مینجیق

+0 به یه ن

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

امروز رفتیم فیلم جاده قدیم خانم منیژه حکمت را در سینما دیدیم. فیلم فوق العاده قوی ای است. با بازی هایی درخشان.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

فیلم "ملی و راه های نرفته اش" تهمینه میلانی را دیده اید؟
نظرتون در موردش چیه؟

این قبیل فعالیت ها و فیلم های تهمینه میلانی بی تاثیر نیست. هرچند قوانین عوض نمی شه اما در تعبیر قوانین توسط قاضی ها اثر می ذاره.
در یکی دو سال اخیر همین نوع فعالیت های فمینیست ها باعث شده طلاق ها را آسان تر بگیرند و راحت تر حضانت کودکان را به مادر بسپارند. برای همین باید فیلم های تهمینه میلانی را جدی گرفت و با جدیت نقد کرد.

به نظر من فیلم خوبی بود اما دو سه جایش را نمی فهمم یا با آن مشکل دارم.

1) برخی رفتارهای مرد- مثل این که موبایل دوست دخترش را پنهانی چک می کرد یا با شوخی و صمیمیت دایی همسرش با او مشکل داشت- خیلی غیر عادی است و پذیرفتنی نیست. کتک کاری هایش هم که اصلا بخشودنی نبود. اما ناراحتی او از این که همسرش با آرایشی که توجه و متلک بر می انگیخت به محل کارش آمده بود چی؟ فیلم این رفتارها را در یک کاسه می ذاشت.
به نظرم یکی نیست.درجه شان خیلی فرق دارد.
مردی که از شوخی دایی خانمش هم برمی آشوبد یا موبایل را چک می کند بیمار روانی است اما نمی توان گفت اگر از متلک گویی مردان در محل کارش عصبانی می شود بیمار هست.
این دو را در یک ردیف گذاشتن به نظرم برای پیشبرد اهداف فمینیستی ضرر دارد چون با این تعریف بالای 90 درصد مردان ایرانی بیمار می شوند.
نظر شما چیست؟
2) آیا ملیحه که در همین مملکت بزرگ شده تشخیص نمی داد با اون آرایش برود به گاراژ تاکسی رانی سوت و متلک می شنود؟ خیلی تعجب آمیز بود که مردی که از شوخی دایی همسرش برآشفته شود از این موضوع عصبانی بشود؟ پس چرا راه افتاد با اون شرایط رفت اونجا ؟
او که آن قدر قدرت نداشت که بخواهد جامعه را عوض کند! خودش می گفت یک زندگی آرام برایش بس هست. کسی سودای عوض کردن جامعه در سر می پروراند که پشت اش محکم باشد و شرایط روحی اش پولادین. ملیحه که خیلی شکننده بود و هیچ حامی هم نداشت برای چی خودش را در معرض اون متلک ها و بعدش اون شماتت ها قرار داد؟
یادمه ما هم که نوجوان بودیم گاهی بلند می شدیم می رفتیم به محیط های کاملا مردانه که عادت به دیدن دختر در میان خود نداشتند. البته با آرایش و اینا نمی رفتیم. با همان مانتوهای بلند اپل دار و مقنعه چانه دار معروف دهه شصت و هفتاد می رفتیم. این کار را می کردیم که به حضور زنان عادت کنند. اما می دانستیم اتفاقی نمی افتد اگر هم بیافتد خانواده مان مثل کوه پشت مان خواهند بود. شرایط خانوادگی ما با ملیحه بی پناه فرق داشت.  به نسبت هم موفق شدیم فضا را برای حضور خانم ها باز تر کنیم.
3) مردی که از حرف مردم در مورد زنش این قدر وحشت دارد، چه طور شب عروسی ، عروس خانم را در حجله تنها می گذارد و می رود پیش مامان جونش (که با ازدواج هم مخالف بود) می خوابد؟ از این موضوع که بیشتر می شه حرف در آورد! یعنی اون قدر بچه بوده که نفهمیده این حرکت او چه معناهایی می تواند بدهد و چه حرف و حدیث هایی را برانگیزد؟ همان فرهنگ مردسالاری و ادعای مردانگی و تصاحب زن آفتاب مهتاب ندیده ایجاب می کرد که آن شب قهر نکند برودپیش مامان جونش!

پی نوشت: در ترکیه به دریای سیاه می گویند "کارا دنیز" به مردمی هم در جنوب آن زندگی می کنند می گویند "کارا دنیزلی لر". خیلی هم زیاد باهاشون شوخی می کنند و جوک براشون می سازند. در فیلم هایشان این طور نشان می ده که اینها رسمشان هست کوزه می ذارند روی سقف خانه عروس و داماد. روز بعد از عروسی داماد با تیر می زنه کوزه را می شکنه.


پی نوشت دوم: یک عده به خانم میلانی ایراد گرفته اند که قصه اش تکراری است. واقعا هم تکراری هست. اما این قصه ای است که متاسفانه هنوز داره در جهان واقع هم تکرار می شه. تا ریشه کن نشده خانم میلانی و امثال او این قصه را باز خواهند گفت.  قسمت جدید داستان به وجود آمدن "خانه امن" برای زنان خشونت دیده است که انقلابی است در تاریخ تمدن. در فیلم "دو زن" تهمینه میلانی یا "قرمز" فریدون جیرانی خانه امنی وجود نداشت. هنوز هم خیلی ها از وجود چنین خانه هایی بی اطلاع هستند پس تهمینه میلانی باید فیلم بسازد تا آنها را معرفی کند ولو به قیمت شعاری شدن یا آموزشی شدن فیلم اش.
نکته جدید دیگر داستان ملی وجود خواهر شوهری است که از او حمایت می کند. درست برعکس خواهر شوهر در فیلم قرمز فریدون جیرانی در 20 سال پیش. این واقعا پدیده  جدیدی هست و پدید آمدنش مدیون مجاهدت های امثال خانم میلانی.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

دی وی دی «آزاد به قید شرط» به تازگی به بازار آمده. اگر این فیلم را ندیده اید توصیه می کنم حتما ببینید. به عقیده من تصویر بسیار واقعگرایانه ای از فساد در جامعه کنونی ایران می دهد. یک نکته ای در فیلم هست که به بحث چند همسری هم که کردیم مربوط می شود.  در این فیلم یک زن که عاشق شوهرش بوده از او که زندانی است طلاق می گیرد. بعد هم با یک مرد گردن کلفت عروسی می کند و می شود همسر دوم او. مرد گردن کلفت دست بزن هم دارد. در میانه فیلم می فهمیم زن برای این که آن مرد گردن کلفت از نفوذش استفاده کند و شوهر اول خانم را آزاد کند تن به ازدواج داده. بعد هم می فهمیم بنا به قانون آزاد شدن حق مرد بوده و مرد گردن کلفت خیلی هم کار مهمی انجام نداده جز آن که روند رسیدگی به پرونده را اندکی تسریع کرده. یعنی اگر او هم نبود مرد آزاد می شد اما یکی دو سال دیرتر. من فکر می کنم این خیلی واقعگرایانه است. افراد کم اطلاع از حقوق خودشان در جامعه ما به دام گردن کلفت هایی می افتند که نیازهای آنها سو استفاده می کنند. اگر زن اون اشتباه را نمی کرد مرد با کمی تاخیر آزاد می شد. زودتر از آزاد شدن او چه فایده ای برایش داشت. در زندان که راحت تر بود! آزاد شد که ببیند یک لندهور وارد زندگی اش شده یک روز دخترش را کتک می زند و یک روز عشقش را و او هم باید دندان روی جگر بگذارد و دم نزند!. چه آزادی لذت بخشی!!!!

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

فیلم حیوان برادران ارک از تبریز سیمرغ بلورین فیلم کوتاه جشنواره فجر را از آن خود کرد.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

 آپاراتچی برنامه جالبی است. با سینماگران در مورد فیلم ها مصاحبه می کند. اخیرا مصاحبه ای با کارگردان و بازیگر نقش اول فیلم ائو انجام داده است. مصاحبه را می توانید اینجا مشاهده کنید. سئوال اول در مورد  استفاده از زبان ترکی برای ساخت این فیلم هست. مصاحبه خیلی جالب و آموزنده است. سعی کنید که حتما ببینید.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

دو تا فیلم خوب هست که دی وی دی اش به بازار اومده: ۱- ویلایی ها ۲- نفس. کارگردان و نویسنده هر دو هم خانم هستند. حتما این دو فیلم را ببینید.

پی نوشت:  فیلم "سارا و آیدا" هم خیلی دیدنی هست. موضوعش تازگی داره. داستان داره. از فیلم های بی سر وته روشنفکری نیست.
پی نوشت دوم: فیلم "فصل نرگس" را هم ببینید.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

دوستانی که هنوز فیلم ائو را ندیده اید! این فیلم در تهران و اصفهان و بابل و چند شهر دیگه هنوز داره اکران می شه.واقعا به دیدنش می ارزه! بلیط را می توانید از اینجا تهیه کنید: https://www.cinematicket.org/?p=nfilmdetailae&fid=1400&fileid=2106&t=خانه%20(ا%D9%90ئو)

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

فیلم ائو (خانه)  از همین یکشنبه  در تهران اکران می شه. در مشهد و بابل هم اکران می شه. 

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

قیلم "حیوان" ساخته برادران ارک از تبریز در جشنواره کن امسال نمایش داده می شه. فکر نکنم در حوزه هنری خبری مهمتر از این برای تبریز باشه اما در کانالها واخبار مربوط به تبریز  آن چنان که شاید صحبتی از آن به میان نمی آید!  تبزر فیلم را می توانید اینجا ببینید.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

فیلم ائو که به زبان ترکی و در تبریز ساخته شده بود سیمرغ بلورین گرفت. تبریک فراوان!

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

بسیار خوشحالم که فیلم فروشنده جایزه اسکار گرفت. به نظر من و همچنین به نظر شاهین و همچنین به نظر جمعی از دوستانم که با هم در مورد فیلم های ایرانی صحبت می کنیم این فیلم حتی از فیلم های قبلی آقای اصغر فرهادی از جمله فیلم جدایی نادر از سیمین هم زیبا تر بود. ورای مسایل سیاسی جایزه اسکار حقش بود!
تبریک به آقای فرهادی!
تبریک به همه بازیگران فروشنده به خصوص ترانه علیدوستی نازنین که شاهکار بازی کرد!

دی-وی-دی این فیلم قدیمی اصغر فرهادی با   عنوان "رقص در غبار" هم تازه به بازار آمده. فیلم در مورد یک پسر تورک هست که عاشق دختری می شه و برای عشقش فداکاری های بسیار می کنه. قهرمان فیلم آخر مرام و معرفت هست. نقشش را پسر جوانی به نام "یوسف خداپرست" بازی می کنه. انصافا عالی هم بازی می کنه. اما نمی دانم چرا بعدش در فیلم دیگری ظاهر نشده. حقش بود مشهور بشه.


حتما خبر دارید که در جشنواره فیلم فجر امسال دو فیلم به زبان ترکی و نیمه ترکی هم نمایش داده شدند و خوش درخشیدند. یکی فیلم خانه (اِو) که ساخت تبریز هست   ودیگری فیلم آبا جان که در زنجان فیلم برداری شده است. ما علاقه مندان به فرهنگ آذربایجان باید از این قبیل فیلم ها حمایت کنیم تا سینمای ترکی در ایران رشد کنه (منظورم محصولات سینمایی به زبان ترکی در آذربایجان و اردبیل و زنجان و تهران و قزوین و انزلی  و قشقایی  و تورک های خراسان و اراک و همدان  خودمون هست. والا سینمای ترکیه می خواد رشد کنه می خواد نکنه به من ربطی نداره!)
امیدوارم فیلم های ترکی ایران هم روزی در جشنواره های اسکار و کن و ونیز و برلین و.... بدرخشند.

در این باره گفت و گپی در این وبلاگ شد که به نظرم آن قدر  اهمیت دارد که در متن اصلی وبلاگ هم آورده شود:

نازلی:

