+0 به یه ن
خیلی برای من جالب است كه می بینم از شهرهای خیلی كوچك و حتی روستاهای كشور عده ای خوش ذوق بر می خیزند و وبلاگی زیبا برای معرفی دیار خود راه اندازی می كنند. اغلب این وبلاگ ها كه دیده ام همان معیارهایی كه من در نظر دارم دارند. از هر گونه سیاستزدگی می پرهیزند و هدفی ندارند جز اعتلای شهر ودیارشان . اما یك ایراد اساسی دارند و آن این كه بعد از دو سه یادداشت عملا تعطیل می شوند. من فكر می كنم حتی پیش از آن كه مطلب قابل ارائه شان تمام می شود خودشان دلسرد می شوند چون به اندازه ی دلگرم كننده ای از وبلاگشان استقبال نمی شود. برای این كه وبلاگ در وبلاگستان جا بیافتد و مخاطب خود رابیابد معمولا ماه ها زمان لازم است. حیف است این همه ذوق وشورو شعور به هدر رود. (شور و شعور تركیب قشنگیه حیف كه سیاستزده ها این تركیب را مصادره كرده اند!!) من پیشنهادی دارم! عده ای همت كنند و وبلاگ گروهی راه بیاندازند. وبلاگ گروهی جذب توریست شمال غرب كشور، غرب كشور، خوزستان، ..... در این صورت مجموعه یادداشت ها كه نویسندگان آنها ازروستاها و شهرهای بزرگ و كوچك منطقه هستند مخاطب كافی می یابند. از پتانسیل همه ی آنها استفاده می شود. به علاوه از هم دیگر شگردهای جذب توریست می آموزند و نواقص همدیگر را رفع می كنند. نتیجه یك آرشیو غنی می شود در مورد جاذبه های توریستی یك منطقه. منبعی ارزشمند برای توریست ها و برنامه ریزان گردشگری و....
چند توصیه ی منجوقی برای وبلاگ گروهی منطقه ای برای جذب توریست:
1) كامنت ها را آزاد نگذارید. كامنت های انحرافی را حذف كنید. از همان اول تصریح كنید كه كامنت های بی ربط و انحرافی منتشر نخواهد شد. اگر این كار را نكنید عده ای به وبلاگ گروهی شما حمله خواهند كرد تا آن را از مسیر اصلی اش منحرف كنند.
2) بهتر است نویسندگان وبلاگ همسن وسال باشند. رابطه ی رئیسی ومرئوسی بینشان نباشد! دراین صورت اگر اختلاف نظری پیش آمد به آسانی قابل رتق و فتق است. اما اگر نویسندگان از نسل های مختلف باشند ویا رابطه رئیس و مرئوسی باشد، اختلاف ابعادی دیگر می گیرد.
3)بین نویسندگان بهتر است هم خانم باشد هم آقا. به هر حال مخاطبان شما هم خانم هستند هم آقا. برخی دیدنی ها و... ممكن است فقط برای خانم جالب باشد وبرخی دیگر فقط برای آقایان. نویسندگان خانم و آقا هر كدام بنا به سلیقه شان انتخاب می كنند كه چه چیزی را معرفی كنند.
4) چند زبانه بودن وبلاگ نقطه ی قوت آن است. به عنوان مثال اگر برای توریسم شمالغرب فعالیت می كنید بهتر است علاوه بر یادداشت به زبان فارسی ، یادداشت با حروف تركی استانبولی هم داشته باشید تا توریست از تركیه جذب كنید. پرواز مستقیم از استانبول به تبریز خیلی در این راه كمك تان می كند. اگر اندكی روی این موضوع كار شود توریست زیادی می توانید جذب كنید. به خصوص كه توریست های تركیه ای ویزا نمی خواهندو با زبان محل هم كه آشنا هستند. از مناطقی مانند ارزروم و... فكر كنم خیلی راحت بتوان توریست جذب كرد. روی چشمه های آب معدنی سرعین برای جذب توریست از ارزروم و... بیشتر مانور دهید. (شاید جالب باشد كه به یاد آوریم همان امیر كبیر كه آن همه ایران را آباد ساخت "خارجه ترین" جایی كه دیده بود همین ارزروم (ارزنة الروم)بود. تا جایی كه می دانم قسطنطنیه را ندیده بود. اروپا را كه قطعا ندیده بود. در تاریخ خوانده ایم كه همین سفربه ارزروم او را به فكر واداشت كه كاری بكند. برای همین است كه گفته اند مهم آن نیست كجا را ببینی! مهم آن است كه چه جوری ببینی!) احتمالا توریست های ارزرومی از نظر فرهنگی در ایران كمتر مشكل خواهند داشت. حالا از توریست ارزروم و آگری (شرق تركیه) شروع كنیم یواش یواش به آنكارا و استانبول و ازمیر هم می رسیم. به هر حال ارزرومی ها هم فك و فامیل تو استانبول و آنكارا دارند. اگر خوششان آمد تشویق می كنند آنها هم بیایند. به تدریج تعداد توریست ها بیشتر می شود.در جذب توریست باید صبور بود ارتباط این گونه با تركیه ای ها باعث می شود شگردهای جذب توریست را از آنها یاد بگیرید. به واقع در این كار استاد هستند. 25 میلیون توریست در سال گواه این مدعاست. این همه توریست یك شبه با تركیه آشنا نشده اند. از 30 سال پیش توریست های تركیه یواش یواش زیاد شدند. علاوه برتركی و فارسی اگر در وبلاگ به زبان انگلیسی هم یادداشت گذاردید كه دیگه بهتر. زبان فرانسه و آلمانی و... باشد كه دیگه از اون هم بهتر.
5) از هر گونه نماد كه انگ زنی های خطرناك در پی داشته باشد باید به شدت حذر كرد. باید تصریح نمود كه فعالیت وبلاگ در چارچوب قانون و فقط و فقط برای معرفی دیار خود به منظور جذب توریست ( اشخاص و خانواده های بافرهنگ بدون گرایش ها و غرض های سیاسی) است. از ورود افراد مشكوك به جمع نویسندگان كه ممكن است خطر ساز باشد و بهانه ای برای انگ زنی شود جلوگیری باید كرد. از سیاستزدگی و... باید با تمام قوا اجتناب كرد و الا راه به جایی برده نمی شود. اگر قرار است نمادی به كار برید بهتر است عكس یك منظره ی طبیعی باشد. مانند دریاچه ی بالای سبلان یا عثمان یومورقی در دریاچه ی ارومیه یا چیزی شبیه آن تا نتوانند انگی ببندند. به علاوه توریست همین چیزها را می خواد! توریست كه معمولا دنبال مسایل سیاسی و... كه نیست.
این چیزهایی كه گفتم نسبتا سخت است. از اون آسانتر آن كه وقتی چیزی در مورد توریسم به دستمان می رسد (به خصوص از جنس عكس) به اشتراك بگذاریم. در جمع های خانوادگی و تاكسی و ... هم اگر پاش افتاد درباره ی این موضوعات صحبت كنیم!
پیشنهاد هایی بودند كه به ذهنم رسید تا چه مقبول افتد و چه در نظر آید!
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل