+0 به یه ن
قبل از این كه شروع كنیم و از دوره ی اصطلاحات انتقاد نماییم می خواهم كمی هم در مورد دستاوردهای آن بنویسم. از انصاف به دور است كه تنها نیمه ی خالی لیوان را ببینیم.
در دوره ی 8 ساله ی اصطلاحات یادم نمی آید كه قیمت ارز و سكه نوسانات خیلی زیاد داشته باشد. اتفاق نیافتاد كه كسی به مغازه های لوازم الكتریكی و دوربین فروشی و... مراجعه كند و از فروشنده بشنود كه "نمی فروشم چون نمیدانم اگر این را به شما بفروشم می توانم آن را جایگزین كنم . تا قیمت ها تثبیت نشود نمی فروشم." فلج شدن بازار به علت نوسانات شدید قیمت ضربه است به اقتصاد. در سرمایه گذاری برای كار تولیدی هم ثبات اقتصادی حیاتی است. اشتغال واقعی (نه كاذب) از همین سرمایه گذاری ها حاصل می شود. بدون آن چه طور می شود اشتغال ایجاد كرد.
در آن دوره به خودكفایی تولید گندم رسیدیم. وضع باغداران و دامداران هم خوب شد. به كشورهای جنوب خلیج فارس میوه صادر می شد. مصرف داخلی میوه را هم اغلب باغداران ایرانی تولید می كردند.
عسلویه برای كسانی كه مهارت هایی نظیر جوشكاری و... داشتند روزنه ی امیدی باز كرده بود. بین طبقه ی كارگری زیاد می شنیدید كه پسرم می خواهد دوره ی جوشكاری یا چیزی شبیه آن ببیند تا برود عسلویه پول پس انداز كند و بعدش سر و سامان بگیرد.
بانك های خصوصی كه سودی بیش از تورم می دادند برای مردم معمولی روزنه ی امیدی پیدا كرده بودند. طبقه ی متوسط ترجیح می دادند پس اندازشان را در بانك بگذارند تا این كه طلا بخرند و آن را باغچه چال كنند. به خصوص بازنشسته ها و خانم های بیوه از آن خیلی استقبال می كردند. این سرمایه ها به رونق اقتصادی می انجامید. یك عده هم وام می گرفتند و كار اقتصادی شروع می كردند یا برای خرید قسطی خانه از آن استفاده می كردند. در بین طبقه ی كارگری هم استفاده از این وام ها خیلی امید و سرزندگی به وجود آورده بود.
توریسم تا سال 2001 خوب رشد می كرد. نشاطی به وجود آورده بود. توریسم را صنعت بدون دودكش می خوانند. برای كشورهای در حال توسعه منبع در آمد خوبی است. اشتغالزایی آن بسیار است و سرمایه گذاری چندانی نمی خواهد. خیلی كمتر از صنایع سنگین سرمایه گذاری اولیه می خواهد. در آن دوره در همین آذربایجان شرقی قدم های خوبی برای توسعه ی گردشگری برداشته شد. ساخت هتل كندوان در آن دوره آغاز شد. خانه های قدیمی تبریز آن زمان به موزه و فرهنگسرا تبدیل شدند. خانه ی مشروطه در آن زمان باز شد. مجسمه های مشاهیر آذربایجان در آن دوران ساخته و نصب شد و.....
وضعیت ثبات اقتصادی باعث شده بود سرمایه گذاری در ایران را بیمه نمایند.
اینها نمونه هایی بود از پیشرفت های اقتصادی. از روی حافظه گفتم. در مورد هر كدام از آنها می توان مقاله ها نوشت. با عدد و رقم و به طور مستند. حرف های من همین طوری از روی حافظه بود. اگر اشتباهی در آن هست لطفا تصحیح كنید.
از لحاظ فرهنگی هم دیگه لازم به ذكر نیست كه چه قدر در دوره ی اصلاحات فضا باز تر شد. كافیست یاد آوری كنم وقتی آلبوم "نازنین مریم" زنده یاد نوری منتشر شد ما چه قدر ذوق زده شدیم. قبل از آن حتی این گونه موسیقی هم منتشر نمی شد! در آن دوره ایران از نظر انتشار كتاب در منطقه مقام اول داشت. كتاب های پرمحتوایی هم چاپ می شد.
اشتباه های بسیاری هم در آن دوره بود. برخی از آزادی ها ی فرهنگی هم باعث شد برخی كاستی ها كه قبلا قایم شده بود رو نماید. پوشاندن كاستی ها روش مناسبی نیست. آزادی فرهنگی كاستی ها را به وجود نمی آورد تنها انها را رونمایی می كند. رو نمودن كاستی ها را نباید بد دانست. قدم اول برای رفع كاستی ها رو نمایی منصفانه از آنهاست.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل