در بیان اعتراضات از وضعیت اقتصادی و بی عدالتی در جامعه باید توجه داشت که مشکل نه افراد هستند و نه اسم نهادها. مشکل ساختاری است.
قبل
از انقلاب و زمان شاه، یک سری بنیادها تشکیل داده بودند که تحت لوای دربار بودند و به مجلس پاسخگو نبودند. ظاهرا هم هدف و نیت شان خیر بود (مثل
کمک به مستمندان). اما تحت عنوان این هدف نیکو، انواع و اقسام فساد مالی رواج
داشت. به نام مستمندان بود به کام مفسدان.
بعد از انقلاب این نهاد ها را
مصادره کردند، اسم شان را عوض کردند. به جای یک اسم طاغوتی یک اسم مذهبی
رویش گذاشتند. چند تا مشابهش هم ایجاد کردند. عریض و طویل تر شان هم کردند.
اما تغییر ساختاری ندادند. آنها را پاسخگو نکردند. نهاد نظارتی بر آنها
نبود. باز هم همان آش همان کاسه شد. البته هم آش اش چربتر شد هم کاسه اش
گنده تر. باز هم به اسم مستمندان ولی به کام مفسدان!
مشکل افراد یا نام نهاد ها نیستند مهم ساختار آنهاست. با تغییر سرپرست و تعویض نام بنیاد فاسد تبدیل به بنیاد عاری از فساد نمی شود!
الان
هم اگر به برخی قشرها و برخی نهاد ها انتقاد هست انتقاد را نباید شخصی
کرد! اپوزیسیون خارج از کشور و طرفدارانش در داخل مسایل را شخصی می
کنند. مثلا استریوتایپ درست می کنند که فلان صنف که لباس خاصی هم می پوشد
بداخلاق، بد دهن، شکمو، حیز و.... هست.
در ایران که زندگی بکنید می
بینید در بین همه صنف ها از جمله همان صنف های نورچشمی هم آدم چشم پاک پیدا می شود هم
آدم حیز. هم بددهن پیدا می شود هم مودب. اونها هم استثنا نیستند. حتی می
شه گفت اون صنف های عزیز کرده از متوسط مردم ایران مردمدارتر هستند (اگه خواستید تعبیر
کنید عوامفریب تر ولی من تعبیر مردمداری را به انصاف نزدیک تر می دانم). از
متوسط مردم هم معمولا کمتر پرخاشگر هستند. چون فشار اقتصادی کمتری به آنها
می آیند در نتیجه اعصابشان راحت تر هست. چون کمتر از دیگر مردم از این که
حق و حقوق شان پایمال شود و کسی نباشد از آنها دفاع کنند نگرانی دارند -به
طور معمول- آرامتر از بقیه مردم هستند (کاملا برعکس آن استریوتایپ ها).
مشکل این نیست که اینها افراد خیلی بدی هستند (که
نیستند!). مشکل این هست که از امتیازات خاصی برخوردارند. مثلا اگر بخواهند
کار اقتصادی کنند دست کم از رانت اطلاعاتی برخوردارند که یک سرمایه گذار
عادی برخوردار نیست (اونها از قبل می دانند چی قراره وارد بشه و ..... می
دانند کجا قراره راه و جاده کشیده بشه و....) در نتیجه بقیه مردم را یارای
رقابت اقتصادی با آنها نیست.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک تویتر گوگل