بوی کینوا مال من / هرچی که دارم مال تو/ یه وجب خاک مال من / هرچی که کارم مال تو!

+0 به یه ن

دیشب شام خانه دوستم دعوت بودم. جای شما خالی سالاد کینوا درست کرده بود. کینوا گیاهی است بومی آمریکای جنوبی. گویا در تمدن اینکاها همان نقش را داشته که گندم در تمدن خاورمیانه و اروپا ایفا کرده و برنج در تمدن خاور دور.


دختر خاله ام در شرکت گوگل مهندس آی تی هست.
خیلی هم ماشالله خوش خوراک هست .
می گه هر روز ناهار کینوا سرو می کنند.
انگلیسی اش این طور می شه:
Quinoa salad
سرچ کنید انواع و اقسام سالاد های کینوا می آد.

گشتم دیدم چندین سایت امکان فروش اینترنتی کینوا به سراسرکشور فراهم کرده اند.

 بنا به ویکی پدیا:«در سال ۱۳۸۷، مؤسسه اصلاح تهیه نهال و بذر، با واردات بذر این گیاه تنها توانست عملکرد یک تن در هکتار داشته باشد که موفقیت‌آمیز نبود. در سال ۲۰۱۳ که سال کینوآ نامگذاری شده بود، فائو برخی ارقام این گیاه را به هشت کشور منتقل کرد که ایران یکی از این کشورها بود عملکرد چهار تنی در آب شیرین به‌دست آمد. در حال حاضر در ایران تلاش می‌شود کاشت این گیاه در مناطق شور صورت گرفته و افزایش عملکرد به دست آید. کینوآ به‌عنوان ماده غذایی مجاز برای افرادی که به گلوتن موجود در گندم حساسیت دارنداستفاده می‌شود و در حال حاضر از این گیاه برای تولید آرد، غنی کردن آرد، گندم، تولید بیسکوئیت و پاستا استفاده می‌شود.»

از کینوا غیر از سالاد چیزهای متنوع دیگه درست می کنند: سوپ بیسکویت دلمه. جای برنج هم می شه دم کرد. می گن کمتر از برنج چاق کننده است. کلسترول نداره و یک عالمه آهن و منیزیم داره.


این طور که می گن کشت کینوا کمتر از کشت گندم آب مصرف می کنه. کاش مطالعات کشاورزی ثمر بده و بتونند کشت کنوا را در ایران جایگزین کشت گندم کنند. این روزها همان طوری که می دانید بحث هست که خودکفایی گندم برای کشور خوبه یا بده. از یک طرف گندم کالای استراتژیک هست. نمی شه با آن شوخی کرد. نباشه ملت گرسنه می مانند. همین صد سال پیش بود که نصف جمعیت ایران (هشت میلیون نفر) از گرسنگی مردند. از طرف دیگه هم کشت گندم آب می خواد. ایران   کمبود آب دارد. دریاچه ها و رودخانه هامون می خشکند و نوع دیگری از بدبختی گریبانگیرمان می شه. ای کاش راه حل کشت کینوا جواب بده.
 

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]