سه شنبه 24 مرداد 1402
+0 به یه ن
سریال «قدرت و شکوه» (power and glory)را داریم می بینیم. عجب سریال معرکه ای هست!
درمورد یک سیاستمدار ۵۳ ساله دانمارکی است. یک خانم. قبلا نخست وزیر بوده و الان وزیر خارجه. قضیه در مورد یافتن نفت شیل در گرینلند هست. درمورد تقابل محیط زیست و سود اقتصادی. در مورد تقابل استقلال و هویت گرینلند و دانمارک و البته نقش حزب های سیاسی.
واقعا دیدن داره.
ببینید! سیاستمداران این کشورها هم علی رغم ظاهر بسیار متمدنشان همان دروغگو ها ی دورو و پدرسوخته وحریص هستند که همتایانشان در جهان سوم. اما سیستم، سیستمی است که نمی ذاره گند کاری های آنها دموکراسی و حقوق بشر را در این نوع کشورها خدشه دار کنه و فسادی در حد فساد دولتمردان جهان سومی بیافرینه. حتما سریال را ببینید تا درک کنید که این سیستم کشورهای اروپای شمالی چه معجزه ای می کنه که از همین آدم های حریص و طماع و رشوه گیر و دروغگو و ریا کار بی وفا برای منافع ملی استفاده می کنه. چنین سیستمی مرا آرزوست. والا می دانم سیاستمدار به دنبال قدرت هست و شخص قدرت طلب هم قرار نیست گوگولی مگولی باشد. شاید فرد کارآفرین و میلیاردر گوگولی مگولی و نایس باشد اما از سیاستمدار جماعت گوگولی مگولی در نمی آد. گربه که برای رضای خلق خدا موش نمی گیره. این سیاستمدارها هم در بازی کثیف قدرت وارد می شوند که سواستفاده کنند. اما سیستم مهارشان می کند.
در این سریال نشان می دهد که سیاستمداران آن کشورهای شمالی هم دروغ می گویند عوامفریبی می کنند زیرآب هم را می زنند برای هم پاپوش می دوزند (البته همه اینها را با ظاهری آرام و متین انجام می دهند) اما دست آخر سیستم به گونه ای است که کثافتکاری هایشان بالانس می شود و به مردم و کشور ضربه کمتری وارد می شود.
رشوه ای که به خانم وزیر پیشنهاد می شود بخشی از حق مردم دانمارک نیست. ریاست سازمان ملل هست! یعنی در واقع از حق ما جهان سومی هاست. این سازمان ملل باید از حقوق کودکان در مناطق آشوبناک دفاع کند که نمی کند. البته همان طور که گفتم سازمان ملل در این که در ۷۰ سال گذشته در اروپا ی غربی جنگی بزرگ در حد جنگ های قرن ۱۷ و ۱۸ و ۲۰ رخ نداده نقش مهمی بازی کرده. ولی به فکر بچه های ایران و نظایر آن نیست.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل