+0 به یه ن
گویا، در این روزهای سخت، در فضای مجازی ویدئوهای بسیاری از بدرفتاری با افغانستانی ها دست به دست می شود. من آنها را نگاه نمی کنم و توصیه هم نمی کنم که شما آنها را ببینید یا به دیگران بفرستید. به چند دلیل: ۱) اعصابتان خراب خواهد شد. همین طوری هم موضوع برای در هم ریختن روح و روان بسیار هست. لزومی برای کمک گرفتن از ویدئوهای این چنینی، برای در هم ریختن روان نیست. ۲) ما متخصص راستی آزمایی نیستیم. خیلی از این ویدئوها ممکن هست جعلی باشند و برای جریحه دار کردن احساسات ساخته شده باشند. ۳) برای درک شرایط سخت افغانستانی های اخراج شده از ایران هیچ لزومی ندارد که این فیلم ها را تماشا کنیم. ما که می دانیم وضعیت مدیریت در کشور ما چگونه هست! بنابراین می توانیم تصور کنیم که وقتی روزانه ده ها هزار مهاجر را اخراج می کنند چه فجایعی را می آفرینند. در کارهای ساده تر از این، ده ها خرابی به بار آوردند. در این مورد که دیگر تکلیف مشخص هست. ۳) با دیدن فیلم هایی که می خواهند ثابت کنند ایرانی ها علیه افغانستانی ها خیلی خشن و بیرحم و نژادپرست هستند (چه این فیلم ها واقعی باشند وچه ساختگی و جعلی) ایرانی ها ملایم تر و مهربانتر نخواهند شد. در مجموع، برعکس آن چه که در قدیم گمان می کردند کسی عادت بد را با توسری خوردن کنار نمی گذارد.
در مجموع بازگرداندن بخش بزرگی از افغانستانی ها به افغانستان سیاست علی الاصول درستی است چرا که ایران و منابع آن ظرفیت چندین میلیون نفر جدید که آهنگ فرزندآوری آنها این قدر بالا ست، ندارد. به علاوه این مهاجران بعد از بازگشت به کشورشان می توانند تحولات مثبت بسیاری در کشور خود ایجاد نمایند. اما آن چه ایراد دارد ظلم هایی است که دراین فرآیند بازگرداندن به افغانستانی ها می شود. بسیاری از آنها نمی توانند طلب شان را از کارفرما و پول رهنشان را ازصاحبخانه ایرانی بگیرند. کاری که ما باید بکنیم جا انداختن این هست که پول افغانستانی زحمتکش بی پناه، خوردن ندارد!. نباید پول او از گلوی کسی به خوشی پایین برود. هرجوری شده کسی که به افغانستانی دیپورت شده قرضی دارد باید قرضش را ادا کند. سیستم های بانکی ایزوله و فشل ایران و افغانستان به همراه وضع اقتصادی نابسامان ایران این کار را دشوار تر می کند. چه بسا صاحبخانه یا کارفرما قصد خوردن حق افغانستانی دیپورت شده را نداشته باشند اما امکان ادای قرض را هم در این فرصت کوتاه نداشته باشند. من فکر می کنم ما در فضای حقیقی و مجازی باید فشار بیاوریم که موانع پرداخت حقوق و رهن افغانستانی ها رفع شود. شاید وکلا و صرافان و خیریه های بین المللی فعال در افغانستان.... راهی بتوانند پیشنهاد دهند و گرهی بگشایند.
به یک نکته مهم دیگر دوستی در فیس بوک اشاره کردند و آن این که برخی از این افغانستانی های پناهنده در ایران اگر به افغانستان بازگردند جانشان در خطر خواهد بود. عمدتا کسانی هستند که علیه طالبان جنگیده اند یا در حکومت قبلی سمتی داشته اند.طبعا این عده نباید باز گردانده شوند. آنها یا باید در ایران بمانند یا به کشورهای امن تر بروند. حفظ جان آنها اوجب واجبات است.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل