+0 به یه ن
یادش به خیر! هر سال که تابستان می اومد من در مورد جاذبه های گردشگری تبریز می نوشتم. این را هم اضافه می کردم که اگر شیرازی یا کرمانی هستید وقتی به تبریز می روید بگویید اهل این شهرهایید تا تحویل تان بگیرند. (در تبریز از مردم شیراز وکرمان خوششان می آید. اکثر مردم این دو شهر به دل ما تبریزی ها می نشینند. یاپیشاللار.) یادش به خیر! هر وقت این را می نوشتم از اون ور یکی مثل "قاشق نشسته " کامنت می داد که در تبریز هر کس فارسی حرف بزند با او بدرفتاری می کنند. یادش به خیر! هر سال من این توضیح را می دادم که بدرفتاری از بهر این هست که خیال می کنندطرف از ترک هایی هست که به تهران یا کرج مهاجرت کرده اند و زبان مادری شان را فراموش کرده اند ولی عموما با خود فارس ها مشکل ندارند. یادش به خیر! اون شخص هم هرسال برمی گشت می گفت: "نه خیر! چنین نیست! با فارس ها بدند!" یادش به خیر! من هم توی دلم می گفتم: "با بچه پررو های سرتقی مثل تو بدند" اما دیگه نمی نوشتم. یادش به خیر! هر سال هم چند نفر از خوانندگان شیرازی یا کرمانی وبلاگ به تبریز سفر می کردند و بر می گشتند از خاطرات خوش سفر می نوشتند. بعد هم می گفتند وقتی در وبلاگ من خواندند که اگر بگویند از چه شهری هستند تحویلشان می گیرند باورشان نشد. اما واقعا همین طور بود! 🙂 امسال به علت کرونا ما متاسفانه نمی توانیم سنت هر ساله وبلاگ مینجیق را تکرار کنیم. اما عوضش بعد از سالها اون "بچه پرروی سرتق" را که ته دلم مانده بود نوشتم راحت شدم! 😂😂 🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل