یکشنبه 28 فروردین 1401
+0 به یه ن
نوادگان همان هایی که امروز مردم آنها را اختلاسگر کثافت می نامند صد سال بعد افه خواهند اومد که «ما از اولش همه چیز داشتیم. ما اصیل هستیم!» بعد در مجالس اعیانی تبریز (شاید در شهرهای دیگر هم چنین باشد من فقط از تبریز اطلاع دارم) خانم ها و آقایان سر و دست خواهند شکست که از این اصیل ها دعوت کنند تا کلاس آنها بالا رود.
البته همان اختلاسگران کثافت الان هم داعیه اصالت دارند. اما بیرون از دایره تنگ خودشان کسی قبول نمی کند و پوزخندشان می زند. اما نوادگانشان جزو «اصیل ها» محسوب خواهند شد.
درست همان طوری که امروز نواده های همانی که در تاریخ آمده که با محاصره تبریز قحطی در این شهر آورد نورچشمی اصیل شهر هستند و وصلت با فامیل درجه چندم آنها هم مایه مباهات!
نواده های همان هایی که در قحطی، احتکار کردند و ثروت اندوختند اصیل و «گؤلی گؤزی تخ» و «گؤروب گؤتورموش» محسوب می شوند.
نواده های همان آخوند هایی که وقتی برای روستاییان بیسواد قباله می نوشتند از بیسوادی آنها سو استفاده می کردند و بخشی از ملک را به اسم خود قباله می کردند، ملاک اشراف زاده اصیل و نجیب قلمداد می شوند.
نواده های همان مجتهدی که درس خواندن و هر نوع تجدد را حرام اعلام کرده بود و دمار از روزگار روشنفکران وقت در آورده بود اکنون دیگه نهایت اصالت حساب می شوند و «آلبالو ها» به سلامت اصالتشان بالا می رود.
باز هم بگم!؟
خیلی به ندرت پیدا می شه کسی که با معیار های مجالس اعیانی تبریز، اصیل حساب بشه اما اجدادش کارنامه پاک داشته باشند. هست ولی نادر هست. حتما می پرسید پس اون همه بزرگان مثبت در تاریخ صد سال گذشته آذربایجان مگر نواده نداشتند؟! بعله! داشتند! خوبش هم داشتند. ولی عموم شان اون قدر ثروت نیاندوختند که باب طبع مجالس مهمانی اعیانی تبریز امروز باشند. نواده هایشان هم مثل خودشان اغلب ساده زیست و درویش مسلک هستند. اهل رفتن به مجلسی که در آن کیف مارکدار جواهر نشان قبل از خود شخص مورد توجه قرار می گیرد نیستند. اگر هم دعوت بشوند معذب می گردند و دفعه بعد به بهانه ای عذر می خواهند و نمی آیند.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل