از نتایج انتخابات شورای شهر تهران ناراضی هستم!

+0 به یه ن

در انتخابات شورای شهر تهران رتبه یک تا 21 را لیست اصلاح طلبان آورده. بیست نفربعدی هم گویا از لیست اصولگراست. اصلا خوشحال نیستم. بین مستقل ها بودند کسانی که یک سر و گردن از این چهل نفر لیست اصلاح طلبان و اصولگرایان بالاتر بودند. واقعا متاسفم که مردم تهران این گونه انتخاب کرده اند. هم نمایندگان مجلس تهران و هم شورای شهر آن یک دست از لیست اصلاح طلبان خواهد بود. این یعنی فاجعه. فردا این اصلاح طلبان خدا را هم بنده نخواهند بود. روز به روز هم افت می کنند و بیشتر به رای دهندگان و فعالان جنبش مدنی تبختر می کنند. خیالشان هم تخت هست که مردم را از اصولگرایان خواهند ترسانید و رای به دست خواهند آورد. دلم واقعا می سوزد! وقتی چنان کاندیداهای توانمندی شهر تهران داشت و مردم با محافظه کاری باز رفتند به همون لیست نخ نمای اصلاح طلبان رای دادند!

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

تا چهار سال بعد

+0 به یه ن


چیزی که من در چند هفته اخیر دریافتم این هست که آزادی های سیاسی در زمان روحانی خیلی بیشتر شده است. صد البته ما با یک کشور دموکراتیک ایده آل فاصله زیادی داریم. اما با زمانی که هر اعتراضی با باتوم مواجه می شد و هیچ تشکل  مردمی جدی ای برای دفاع از حقوق شهروندان مجاز نبود هم فاصله زیادی گرفته ایم.
به نظرم متاسفانه قدر همین مقدار آزادی را هم نمی دانیم. اگر می دانستیم می توانستیم با همفکری جناح سومی ایجاد کنیم که عیب های دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب را نداشته باشد. در چهار سال گذشته اگر از فرصت  خوب استفاده می کردیم تا به امروز موفق شده بودیم.
خوشبختانه آقای روحانی دوباره رئیس جمهور ایران شد و ما برای چهار سال دیگر هم باز همین فرصت را داریم. از این فرصت بهتر استفاده کنیم. اگر جناح سومی با ایده های نو ایجاد نکنیم سستی و فترت دو جناح موجود را می گیرد و روز به روز افت می کنند. نتیجه آن می شود که مردم چهار سال بعد از هر دو خسته می شوند. دنبال تغییر می گردند و چون آلترناتیو بهتری نساخته ایم به احتمال قوی شخص و طرز فکری را انتخاب می کنند که از همان موجود هم پایین تر باشد.
خلاصه: حفظ وضع موجود ممکن نیست. اگر همتی برای  معرفی چهره های جدید با ایده های نباشد روز به روز همین جناح اصلاح طلب هم افت پیدا خواهد کرد. به خصوص اگر مطمئن باشد با ترساندن مردم از رقیب رایش تضمین شده است.
ناگزیریم که بهتر از این را ایجاد کنیم تا گرفتار بدترها نشویم. خوشبختانه آزادی کافی برای این کار داریم. افراد مستعد با ایده های نو هم کم نیستند. این را هم بدانیم که معجزه ای قرار نیست رخ دهد. "جامعه جهانی" هم چندان برای ما دلشان نسوخته. این خود ماییم که باید دنیال ایده های نو و چهره هایی توانمند با ایده های نو و کارآمد باشیم." شهر دیگر" تلاشی است در این راستا.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

روحانی بیزیم آنا دیلیمیزه نِینییپ؟

+0 به یه ن

روحانی وعده ورمیشدی تورکی دیلی-نه فرهنگستان آچا. بو وعده سی عملی اولمادی.
آممان انصافا فشار هویتچی لرین اوستونن چوخ آزلاشیپ.
یادیزا گلیر احمدی نژاد زمانین دا تبریز ده بیر ایکی مغازه صاحابین توتتولار آپاردیلار زندانا فقط او جُرمه کی مغازانین آدین تورکی قویموشدولار؟
روحانی حداقل، او بیری لر کیمین خلقی محدود ائلمیر. بو اؤزی ائله بیر بویوک قدم دی.
قاباغیمیزی زورو نان آلماسالا اؤزموز اؤز باشیمیزا بیر چاره قیللوخ.
آممان روحانی یه رای ورمَساخ یا قالیباف رئیس جمهور اولار یا رئیسی. بیر بیرینن  شووینیست راخ دیلار. احمدی نژاد دان دا داها بَتَر ایپیمیزی قیراللار!
روحانی ایده آل دییر آمما قویور بیز اؤزوموز فعالیت ائلییاخ. او گلنَن قویوپدی چوخلی تورکی کیتاب چاپ اولسون. چوخلی تورکی کنسرتلر برگزار اولسون!
رئیسی رئیس جمهور اواسا بو ایشلرین قاباغین آلار.
جمعه گئداخ رای وراخ روحانیه. من چوخ قورخورام قالیباف یا رئیسی رئیس جمهور اولسونلار. بو بالاجا آزادلیخ دا کی واریمیز دی ائلیمیزدن آلارلار. احمدی نژاد دان دا بَتَر!

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

اقدامات انجام گرفته جهت نجات دریاچه اورمیه

+0 به یه ن

نقل از تابناک
 رئیس ستاد احیای دریاچه اورمیه درباره مهمترین اقدامات صورت گرفته برای نجات‌بخشی ارومیه گفت:

خدا را شکر می‌کنیم که بارندگی‌ها کاهش ۷۰ درصدی نداشته اما نباید اقدامات دولت را کم اثر جلوه دهیم. مهمترین اقدام ستاد احیای دریاچه ارومیه همین بود که رودخانه‌هایی را که مملو از رسوبات و گل و لای بود لایروبی کرد تا امروز همین آب باران بتواند به دریاچه برسد، سه‌بار دریاچه سد بوکان باز شد و بخشی از حقابه ارومیه رهاسازی شد، بیش از ۲۰۰۰ حلقه چاه غیر مجاز مسدود شد و برخی چاه‌های دیگر به کنتورهای هوشمند مجهز شد، ما نیز در سازمان حفاظت محیط زیست با کمک دولت ژاپن و سازمان ملل توانستیم برای ۱۱۰ روستا برنامه‌ریزی کرده و آنها را آموزش دهیم تا الگوی کشتشان را از چغندر قند به محصولات با نیاز آبی کمتر سوق دهند، نتیجه این اقدامات آموزشی ما که اکنون وارد چهارمین سال خود می‌شود این بود که موفق شدیم حدود ۲۰ درصد از مصرف آب روستاییان و حتی ۲۵ درصد از میزان مصرف سموم و کود شیمیایی در بیش از ۹۰ روستا بکاهیم، از سوی دیگر وزارت جهاد کشاورزی نیز موفق شده با همکاری کشاورزان و تجهیز برخی مزارع به آبیاری قطره‌ای و تغییر الگوی کشت، راندمان آبیاری را بالاتر برده و در مجموع ۱۸ درصد میزان مصرف آب را کم کند که تمامی گزارش‌های آن در جلسه‌ای که کشاورزان و تشکل‌های زیست‌محیطی و خبرنگاران حضور داشتند و خود شما هم بودید به طور کامل و مبسوط ارائه شد.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

آن خط آبی بازیگر دور از دسترس

+0 به یه ن

اون پیک سال 73 تا 74 خیلی خوب یادم هست. سال اول دانشگاه بودم و دیدم این نوسان وحشتناک چه طور روحیه و اخلاقیات مردم را عوض کرد.
چه طور مردم مادی شدند و همدلی و همکاری جای خود را حرص به داشتن بیشتر داد. چه طور ارزش نان ز بازوی خویش خوردن جایش را به شهوت کسب ثروت در قمار خرید سکه و دلار داد. چه طور سرزمین گل و بلبل ما تبدیل شد به یک کازینو 1648195 کیلومتر مربعی. پیک را که می بینم با خود می گویم آیا جز این انتظار داشتی؟

شش سال از جنگ گذشته بود!آیا نتیجه "رکود بعد از جنگ" بود یا دسته گل ریاست جمهوری وقت؟

حال روند آرام 76 تا 84 را بنگرید. "شقایق" اتفاقی نیست.
نوسان های بعدی در زمان احمدی نژاد را هم می بینید. این خط آبی خیره سر داشت می رفت بالا رکورد آقای رفسنجانی را هم بزند که سال 92 شد و.... فعلا در این 4 سال هم این خط شکسته بازیگوش سر به زیر شده. اما اگر یکی دیگه بیاد سرکار معلوم نیست باز هوس کنه بره اون بالا و بالا ها یا نه!
روحانی بمونه کمابیش انتظار داریم خط آبی همین ورها برای خودش بالا پایین مختصری بکنه. ما هم می تونیم فکری به حال خودمان بکنیم. اما وقتی سر به فلک می کشه اصلا همه چیز از کنترل در می ره

منبع نمودار


اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

قابل توجه جریان هویت گرایی

+0 به یه ن

نامگذاری خیابان ها و محلات از جمله اختیارات شورای شهر هست. اگر برایتان مهم هست که نام هایی برای خیابان ها و محلات شهر یا روستایتان برگزیده شود که با هویت که می پسندید سازگار باشد انتخابات شورای شهر دقیقا جایی است که باید در آن تاثیر گذار باشید.
گاهی اوقات نام های شایسته ای برای خیابان ها و محلات انتخاب می کنند. مثلا انتخاب نام محله رشدیه در تبریز بسیار پسندیده بود. یا نامگذاری خیابانی در تهران به نام خانم پروفسور پروانه وثوق ( پزشک مهربان کودکان) جای تقدیر دارد. اما خیلی وقت ها هم نام هایی را انتخاب می کنند که اصلا پذیرفته نیست. مثلا این که نام های قدیمی و جاافتاده خیابان ها را عوض می کنند و با نام هایی می خوانند که در بین مردم جا نمی افتد بسیار در عمل باعث سردرگمی می شود.
ما که دغدغه هویت و زبان ترکی داریم از این که نام های ترکی را فارسیزه می کنند شاکی هستیم. همینجا در انتخابات شوراهاست که باید توجه کنیم افرادی را راهی شوراها کنیم که به این دغدغه ما احترام قایل شوند.
این تنها مسئله جریان هویت طلبی آذربایجان یا سایر ترک های ایران نیست. 
یک دغدغه ملی هم هست. مثلا هیج خیابانی به نام دکتر مصدق نیست! زمانی اسم خیابانی را به نام خالداسلامبولی گذاشته بودند که خشم دولت مصر را برانگیخته بود (انگار بالاخره نام را عوض کردند.) آخه خالد اسلامبولی را به ما چه؟ این همه شهید این همه افراد بزرگ خودمان داشتیم. برای چی برداشته بودند اسم خیابانی را به نام یک غریبه کرده بودند که برایمان بار منفی سیاسی هم داشته باشد؟!
اگر در انتخاب اعضای شورا دقت کنیم این گونه حرکت های اشتباه تکرار نمی شوند.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

اگر بودجه فرهنگی شهرداری ها درست خرج شود چه شود!

+0 به یه ن

دوستان عزیز!
به جای دعوا و یکی به دو بیایید دست به دست هم بدهیم تا کاندیداهای شایسته که داریم به شوراها راه یابند.
اگر چنین شود بودجه هنگفت شهرداری را در جهت بالا بردن سطح آگاهی مردم به کار می برند. اون وقت در انتخابات دیگر هم مردم اگاه دست به بهترین انتخاب ها خواهند زد.
مثلا از طریق تجهیز کتابخانه های عمومی و....
یا توزیع کتاب های مفید در مدارس. 
الان هم شهرداری ها به مدارس کتاب و ... اهدا می کنند اما لزوما کتاب هایی نیستند که به بالا رفتن آگاهی مردم بیانجامد. اگاهی از ان دست که دیدگاه آنها را چنان وسیع کند که بهترین انتخاب ها را بکنند.

در سال های اخیر کاملا قابل مشاهده هست که طبقه متوسط ایران خیلی مودب تر و از نظر اجتماعی مسئول تر شده اند. منظورم از طبقه متوسط طبقه ای است که برای تفریح شان-ازجنس مسافرت در داخل ایران و رفتن به کنسرت و کافی شاپ به همراه دوستان- خرج می کنند اما ویلای شخصی ندارند. این قشر به طرز محسوس در خیابان ها نسبت به غریبه ها مودب تر شده اند. نسبت به محیط زیست و حیوانات هم همین طور. نتیجه همون تفریحات جمعی است. از همدیگه یاد گرفته اند. درصورتی که اونهایی که به ویلای شخصی شان می روند و اونهایی که برای آن قبیل تفریح ها خرجی نمی کنند به همان حالت قبل مانده اند و تغییری در رفتارشان نمی بینیم. اگر اعضای شورای شهر افراد شایسته ای باشند فضاهای عمومی تفریحی و فرهنگی را گسترش می دهند به گونه ای که فرهنگ اون قشر متوسط گسترش پیدا کند. اگر چنین شود درصد بیشتری از مردم به حقوق دیگران و نیز مسایل محیط زیستی احترام قایل خواهند شد.

به خصوص در بین طبقه متوسط محبت به حیوانات خیلی بیشتر شده. یک جوری مد شده که وقتی سگ و گربه می بینند از دور "ماچ موچ" کنند. قبلا فریادمی زدند فرار می کردند. حتی برخی سنگ می زدند.
نتیجه همون پیک نیک و پارک رفتن های جمعی است.
هر چه پارک و جای تفریح جمعی بیشتر بشه. این رفتارهای اجتماعی بیشتر گسترش پیدا می کنه. دیگه مردم در پیله های خود نمی خزند و نسبت به غریبه ها گارد نمی گیرند. رفتارهایی نظیر دوبله پارک کردن و... نتیجه همین گارد گرفتن هاست. اگر مردم حس کنند ماشینی که می خواهند کنارش دوبله پارک کنند متعلق به خانم یا آقایی است که در پارک لاله ها وقتی چشم تو چشم شدند به هم لبخند زدند و تعارف کردند بفرمایید شما اول رد بشوید کمتر احتمال داره راه عبور و مرورش را با پارک دوبله سد کنند.

شهرداری ها بودجه هنگفتی هم برای مسایل فرهنگی دارند. به خصوص تهران که اقیانوس هست. اما شهردارها در حال حاضر این بودجه ها را بیشتر صرف تبلیغ برای خودشان می کنند. اگر شورای شهر را آدم حسابی ها تشکیل بدهند اون بودجه هم صرف اعتلای فرهنگی و اجتماعی شهروندان خواهد شد. این هم یک دلیل دیگه برای این که رفتار شهروندی از این که چه کسانی در شورای شهر رای می آورند متاثر می شه.

در حال حاضر از هرچند تا بیلبورد شهرداری که توصیه های اخلاقی شیربرنجی می ده، یکی دو موردش هم حرف حساب مفید باشه مردم اون قدر از ریا کاری شهرداری دلزده هستند که برای دهن کجی هم که شده می آیند برعکسش را می کنند

من خودم هر وقت بیلبورد شهرداری را می بینم که می گه از دستفروش ها خرید نکنید از لجشان همون روز می روم از دستفروش ها خرید می کنم. دستفروشی نکنند پس چه کنند آقای شهردار؟! از دیوار مردم بالا بروند؟! یا مثل پینه دوز داستان "پینه دوز و شاه عباس" پاپلی یزدی ...... (بروید داستان را خودتان بخوانید.) شهرداری باید محل هایی مناسب برای دستفروش در محلات درست کند نه آن که بیافتد به جانشان.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

یک واقعیت

+0 به یه ن

ای کسانی که در دوران اساطیر سیر می کنید!
ای کسانی که اجداد محتشم خود را سومریان یا آشوریان می دانید!
ای کسانی که به دوران هخامنشی افتخار می کنید!
ای کسانی که دوران اشکانی را سرچشمه هویت خود می دانید!
ای کسانی که دوران ساسانی را دوران طلایی می پندارید!
.... 
ای کسانی که دوران مشروطه را برگ زرین تاریخ ایران می دانید!
ای کسانی که دوران پهلوی اول را می پسندید!
ای کسانی که تکرار دوران دهه 20 را آرزومندید!
ای مصدقی ها!
ای آنان که در نوستالژی دوران شوی رنگارنگ به سر می برید!
ای کسانی که آرزوی دوران خاتمی را می کنید!
با هر کدام از این دوره ها حال می کنید خوش به حالتان! ما که بخیل نیستیم حال کنید! من هم خودم با دوران غزنویان تا آق قویونلوها حال می کنم! اما باور کنیم که داریم در ایران سال 1396 زندگی می کنیم و کیفیت زندگی ما تا حد زیادی به این بستگی دارد که چه کسانی تصمیم سازان شهرها و روستاهایمان باشند! حالا که عده ای آدم حسابی کاندید شوراها شده اند و -گوش شیطان کر- تایید صلاحیت هم شده اند فرصت را دریابیم! تا 29 اردیبهشت گذشته ها را به گذشته ها واگذاریم و در این فرصت یک کاری بکنیم کاندیداهای شایسته به شوراها راه یابند. چنین فرصتی شاید دوباره پیش نیاید. بعدش تا ابدیت می توانیم در خیالات خودمان با دوره ای از تاریخ که شکوهمند می پنداریم حال کنیم.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

سیمرغ بلورین به فیلم ائو رسید

+0 به یه ن

فیلم ائو که به زبان ترکی و در تبریز ساخته شده بود سیمرغ بلورین گرفت. تبریک فراوان!


اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل

آینده توریزم ایران چه می شود؟

+0 به یه ن

گفته بودم اگر بودجه ای که برای احیای دریاچه اورمیه تصویب شده واریز نشه به روحانی رای نمی دهم. هنوز هم پای حرفم هستم. اما یک نکته را هم بگویم. در یک زمینه عملکرد روحانی قابل قبول بود و اون در زمینه جذب توریست بود. هم خود گردشگران ایرانی در سال های اخیر خیلی زیاد در گوشه کنار کشور سفر می کنند و باعث رونق اقتصادی می شوند. هم توریست خارجی زیاد شده.  خیلی زیاد تر از قبل.
اگر کس دیگری جز روحانی رئیس جمهور بشه چه بسا این رونق بخوابه.
بعدش برای سال بعد ما برنامه تبریز 2018 را داریم. اگر کسی رئیس جمهور بشه که با توریزم سرسازگاری نداره خیلی این برنامه ضربه می خوره.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ 1 ]