+0 به یه ن
ویکتور فرانکل روانپزشک اطریشی و نویسنده چند کتاب ارزشمند با محتوای جست و جوی معنی برای زندگی بوده است. او تجربه دهشتناک زندانی شدن در اردوگاه های کار اجباری نازی ها را پشت سر گذاشته بود. همچنین نازی ها عمده عزیزان او را اعدام کرده بودند. کتاب هایی که او نوشته به درد ایرانیان امروز می خوردو سئوالاتشان را پاسخ می دهد. جامعه ما در حال گذار و در حال تحولات عظیم فکری، عقیدتی و معنوی است. اکنون سئوالاتی اگزیستانسالیستی برای عامه مردم ایران (دست کم عامه تحصیلکرده ها) مطرح می شود که قبلا فقط برای اقلیتی بسیار محدود و عمیق مطرح می شد. قبلا عامه مردم ایران به این سئوالات اصلا فکر نمی کردند. قبلا پیش پای اکثریت مردم راه مشخصی توسط بزرگترها گذاشته می شد. اکثریت مردم می بایست سرشان را پایین بیاندازند و همان راه از پیش تعیین شده را بپیمایند. به چیز دیگه ای هم اغلب فکر نمی کردند که سئوالات سخت اگزیستانسیالیستی برایشان پیش آید. آن قدر نگران قضاوت بزرگترها و حرف مردم و بدگویی های در و همسایه بودند که دیگه سئوالات اگزیستانسیالیستی برایشان مطرح نمی شد.
الان دیگه برای اکثریت مردم راه زندگی به اندازه قدیم قدر سرراست نیست. اولا مشکلات اقتصادی و تبعیضات اجتماعی اون راهی را که پدران و مادران در پیش پا می گذارند سنگلاخ کرده و پیمودن آن را تقریبا ناممکن ساخته. از سوی دیگه عصر اطلاعات باعث شده که کم مایگی بسیاری از بزرگترهای جامعه عیان بشه . در نتیجه مردم ازاونها خط نمی گیرند. مجبورند خودشان راه بیابند. وقتی چنین می کنند سئوالات جدیدی برایشان پیش می آد که قبلا فقط خیلی باهوش ها می پرسیدند. این سئوالات بی جواب در کنار ناامیدی و مشکلات اقتصادی و اجتماعی باعث می شه که عده بسیاری کم بیاورند و....
کتاب های فرانکل کمک می کنه که یا جواب سئوال را بیابید یا دست کم صورت مسئله را به طور بهتر و کم دردتری فرموله کنید. در نتیجه کمک تان می کنه.
بعد از جنگ جهانی دوم و آن همه ویرانی شرایط روحی دور و بری های فرانکل بسی بدتر از الان ما بوده. اگر فرانکل برای آن زمان و آن مردمان جواب یافته برای شما هم می تونه.
کتاب های فرانکل به فارسی ترجمه شده. اما بیش از کتاب هایش نقل قولی از او به عنوان «نامه ای به معلمان جهان» در ایران معروف هست. خوراک فضای مجازی شده. محتوای حرفش وقتی خارج از مضمون و در فضای فکری ایرانیان بازگو می شه همان عبارتی از آب در می آد که از بچگی بسیار شنیدیم: «دکتر شدن چه آسان! آدم شدن چه مشکل!» البته حرف های فرانکل خیلی عمیق تر و جدی تر و مفیدتر و کاربردی تر از این عبارت هست که در ایران هرکسی که از دکتری خوشش نمی آید به زبان می آره که حرصش را بخوابونه و با تحقیر و توهین به آن دکتر بینوا احساس برتری اخلاقی و انسانی کنه!
هرچند خواندن کتاب های ویکتور فرانکل را به شدت توصیه می کنم گمان می کنم بازنشر «نامه ای به معلمان جهان» در فضای فکری ایرانیان جز ضرر نتیجه ای نخواهد داشت.
حتما شما هم در مدرسه و دانشگاه معلم و استادانی دیده اید که از روی تنبلی درس آماده نمی کنند و به جای آن دانش اموزان یا دانشجویان را نصیحت می کنند. زبل ترهایشان از نصیحت به اصطلاح پدرانه شروع می کنند و به لاس زدن ختم می نمایند! این معلم ها و استادان معمولا بین شاگردهای میان مایه محبوب هستند اما گاهی شاگرد درست و حسابی ای هم پیدا می شود که به اتلاف وقت کلاس اعتراض کند. معلم و یا استاد مدعی اخلاقیات یا وطن پرستی (یا هرمدعای دیگری که وقت کلاس را با آن تلف می کند) روزگار ان شاگرد ممتاز را سیاه می کند. لشکر نوچه هایش هم کمکش می کنند. نامه ویکتور فرانکل به معلمان جهان در دست این دسته از معلمان و استادان ایرانی وسیله ای خواهد شد که بر سر آن شاگرد ممتاز بکوبند. چیزی که ابدا منظور و مقصود فرانکل نبوده!
اگر کتاب هایش را بخوانید خواهید دید عملکرد آن قبیل معلم ها چه قدر با روح کلام فرانکل در تضاد هست.
از قضا یکی از پیام های او این هست که برای یافتن معنی در زندگی تان علاقه و استعداد خود را کشف کنید و برایش انرژی بگذارید. برای شما شاید آن چه که به زندگی تان معنا و جهت می دهد رشته دانشگاهی باشد که انتخاب نموده اید.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل