+0 به یه ن
از وقتی پزشکیان رئیس جمهور شده، وضعیت گزینش در وزراتخانه علوم یک کم بهتر شده. روندی که در دوران رئیسی به خصوص بعد پاییز ۱۴۰۱ برای سخت گیری در گزینش در وزارت علوم در پیش گرفته شده با روی کار آمدن جلیلی می توانست ادامه یابد. در آن صورت، فاتحه دانشگاه و دانشگاهی در ایران را می بایست می خواندیم. الان از این جهت یک مقدار امید ایجاد شده. یک کوچولو بهتر شده که همین یک کوچولو یعنی تغییر و بهبود سرنوشت صدها جوان نخبه، یعنی روزنه امیدی در دانشگاه.
۸۰۰ «فرهیخته ای» که علیه مسئولان وقت به خاطر ترکی حرف زدن یا به عربی عید فطر را تبریک گفتن، بیانیه صادر می کنند آن زمان که روز به روز حلقه گزینش در دانشگاه ها و مجامع علمی کشور تنگ تر می شد چرا صدایشان را بلند نمی کردند؟!
من طرفدار پزشکیان نیستم اما انصاف نیست از آن خیری که به دانشگاه و دانشگاهیان رسانده چشم پوشی کنیم و تنهایش بگذاریم که به خاطر تنها تورکی حرف زدن، به او بتازند.
نه در زمان رئیسی وقتی گزینش را سخت تر می کردند از این ۸۰۰ «فرهیخته » صدایی بلند شد نه در زمان روحانی وقتی که دانشگاه ها را عملا به تدریج پولی -و در نتیجه طبقاتی- کردند، نه وقتی که انتگرال را از سیلابس دروس دبیرستان خارج کردند و به جایش دروس ایدئولوژیک گذاشتند. اما تا پزشکیان در هفته فرهنگی تبریز چند بیت شعر از منظومه حیدربابا خواند غیرت اینان جوشید و بیانیه صادر کردند!
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل