یکشنبه 14 مرداد 1397
+0 به یه ن
یک نگاه به دور وبرمان در ایران کافی است که نشان بده وضعیت اقتصادی نابسامان هست و نمی شه همین طوری ادامه داد. این برای افرادی که آمادگی ذهنی برای تغییر در رویکردهای اقتصادی ندارند خیلی خبر بدی هست. اما برای کسانی که چنین آمادگی ذهنی ای دارند فرصت مغتنمی هست که راه های نو را—که چه بسا بهتر از راه های قبل باشند —امتحان کنند. یکی از موانع بزرگ در راه به دست آوردن آمادگی ذهنی برای چنین تغییر ها و جستن راه نو غرقه شدن در حسرت گذشته و نوستالژی زمان از دست رفته است. این نوع حسرت و نوستالژی به شدت در جامعه رواج داره و با کانال هایی نظیر کانال «من و تو» هم در چند سال گذشته بسیار تشدید شده. شاید برای یک فرد بازنشسته با سنی بالا ی ۶۵ سال بد نباشه خودش را با این نوستالژی ها مشغول کنه ولی برای نسل جوان تر این نوع نوستالژی «افیون » هست. فرصت های زیادی را امروز در حسرت گذشته می توانیم بسوزانیم. 🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل