جایزه صلح نوبل برای نرگس محمدی و جایزه بی مصرف شیرین عبادی

+0 به یه ن

نرگس محمدی جایزه صلح نوبل گرفت. از جایزه صلح شیرین عبادی که خیر خاصی ندیدیم. در مراسم نوبلش حرف های صد-من-یه-غازی نظیر «من از نوادگان کوروشم» زد.

امیدوارم دست کم این یکی از این تریبونی که به دست آورده استفاده بهینه کند. روده درازی ها و کلی گویی ها و لاف های الکی شیرین عبادی در مراسم نوبل را کنار بگذارد. یک مسئله مشخص را مطرح کند که چنین مجمعی ظرفیت حل آن را داشته باشد. همان یک دونه کار را انجام دهد کافی است. لازم نیست همه دنیا را با یک سخنرانی در مراسم نوبل ارشاد نماید (آن چنان که کلی گویی و روده درازی های شیرین عبادی ادعایش را داشت).
شما سخنرانی پر از گنده گویی شیرین عبادی را در لینک های زیر مقایسه کنید با سخنرانی بانوی کنیایی برنده جایزه نوبل . سخنرانی دومی حرف حساب هست. دنیا را نصیحت نمی کند. پز نیاکانش را نمی دهد. حرف حساب می زند و می گوید چه دستاوردی (درختکاری) داشته و چه باید کرد.

https://www.mehrnews.com/news/43652/%D9%85%D8%AA%D9%86-%D9%83%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1%D9%8A%D8%A7%D9%81%D8%AA-%D8%AC%D8%A7%D9%8A%D8%B2%D9%87-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D9%86%D9%88%D8%A8%D9%84-2003


https://www.youtube.com/watch?v=dZap_QlwlKw

پی نوشت: در موزه نوبل استکهلم یک حوله سبز رنگ متعلق به شیرین عبادی در زمان حبس هست. ظاهرا از نوبل او فقط همین یادگار ماند!


پی نوشت ۱: متن سخنرانی شیرین عبادی طوری است که آدم فکر می کند هنگام سفر به اروپا از یکی از فرودگاه های استانبول رفته و اونجا مثل برخی دیگر از ایرانی ها پیف پیف کرده و با انگلیسی شکسته بسته با کارکنان آن صحبت کرده و بعد هم در دل آنها را تحقیر کرده که چرا انگلیسی شکسته بسته او را نمی فهمند! :)
پی نوشت ۲:مقایسه کنید با سخنرانی خانم کنیایی. یک کلام گلایه در مورد گذشته استعماری نمی کند و مشکلات را بر سر غربی ها نمی اندازد. می توانست این کار را بکند اما فایده ای نداشت. حرفی می زند که می داند فایده دارد مقایسه کنید با حرف های دو پهلو ولی بی فایده شیرین عبادی. درضمن انگلیسی اش هم از شیرین عبادی خیلی بهتر بود.
پی نوشت ۳: امید دارم نرگس محمدی مفید تر و قوی تر عمل نماید. شخصیت مستحکم تری دارد تا شیرین عبادی که می خواست همه را راضی نگه دارد و از هر طرف یک گلایه بی بو و بی خاصیت می کرد که مادربزرگ من هم بلد بود.

پی نوشت ۴: سخنرانی خانم عبادی در زمان خودش به گوش ما ها مسخره نمی آمد. اون موقع خیال می کردیم خیلی حرف های باکلاسی می زند. در زمان بروبیای جریان اصلاحات بود. الان بازخوانی آن به ما یادآوری میکند که چه قدر ناپخته بودیم. البته سخنرانی خانم کنیایی هم تنها یک سال بعد از سخترانی خانم عبادی هست ولی سخنرانی او الان هم به نظرم شنیدنی است.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]