روز پزشک را به پزشکان زحمتکش سرزمینم تبریک می گم.
این
روز ها مد شده از همه چی ایران بد می گن! جامعه پزشکی کشور هم که به خاطر
تمکن نسبی مالی شان بیشتر مورد بخل و حسد هستند از آماج اصلی حملات شده
اند.
من آمار ندارم اما در دور وبر خودمان
افراد بسیار ی می شناسم که به حرف و تشخیص پزشکان مملکت خودمان اعتماد
نکردند با صرف هزینه های هنگفت برای معالجه بلند شدند رفتند کشورهای
پیشرفته. بعد ها هم معلوم شد که تشخیص پزشک ایرانی درست بوده. هم پولشان را از دست دادند هم سلامتشان را (و در مواردی جانشان را). یکی دو مورد
هم نبوده. دست کم ده مورد همین الان می تونم مثال بزنم.
یک
چیزی هم در فضای مجازی مد شده بود می فرستادند و مرتب لایک می گرفت.
موضوعش چسباندن دو عکس کنار هم بود. در یک عکس بیمارستان ایرانی را نشان می
داد که بر دیوار نوشته بود اگر به کارکنان بیمارستان بی احترامی کنند
پیگرد قانونی دارد. در نمای دیگر هم بیمارستان خارجی را نشان می داد که قربون
صدقه بیمار می رفت. از این دو نما نتیجه گیری کردن خیلی کار سطحی ای است!
در همان کشورهای خارجی قوانین را طوری نوشته اند که صد در صد حافظ حقوق
پزشکان و بیمه هاست. من قبلا فکر می کردم کشورهای اسکاندیناوی بهشت روی
زمین هست. الان که به مصاحبه های دکتر هلاکویی گوش می کنم می بینم مردم از
همین کشورهای اسکاندیناوی زنگ می زنند مشکلاتشان را مطرح می کنند. یک مقدار
عمیق تر که می شکافی می بینی برای این که در همین کشورهای اسکاندیناوی هیچ ریسکی متوجه بیمه و
بیمارستان نشه چه قدر برای بیمار و همراهش دردسر می سازند. پزشکان و
پرستاران و بهیاران دلسوز در ایران-شاید قربون صدقه بیمار و همراهش نروند و
حتی تند برخورد کنند- اما عملا بار همه این چیزها را به دوش می کشند. شاید
با "من منم کردن هایشان" یا "بیمار در سالن انتظار معطل نگه داشتن هایشان" یا "یا بلغور کردن اصطلاحات پزشکی برای چیزهایی خیلی معمولی" و دیگر رفتارهایی از این دست یک کمی توی ذوق بزنند اما بدانیم سخت تحت فشارند. اونها نباشند ما توی دردسر می افتیم!
این
روزها که به خاطر بد اداره شدن مملکت اعصاب عموم مردم خرد هست خدا به داد
دکتر ها و پرستارها و بهیاران برسد. مردم دیوار کوتاه تری از دیوار آنها
نمی یابند که حرصشان را خالی کنند.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک تویتر گوگل