در جشنواره امسال یک فیلم هم به زبان ترکی در بخش مسابقه هست. فیلم او (خانه) به کارگردانی اصغر یوسفی نژاد. خلاصه داستان فیلم که خیلی جالبه. امیدوارم فیلم خوش ساختی باشه و دیده بشه. در هر حال من که خیلی منتظر اکرانش هستم
مینجیق:
بله. خبر بسیار خوبی است.
متاسفانه این فیلم های ترکی در سینماها و سینماهای خانگی پخش نمی شوند و فقط در جشنواره ها پخش می شوند.
علتش اینه که فکر می کنند صرفه اقتصادی ندارند.
عرضه اینترنتی بشه (مثل سریال شهرزاد) مشتری خودش را هم پیدا می کنه و به سود آوری هم می تونه برسه.
عزیزی می گفت که چند سال پیش چنین کاری خواستیم بکنیم ولی خریدار نداشت. می گفت از اینترنت مردم مجانی دانلود می کنند پول نمی دهند.
گفتم اون مال چند سال پیش بود. فرهنگ جامعه در این زمینه سریع تغییر می کنه.امثال من و شما می تونیم برایشان در فضای مجازی تبلیغ کنیم. این را هم بگوییم که دانلود مجانی این فیلم ها در واقع تیشه به ریشه فرهنگ خودمان زدن هست.
مردم توجیه بشوند دیگه دانلود مجانی نمی کنند.
ما اینجا با هالیوود ثروتمند طرف نیستیم که دوتا فیلمش را هم نوجوانان ایرانی مجانی دانلود کنند مشکلی پیش نیاید.
سازندگان این فیلم ها هم یکی در ردیف همون نوجوانان هستند که چند سالی بزرگ تر شده اند.
به لحاظ اقتصادی در مضیقه هستند. چه طور دلمون بیاید آثارشان را با دانلود رایگان بدزدیم. اگر آثارشان را بخریم می توانند سرپا بایستند و فیلم مستقل بسازند. فیلمی که بیانگر دغدغه های ما باشد.

!:

"علتش اینه که فکر می کنند صرفه اقتصادی ندارند."
واقعا؟ با اتحادی که از ترکها سراغ دارم اتفاقا استقبال بی نظیری از این دست فیلما خواهد شد و احتمالا اینا در اصل می ترسند که کم کم ترک زبانها فقط مشتری این فیلما باشن و بقیه ی فیلما بازارشون رو از دست بدن
مینجیق:

من هم فکر می کنم که روی جریان هویت طلبی در فروش فیلم ها به زبان ترکی می شه خوب حساب باز کرد. به شرط این که فروش اینترنتی باشه
.
" احتمالا اینا در اصل می ترسند که کم کم ترک زبانها فقط مشتری این فیلما باشن و بقیه ی فیلما بازارشون رو از دست بدن "

نه! چون خود سینماگران آذربایجانی به خاطر ریسک سرمایه گذاری تلاش زیادی برای عرضه نمی کنند. ممانعت و کارشکنی ای از بیرون در این مورد نیست.

باید آنها را تشویق کنیم و بگوییم اگر فیلم ها خوش ساخت و با محتوا باشند در تبلیغ و خرید پشت شان هستیم.
جلوی دانلود رایگان هم خودمان به طور مردمی می ایستیم.

DI_O:

من چند تا نرم افزار پولی استفاده کردم یکیش فروش کتاب های الکترونیکی بود و دیگری فروش فیلم . اینها محتوای شان کد شده است و غیرقابل استفاده حتی در گوشی خودم با یک نرم افزار دیگر است .خلاصه شکستن کدشان هم تقریبا غیر ممکن هست و شاید تک افرادی پیدا بشن که بخوان این کار و بکنن که اگه بخوان نشر هم بدن قابل شناسایی و پیگرد هستند . به نظر من که فروش اینترنتی به این روش ها توجیه اقتصادی دارد.

مینجیق:
من هم فکر می کنم که توجیه اقتصادی داره.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو

+0 به یه ن

مصاحبه با  آقای نادر طالب زاده در سری مصاحبه های آقای دهباشی با عنوان خشت خام را دیدم. به شخصیت او علاقه مند شدم و بیشتر در موردش مطالعه کردم. فردی است فوق العاده باهوش باسواد و شجاع. با توانمندی های متعدد. دنیای غرب را می شناسد. خاورمیانه را می شناسد. رسانه را می شناسد. انگلیسی اش - به قول آقای دهباشی- فاخر هست. متین و با وقار و سنجیده سخن می گوید. سال ها جبهه رفته. در جنگ بوسنی خبرنگار بوده. لبنان رفته ووووووو  خلاصه انبانی است از تجربه و توانمندی.
می توان گفت به ایدئولوژی اصولگرا تعلق دارد و سخت به آن پایبند. شاید افرادی بگویند که این فرد به سود شخصی دارد حرف های مورد پسند حاکمیت می زند. من گمان نمی برم! چون فردی با قابلیت های او و از خانواده ای چون خانواده او ریشه دار و مایه دار -اگر می خواست- با روش های خیلی کم خطر تر و آسان تر هم می توانست چه در ایران و چه در خارج برای خودش برو بیایی داشته باشد! نیازی به این همه خطر نداشت. من فکر می کنم از روی اعتقاد هر کاری کرده، کرده است. هرچند بسیاری از دیدگاه هایش را قبول ندارم اما برایم قابل درک هست که برای شخصی با توانمندی های او "تاثیرگذاری" از آن جنس که او دارد (چه در تربیت نسل جدید و چه در کاری که خود می کند) آن قدر ارضا کننده هست که به آن همه زحمت بیارزد.
او و تربیت شدگانش
در پرس تی وی و.... دارند کار رسانه ای اساسی می کنند. یک مصاحبه داشت باشبکه بین المللی اسپانیایی زبان. چه کار های اساسی ای که  نمی کنند  و چه تاثیر ها که آن سر دنیا در آمریکای لاتین نمی گذارند!

آیا به عنوان ایرانی افتخار می کنم که رسانه های کشورم چنین قدرتمند دارند عمل می کنند؟! نه چندان! برای آمریکای لاتین این افراد توانمند دارند نقشه می کشند و برنامه می سازند اما برای کودکان سرزمین خودمان چه کسانی برنامه می سازند و ذهن سپیدشان را مشغول می کنند!؟ امثال فتیله ها!!!!!!!
هر چه  قدر جناب نادر طالب زاده و تربیت شدگانشان تیزهوش و با ادراک هستند امثال فیتیله ها .....! وقتی رضا رشید پور بعد از آن دسته گل فتیله هت  به مصاحبه دعوت شان کرد شروع کردند به نصیحت اخلاقی کردن مخاطب!!!!! ظاهرا  نفهمیدند برای چه دعوت شده اند!! مسلما برای تقدیر و یا پند اخلاقی دادن دعوت نشده بودند. از پیر اخلاقی قوم هم خواهش کنی که "یا حکیما! ما را نصیحتی بفرما!" دست کم می گوید " من کوچکتر از آنم که نصیحتی کنم". اون وقت فتیله ها در مصاحبه ای که در واقع  برای گرفتن عذرخواهی از آنها ترتیب داده شده بود، ملت را  نصیحت پشت نصیحت می کردند!  در کوزه همان تراود که دراوست!
کشوری مانند ایران با این سابقه فرهنگ سازی و با این نگرش شاعرانه چرا باید برنامه سازان کودک و نوجوانش از یک کاریکاتور در توالت های عمومی های آلمان ایده بگیرند و آن را هم با برداشت بسیار زشت خود بسازند.
سوژه در  سرزمین شاعرانه ما کم بود!؟
یعنی در این مملکت برنامه ساز کودک با ذوق و با فهم و کمالات پیدا نمی شد برنامه سازی کودکان را سپردند به امثال فتیله ها!؟ چرا نبود!؟ 40-50 سال پیش برترین فیلمسازان ما -از جمله شادروان کیارستمی- کارشان را با کانون پرورش فکری کودکان آغاز کردند. چرا همان میدانی که به آقای نادر طالب زاده در مملکت دادندکه کار کند و هنرجو تربیت کند به امثال کیارستمی نداند.
فیلم سازدهنی محصول 1352 را دیده اید؟ اگر ندیده اید حتما ببینید. شاهکار هست. من در کودکی  به همراه والدینم دیده بودم و هنوز تاثیرش بر من مانده است. چرا به امثال سازنده این فیلم میدان نداده اند که ما امروز این قدر این زمینه فقیر نباشیم؟!
من نمی گم به امثال آقای نادر طالب زاده و تربیت شدگانش مکتبش میدان ندهند که برنامه های مورد نظر خود را بسازند. اما ده ها برابر آن باید به افرادی میدان بدهند که ذوق و درک و فهم لازم ساختن برنامه های خوب برای کودکان سرزمین خودمان را داشته باشند. این حوزه حساس و مهم را نسپارند دست آدم هایی که سطح درک و فهم و هنرشان پایین هست.
البته در این حوزه هم کلاه قرمزی و شکرستان را داریم که خوبند. ولی کمه.  مسئولان محترم! همون طور که پشت پرس تی وی ایستادید پشت برنامه کودک هم بایستید که افراد در قد و قامت کیا رستمی بیایند برای فرزندان این سرزمین برنامه بسازند نه فتیلیه ها و امثال فیتیله ها. این که ساده تر ه. امکانات زیاد هم نمی خواهند! برای وزارت خارجه هم دردسر ندارد

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل

آردینی اوخو