+0 به یه ن
دوستان عزیز وبلاگ و کانال مینجیق
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
می خواهم توجه شما را به یک کاری که من برای حفظ محیط زیست انجام می دهم جلب کنم. در ماه های کرونایی این کار یک مقدار کار مرا در آشپزخانه سبک تر کرده و خیالم را راحت تر کرده.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
من یک محاسبه سرانگشتی کردم دیدم که اگر هزینه واقعی برق ( ٧٢١ تومان بر کیلووات ساعت بنا بر گزارش سال ١٣٩٧ ایرنا) را در نظر بگیریم و اختلاف ارتفاع ارس و تبریز را ٦٠٠ متر بگیریم ، هزینه برق انتقال آب بر هر مترمکعب معادل هزار و چهارصد تومان خواهد بود. در حالی که هزینه تهیه متوسط آب شهری بر مترمکعب ١٠٠٠ تومان هست توجه کنید ١٤٠٠ تومن تنها هزینه برق برای پمپاژ هست. به این مبلغ هزینه تصفیه و .... را هم باید اضافه کرد. حالا هزینه لوله کشی از ارس به تبریز بماند! این که گفتم با فرض آن بود که لوله ها قبلا کار گذاشته شده اند. در حالی که برای آب قنات نیازی به پمپاژ نیست. در نتیجه این بودجه بزرگ می ماند در جیب مان.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
وقتی از تبریز به سمت تهران رهسپار می شوید در ۵ کیلومتری مرکز تبریز اگر به سمت راست خود بنگرید در دشتی سرسبز برجی آجری قدیمی به چشم تان خواهد خورد که باز مانده از عهد صفوی است. در دوران قاجار در این برج مراسم اعطای خلعت توسط ولیعهد انجام می گرفت. به همین دلیل نام این منطقه خلعت پوشان هست.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
در هفته های اخیر هر از گاهی آب مناطقی از تبریز قطع می شود. در این شرایط گرما و کرونا این قطعی آب بی اندازه آزاردهنده هست.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
پروژه انتقال آب ارس به تبریز پروژه غلط و مخربی است. دست هرکسی که جلوی آن را گرفته درد نکنه. درست همان طور که پروژه انتقال آب زاینده رود به یزد و آب کارون به اصفهان و آب خزر به سمنان غلط هستند و باید جلوی آنها گرفته شود.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
خود را مظلوم تلقی کردن و دایم به حال خود تاسف خوردن انسان را از پیشرفت باز می دارد. وقتی کسی بر تن خود ردای مظلومیت را پوشاند، تمام شکست ها و ناکامی هایش را با مظلومیت خود توجیه می کند. اصلا تحلیل نمی تواند بکند که در جاهایی من اشتباه کردم که دچار بهمان عارضه شدم. این طوری اشتباهاتش را تصحیح نمی کند و پشت سر هم برای خودش اتقافات بد را رقم می زند. به علاوه اطرافیان را هم با مرثیه سرایی برای خود ذله می کند و از کنارش می راند.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
با آمدن کرونا اغلب مردم وسواسی شدند . برای من برعکس بود. همزمان با آمدن کرونا با دوستان محیط زیستی آن قدر در مورد مضرات مواد شوینده برای آب و خاک صحبت کردیم که من کاملا در جهت عکس بقیه مردم مصرف آب و مواد شوینده ام را کم کردم مصرف مواد شوینده را که خیلی کمتر کرده ام. الان توجه زیادی می کنم که بیش از نیاز مواد شوینده نریزم. 🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
روز به روز بر تعداد باغ های تفریحی و تزئینی در کنار شهرهای بزرگ افزوده می شود. مالکان این باغ ها، اغلب شهریانی هستند که از اصول باغداری هیچ نمی دانند. با مسایل محیط زیست و شرایط اقلیم های مختلف ایران آشنایی چندانی ندارند و بی توجه به اقلیم کشور و مشکل کم آبی، اصرار دارند باغ آنها به باغ های ورسای مشابه باشد.
ما در کشور خود سنت باغداری طولانی داشته ایم که به قدمت تمدن در این سرزمین کهن هست. اگر نزد ناسیونالیست های باستانگرا این نکته را بیان کنید چه بسا پاسخ خواهید شنید که اروپاییان هم باغداری را از هخامنشیان آموخته اند بنابراین باغ های ورسای هم باغ ایرانی محسوب می شود و هیچ اشکالی ندارد که امروزه از آن الگو برداری کنیم! رکود و سستی فکری عجیبی در این گونه نظرات نهفته هست. البته درست هست که یونانیان باستان از مردم این منطقه بسیاری نکات از جمله برخی از شیوه های باغداری را آموخته اند اما اروپاییان ۲۵۰۰ سال درجا نزده اند. از همه دنیا-ازجمله از ایران- آموخته اند اما بسیار کار علمی و فرهنگی و هنری روی آن انجام داده اند تا طرحی مناسب اقلیم و نیازها و سلایق خود در انداخته اند. از قرن ۱۵ که مرکز گیاهشناسی پادوا ی ایتالیا تاسیس شد تا کنون مراکز گیاه شناسی بسیار ی در گوشه و کنار اروپا به بررسی انواع و اقسام گیاهان از سراسر دنیا پرداخته اند و به طور علمی مطالعه کرده اند که کاشت آنها در خاک اروپا چه تبعاتی می تواند داشته باشد. خودمان را گول نزنیم. ورسای باغ ایرانی نیست! ورسای باغ فرانسوی است. برای اقلیم فرانسه طراحی شده نه برای اقلیم های موجود در ایران. اگر هر ثروتمند شهری در تهران و تبریز و اورمیه و ….. بخواهد برای خود ورسایی در ییلاقات اطراف شهر دست و پا کند چیزی از منابع آبی منطقه باقی نمی ماند.
