+0 به یه ن
گفت و شنودی كه پارسال داشتیم:
حمید:
ایكاش یك طرحی وجود داشت تا دانشجو هایی كه توی دانشگاه های شهر های تركی زبان درس می خونن ، بتونن برن توی یك كلاس هایی شركت كنن، زبان هم یاد بگیرن... آخه بیشتر دانشجو ها نیست كه فقط توی دانشگاه و خواب گاه هستن ... و نیازی به زبان پیدا نمی كنن، این فرصت رو از دست می دن ... واقعن چه فرصتی بهتر از دوران دانشجویی برای یاد گیری یك زبان ... اون هم با كیفیت خوب.
اسما:
دانشكاه تبریز واحد زبان و ادبیات تركی اذری برای غیر ترك زبان ها رو از همین ترم راه اندازی كرده.تا ترم قبل یه واحد ادبیات تركی بود برای ترك زبان ها كه این ترم برای غیر ترك ها هم یه واحد دیكه اختصاص داده شد:)
مینجق:
بحث آموزش زبان موضوعی تخصصی است. آموزش زبان انگلیسی را در نظر بگیرید. هنوز كه هنوز هست بعد از تدوین این همه كتب آموزش زبان انگلیسی موسساتی مانند آكسفورد روی شیوه های نوین آموزش زبان انگلیسی تحقیق می كنند و روش های نو ابداع می كنند. كتب آموزشی با متد جدید تدوین می كنند. خوشبختانه موسسات آموزش زبان مانند موسسه آوید در تهران در شیوه های آموزشی بسیار به روز هستند و این شیوه های نوین را به كار می گیرند. كسی هم به آموزشگاه های زبان انگلیسی به خاطر این كوشش خرده نمی گیرد (و نباید هم بگیرد). تشویقشان هم می كنند (باید هم چنین كنند!)
همان طوری كه همه ی شما نیك می دانید دانستن یك زبان یك مقوله است تدریس آن مقوله ای دیگر. شیوه ی آموزش زبان در هر سطح و مقطعی و برای هر گروه سنی ای خود نیاز به آموختن دارد. این روش ها هم به تدریج و با انباشت تجارب و بازخورد گرفتن از زبان آموزان رشد و نمو پیدا می كنند.
باید یك موسسه كه در كار آموزش زبان است سال ها به كارش ادامه دهد تا شیوه های آموزشی آن تكامل یابد و كتاب ها و سی-دی ها ی آموزشی مناسب و كار آمد تدوین كند.
آموزش زبان یك كوشش چند بعدی است كه دانستن زبان تنها بخش كوچكی از آن است. به كار بستن زبان در جامعه و به منظور های تخصصی مختلف مقوله ی دیگری است.
باز همان طوری كه می دانید رشته ی زبان خودش شاخه های گوناگون دارد: مترجمی زبان معلمی زبان ادبیات زبان انگلیسی و....
واقعا هم دانشجویان این شاخه ها مطالب متفاوتی می خوانند و برای مهارت های گوناگونی آماده می شوند.
برگردیم به سراغ همین یكی دو واحد آموزش زبان تركی دردانشگاه تبریز. به طور یقین این یكی دو واحد آموزشی نیاز عظیم وچند بعدی جامعه را به اموزش این زبان جوابگو نخواهد بود. اما علی الاصول شروع خوبی است. امیدوارم اجازه دهند ادامه پیدا كند. كار را به كاردان دلسوز بسپارند و اجازه دهند تا اهل فن آهسته و پیوسته شیوه ی آموزش این زبان را تكامل دهندو به تدریج كتاب ها و سی-دی های خود آموز تدوین كنند. از زبان آموزان بازخورد گیرند و ایرادهای كار را مرتفع كنند و جلو روند. سال ها طول خواهد كشید كه شیوه های مناسب آموزش زبان تركی آذربایجانی تكامل پیدا كند. از یك جا باید شروع كرد و همینجا و همین دو واحد در دانشگاه تبریز شروع خوبی است.
ببینید! موضوعی كه من دارم مطرح می كنم یك بحث كاملا آكادمیك است: تدوین و تكامل شیوه های آموزشی یك زبان.
به عقیده ی من باید به دور از هرگونه جنجال آفرینی و هر گونه حاشیه سازی محیطی آرام و آكادمیك پدید آورد كه استاد ان و پژوهشگران در این جهت كوشش كنند و به كار تولید فكر و كتاب و سی دی آموزشی و.... بپردازند.
امیدوار م چنین بشود.
همه ی ما به سهم خودمان باید پختگی لازم را نشان دهیم و صبر پیشه كنیم تا این فرصت و امكانی كه پیش آمده ادامه یابد و به نتایج مطلوب برسد.
پارسال تقریبا همین موقع هابود كه بحث ارائه ی زبان محلی در دانشگاه ها مطرح شد. به آن مناسبت من این یادداشت را نوشتم:
http://yasamanfarzan.blogfa.com/post-325.aspx
در بخش كامنت هایش بحث مفصلی كردیم . پارسال هم مثل حالا من معتقد بودم كه شروع خوبی است. برخی با من همعقیده بودند اما عده ای خوشبین نبودند و دو واحد آموزشی را در مقابل نیاز عظیم چند وجهی جامعه به توجه به زبان ها و فرهنگ های محلی ناچیز و حتی خنده آور می دانستند. به هر حال با هم بحث كردیم و خوشبختانه بحث مان معطوف به نتیجه بود. از آن بحث های بی هدف و از جنس "بحث برای بحث" نبود! سیر بحث ها را در بخش كامنت های آن نوشته می توانید بخوانید.
پی نوشت: لازم می دانم در مورد این كه نوشتم "همه ی ما به سهم خودمان باید پختگی لازم را نشان دهیم و صبر پیشه كنیم تا این فرصت و امكانی كه پیش آمده ادامه یابد و به نتایج مطلوب برسد." توضیحی دهم. واقعیت آن است كه لمپن ها به این حركت حمله ها خواهند كرد. خدا به همه ی ما صبر و طمانینه و وقار و شعور و آگاهی لازم را عطا فرماید كه برای پاسخ دادن به لمپن وقت خود را تلف نكنیم و ثابت قدم ادامه دهیم.
پی نوشت یك نفر كه در این زمینه مطالعه ی در خور توجه داشته:
البته در مورد شروع آموزش این گام اوله (شاید) ولی در باب تنظیم كتابها و متد آموزش استادانی مثل مرحوم محمدعلی فرزانه، مرحوم بهزاد بهزادی، مرحوم ثمین باغچه بان ، دكتر جواد هئیت و اساتید و عزیزان دیگه بی هیچ مزد و منتی كارهای پایه ای بسیاری انجام دادند. نقد و تكمیل كتابهای اونها به نظرم می تونه در این حوزه مفید باشه.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل