد به بخش هایی از شهر ها آب نخواهد رسید. اگر آب نرسد نمی توانند دستانشان را بشویند و درنتیجه کرونا بیشتر شیوع پیدا می کند.

جهت مبارزه با کرونا تا جای ممکن در مصرف آب صرفه جویی کنیم.
لطفا این مطلب را فوروارد کنید.

🍀@minjigh

دم موش علیه کرونا

نسرین قنواتی 

✳️ من در همین کانال موفقیت‌های کوچک ایرانیان درباره تلاش‌هایم برای صرفه‌جویی در مصرف آب نوشته بودم. همه آن تلاش‌ها پس از شیوع کرونا تقریبا متوقف شد، اما هفته گذشته خبری خواندم درباره این‌که در روزهای پایانی سال ۱۳۹۸ تهرانی‌ها، بیش از میانگین ۵۰ ساله خود آب مصرف کرده‌اند.

✳️ کرونا باعث شده است مصرف آب مردم تهران در هر روز بیش از حجم دریاچه چیتگر و بسیار بیشتر از مصرف روزهای گرم تابستان آب بشود. بقیه کشور هم همین گونه شده است.

✳️ حال همه طبیعت بر اثر کرونا بهتر شده چون آلودگی خودروها و هواپیماها و حتی تولید آلودگی کارخانه‌ها کمتر شده است، اما منابع آبی که تحت فشار شدید قرار گرفته‌اند، مصرف می‌شوند و با مواد شوینده بیشتری آلوده می‌شوند.

✳️ خودم را می‌بینم که کارم شستن و شستن و شستن  شده است. این یعنی کسی که همیشه دم از صرفه جویی می‌زد، امروز مشترک پرمصرف شده است. ترس حالا به جانم افتاده است. آب اگر کم و قطع شود، من با کرونا چه کنم؟

✳️ کاری که فعلاً از دستم می‌آید این است که هنگام شست‌وشو - دست‌ها یا وسایل آشپزخانه - شیر آب را با فشار کمتری باز کنم. خودم اندازه‌گیری کردم و معلوم شد این کار ۳ تا ۷ برابر از میزان آب مصرفی خواهد کاست.

✳️ من حالا به قول #محمد_فاضلی در یادداشت «موفقیت کوچک: دم موش یا دم گربه» سعی می‌کنم شیر آب را آن‌قدر باز کنم که ضخامت آب خروجی از آن فقط به اندازه «دم موش» باشد نه «دم گربه». من حالا از «دم موش» علیه کرونا استفاده می‌کنم.

✳️ بیایید این «دم موش» زلال و شفاف را علیه کرونا به‌کار بگیریم. آب مایه حیات ماست و در این اوضاع کرونایی، اهمیت‌اش بیشتر شده است. فشار آب را کم کرده و دم‌_گربه‌ای باز نکنیم.

#فشار_آب_کم_کن

#دم_موش_علیه_کرونا

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           5 باخیش

با کسانی که بر زمین زباله می ریزند چه کنیم؟

شنبه 23 فروردین 1399
+0 به یه ن

تجربه نشان می ده که وقتی کودک کم سن و سالی در خیابان یا مدرسه زباله بر زمین می ریزه اگر بزرگترها (رهگذران یا مسئولان مدرسه) خم شوند و جلوی چشم کودک زباله را از زمین بر دارند و به سطل زباله بیاندازند عموما کودکان می آموزند که دیگر زباله بر زمین نریزند.


همین روش با بابابزرگ هایی که دسته جمعی به پارک می روند و اونجا زباله می ریزند هم کار می کنه. وقتی بابابزرگ ها ببینند جوانی زباله اونها را از زمین برداشت برای حفظ احترام خودشان از آن به بعد زباله نمی ریزند.

اون کمپین هایی که در محرم یا اعیاد دیگر راه می افته و عده ای می روند ظروف یک بار مصرف را از زمین جمع می کنند هم فکر کنم روی افراد مذهبی جامعه تاثیر مهم و ماندگار بذاره.

یه روش خوب هم اینه که از مادران  یا پدرات جوان بخواهیم که نریختن زباله را به کودکان خود آموزش دهند. در واقع روش های این آموزش را به مادران و پدران جوان بیاموزیم. وقتی مادران  و پدران این آموزش را می دهند خود هم می آموزند! با توجه به ساختار خانواده ایرانی در این پروسه عملا خاله و عمه و دایی و عمو هم یاد می گیرند.


اما اگر کسی که زباله به زمین می ریزه یک فرد جوان یا میانسال از خود راضی باشه این روش جواب نمی ده. تازه خیال می کنه بقیه وظیفه دارند جلوی او خدمت کنند! با اینها چه می شه کرد؟ می دانید که عموما بسیار خشن و وقیح هستند. اگر به آنها تذکر بدهید چنان بد جواب می دهند که تمام روز اعصابتان به هم می خوره. ما هم قبل از هرچیز باید مراقب اعصاب خودمان باشیم.
کسی تجربه موفقی در برخورد با این آدم ها داره؟


پی نوشت:
داشتم فکر می کردم چرا این قدر خاطره  و داستان بین مردم هست از پرخاش ها و خشونت های کسانی که به آنها در مورد نریختن زباله تذکر داده شده است؟ آیا فقط این افراد خشن و پرخاشگر هستند که زباله می  ریزند؟ قطعا بین افراد خشن و پرخاشگر زباله ریز بیشتر هست. اما من فکر می کنم ما هم ناخود آگاه انتخاب می کنیم که به این افراد تذکر دهیم. وقتی می بینیم مادری با تیپ خیلی معمولی  با بچه اش زباله بر زمین می ریزد نا خود آگاه  از آن می گذریم. وقتی می بینیم دستفروشی یا مغازه داری معمولی زباله می ریزد می گذریم.
اما اگر توجه داشته باشید یک نکته مشترک در این خاطره ها که مردم تعریف می کنند هست. 
شخص مورد نظر یک مقدار خاص بوده که توجه را جلب کرده.
یا سوار ماشین خیلی مدل بالایی بوده. یا خیلی به ظاهر خود رسیده بوده. یا هیکل درشت داشته. یا ماشین بزرگ داشته. یا فیس و افاده اش زیاد بوده. یا قلدر بوده.
خلاصه یک جوری در خیابان توجه ما را جلب کرده. معمولا هم به همراه یک حس  منفی (چه آگاهانه چه ناخودآگاه). بعد که دیدیم زباله ریخته  بیشتر عصبانی شده ایم و رفتیم به او تذکر داده ایم.
من تا به حال نشنیدم یکی خاطره تعریف کنه که من رفتم به یک آدم معمولی تذکر دادم تا زباله نریزد و او به من پرخاش کرد!

این در حالی هست که بیشتر زباله ها توسط آدم های معمولی که به طور روزمره توجه ما را جلب نمی کنند به زمین ریخته می شوند. به این دلیل ساده که تعداد آدم های معمولی (نه خیلی پولدار یا قوی هیکل یا قلدر) خیلی بیشتره.

این هم دلیل دیگه است که تذکر های روزمره شهروندان به نظرم کارساز نخواهد بود. چون ناخودآگاه فقط افراد خاص مخاطب قرار میگیرند. اون هم افراد خاصی که گوششان اصلا به این حرف ها بدهکار نیست.

اما اگر  به طور گروهی و با یک استراتژی مشخص  آموزش عمومی صورت بگیره این مشکل نخواهد بود. مخاطبان عموم مردم خواهند بود نه کسانی که به طور خاص توجه ما را به خود جلب کرده اند.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           5 باخیش

مضرات کاغذ سفید

شنبه 23 فروردین 1399
+0 به یه ن

با سلام و عرض احترام
سال نو را خدمت همگی تبریک می گویم. غرضم از مزاحمت یادآوری نکته ای در مورد کاغذهایی بود که در پرینترها استفاده می شود.
من از منظر یک طرفدار محیط زیست این نکته را می خواهم گوشزد کنم. اما پژوهشکده ها و دانشکده ها شاید بخواهند به منظور کم کردن هزینه خرید کاغذ نکته این حقیر را جدی بگیرند.
هرچه کاغذ سفید تر باشد هم قیمت آن بالاتر می رود و هم  برای تولید آن آب بیشتری آلوده می شود.
 می دانید که کاغذ از چوب تولید می شود پس می توانید تصور کنید که چه میزان سفید کننده و آب برای سفید نمودن کاغذ باید استفاده شود.
 به علاوه کاغذ ی که رنگ آن اندکی به قهوه ای می زند کمتر چشم را می آزارد. با توجه به این مسایل پیشنهاد می کنم در سال آتی از کاغذهای ارزانقیمت تر که کمی به قهوه ای می زنند  به جای کاغذهای کاملا سفید استفاده نماییم.

با تشکر از توجه همگان.
یاسمن فرزان    (ممنون می شوم اگر این مطلب را به اشتراک بگذارید.) 🍀@minjigh

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           0 باخیش

ریزه کاری های حفظ محیط زیست در آشپزخانه-قسمت چهارم

جمعه 22 فروردین 1399
+0 به یه ن

۱۳۸۸ آبان ۱۵, جمعه
دریاچه ای به وسعت قابلمه های مردم ایران زمین



معمولا خانواده ها برای آن که قابلمه غذایشان را بشویند ابتدا آن را پر از آب می کنند تا بماند و خیس بخورد. خیلی ها همین طور آب را باز می گذارند تا قابلمه پرشود. در صورت که خیلی راحت می شود اول قاشق و چنگال و بشقاب ها را شست. اگر قابلمه داخل کاسه ظرفشویی باشد، آب بشقاب ها در قابلمه می ریزد و آن را پر می کند. من یک محاسبه سرانگشتی کردم و دیدم اگر همه خانواده ها ی ایرانی همین نکته را رعایت کنند در سال به اندازه یک دریاچه به ابعاد 2 کیلومتر در 2 کیلومتر و به عمق هفت متر در مصرف آب صرفه جویی می شود.


بیایید این حجم از آب را با حجم آب تالاب های به ثبت رسیده میهن مان مقایسه کنیم. به نظر می رسد این حجم از آب از آب تالاب گوری گُل (واقع در نزدیکی تبریز) بیشتر است.


رعایت این نکته کوچک به هنگام شستن ظروف هیچ زحمتی ندارد! خیلی خیلی خیلی ساده تر از احیای دریاچه و تالاب خشک شده است!

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           1 باخیش

ریزه کاری های حفظ محیط زیست در آشپزخانه-قسمت سوم

پنجشنبه 21 فروردین 1399
+0 به یه ن


یک علت دیگه هم که برخی استفاده از کیسه فریزر را به ظرف شیشه ای دردار ترجیح می دهند، مسئله قیمت هست.

می توانیم وقتی برای همدیگر کادو می بریم ظرف شیشه ای دردار مخصوص نگهداری مواد غذایی در یخچال و فریزر بخریم.


در مجموع ظرف دردار خیلی بیشتر به درد می خورد.
وقتی شیرینی خوری هم می خرید سعی کنید نوع دردار آن بخرید تا شیرینی هایی مثل قرابیه و... در آن خشک نشوند. والا باز مجبور می شوید، بالای ظرف سلفون بکشید که آلاینده محیط 
 زیست است.
به علاوه جلوی خود مهمون  خوب نیست  بیایید روی قرابیه سلوفان بکشید. اما اگردر  ظرف را بذارید اشکال نداره.
یک دور دیگه ظرف را برای تعارف به مهمانان  جلوی آنها  بگیرید و بعد درش را بذارید تا خشک نشه.

همین طور ظرفی که در آن سالاد الویه درست می کنید بهتره در دار باشه تا مجبور نشوید وقتی آن را دریخچال می گذارید روی آن پلاستیک بکشید.



در تهران وقتی می روید به مغازه، می خواهید کادو بخرید آقای مغازه دار تشویقتان خواهد کرد که به جای ظرف دردار، با همان هزینه ظرف بزرگتر بخرید که بیشتر توی چشم بیاید. اما به لحاظ محیط زیستی و به لحاظ حفظ کیفیت شیرینی های خشک نظیر قرابیه ظرف دردارمناسب تر است. اگر کسی که کادو را برایش می برید واقعا اهل خانه داری باشد این را می داند و فقط به بزرگی ظرف نگاه نمی کند.


🍀@minjigh

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

     بؤلوم : جان من زمین           یازار : یاسمن فرزان           1 باخیش