اگر طرحی از یک باغ اصیل بومی و سازگار با اقلیم آذربایجان داشتیم می توانستیم سلیقه و ذائقه باغدار شهری را به نفع صرفه جویی در مصرف آب تغییر دهیم.
این کار شدنی است. مثلا در زمینه موسیقی با وجود ورود موسیقی های ملل دیگر موسیقی سنتی هنوز خواهان دارد.در زمینه غذا، با وجود ورود غذاهای ملل دیگر ما هنوز غذاهای سنتی مان را دوست داریم و حفظ کرده ایم. در مورد باغداری هم باید بتوان این سلیقه را حفظ کرد.
من از ادیبان عزیز و پژوهشگران آثار فولکلریک درخواست دارم در مورد نقش سمبولیک باغ در افسانه های کهن مقاله بنویسند و در بین عموم مردم منتشر سازند. تا جایی که من به یاد دارم در قصه های کودکی ام، همواره شاهزاده سوار بر اسب در باغی زییا عاشق دختر رویاهای خود می شد. این باغ زیبا که باغ ورسای در فرانسه یا باغ مدیچی giardino di boboli) در فلورانس ایتالیا که نبود! یک باغ سنتی آذربایجان بود.
من از پژوهشندگان عزیز خواهشمندم از میان مینیاتورها و شرح حال ها و سفرنامه ها سیمای باغ های تاریخی منطقه را (نظیر باغ قراملک، باغ های سلسله های آق قویونلو و قرا قویونلو و باغ های شاهزادگان و امیران دوران قاجار) را استخراج کنند و در اختیار معماران و طراحان فضای سبز و عموم علاقه مندان به امور باغداری قرار دهند.
من از کارشناسان محترم کشاورزی خواهشمندم دفترچه ای راهنما برای باغداران شهری نا آشنا با امور باغداری تهیه کنند که در آن به شیوه های صرفه جویی در مصرف آب در باغداری و سایر مسایل محیط زیست توجه ویژه شده باشد.
من از استادان دانشگاه در دانشکده های مرتبط تقاضا دارم موضوع تز برخی دانشجویان را بازسازی باغ سنتی متناسب با اقلیم منطقه (از جوانب مختلف) تعریف کنند و اگر تز دانشجو اثری ارزشمند شد آن را برای مطالعه در اختیار شرکت های مهندسی که خدمات باغداری ارائه می نمایند قرار دهند. این کار شاید در آینده برکات اقتصادی هم داشته باشد. شاید این شرکت ها مایل شدند با دانشکده برای طرح های مختلف قرارداد ببندند.
اگر شرکت هایی که خدمات باغداری می دهند هر کدام آلبومی از طرح های بومی وسازگار با محیط زیست هم داشته باشند و به مشتری نشان دهند بسیاری از مشتری ها ترغیب می شوند که آن طرح را به جای طرح ورسای انتخاب کنند.
به خصوص اگر هر طرح یک داستان هم در کنارش داشته باشد:
"این طرح را که ملاحظه می کنید از باغی که اوزون حسن پادشاه قدرتمند سلسله آق قویونلوها برای ملکه دسپینا ساخته بوده، الهام گرفته شده. می دانید که یکی از زنان اوزون حسن دسپینا شاهزاده بیزانسی بود. دختر آخرین شاه بیزانس. او ملکه قدرتمندی بود و در این باغ سفیران جمهوری ونیز را به حضور می پذیرفت...."
" این یکی طرح از باغ آن یکی ملکه اوزون حسن الهام گرفته شده است.... این ملکه همان هست که سقف مسجد جامع تبریز را با طرحی بسیارزیبا بازسازی کرد."
“این طرح مشابه باغی است متعلق به شاهدخت سلسله قراقویونلو . همان پرنسس که کتیبه پل دختر از او به عنوان اسپانسر یاد می کند...."
این یکی باغ مشابه باغ پدر آسلی در قراملک طراحی شده است. در این گوشه آسلی و کرم برای نخستین بار عاشق هم شدند...."
اگر این قبیل داستان های فانتزی گونه باشه -هر چند مردم به صحت آن شک می کنند- اما باز به طرح علاقه مند می شوند. دیگه ورسای مِرسای را فراموش می کنند.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل
+0 به یه ن
حتما شنیده اید که بیشتر هدررفت آب در کشور ما در بخش کشاورزی است. اما امیدوارم این نکته را به معنی جواز به هدر دادن آب در مصارف شهری نگیریم! درسته به لحاظ حجم، آبی که در خانه ها هدر می رود در مقابل آبی که در کشاورزی به هدر می رود ناچیز هست اما فراموش نکنیم که کیفیت آب شهری بسیار اعلاتر از آب کشاورزی است. وقتی در شهرها آب را به هدر می دهیم بهترین آب کشور را به هدر می دهیم. منابع آب با کیفیتی که در لوله های شهری است بسیار محدودتر از آب متعارف کشاورزی است.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل