جززز

+0 به یه ن

امسال به مناسبت روز مادر پستی دست به دست می شود با عنوان« ما آخرین نسلی بودیم که بهترین مادران دنیا را داشتیم.» رویش هم پرچم ج ا را زده هم پرچم افغانستان را.
فکر کنم این پست را مردی میانسال نوشته که مادرش از اون زن های نسل قبل بوده که صبح تا شام از نوزادی تا بزرگسالی در گوش پسرش خوانده که دخترهای جوان «جزززززز» هستند. نسخه وابسته بار آوردن فرزند و اسیر خود کردن و سپس بدبخت کردن او همین هست.
متاسفانه بسیاری از زنان نسل قبل فرزندانشان را به این شیوه بار آوردند. ناشی از خودخواهی توام با حس ناامنی است.
دکتر هلاکویی می گه وابستگی در کنار «مهر طلبی» بزرگترین مشکل ما ایرانیان هست. (مهرطلبی را با مهربانی واقعی متفاوت می داند.)
مکانیزم فرقه ها و کالت ها هم همین هست. قطب فرقه در مخ بقیه فرو می کند که دیگران «جزززز» هستند وفقط من خوبم. برخی مادران -به خصوص در نسل های پیشین- هم همین افکار مخرب را در ذهن بچه ها تزریق می کردند. به خصوص در ذهن پسرهایشان! بیشتر مردان میانسال و کهنسال که ما در محل کار از آنها آزارها دیدیم -بنا به خاطرات خود آن مردان- دست پرورده همین گونه مادران بودند.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]