جمعه 13 اردیبهشت 1392
+0 به یه ن
از نوجوانی همانند بسیاری از ایرانیان هم تیپ خودم شیفته آثار "جرج ارول" بودم . به
خارج كه رفتم متوجه شدم این نویسنده آنقدر ها در بین غربیان معروف نیست. كنجكاو شدم
وچند مورد نقد درباره نویسنده خواندم. همه به نبوغ و تیزبینی او اذعان داشتند ولی
بر وی خرده می گرفتند كه چرا همیشه درباره شكست فانتزی بافی میكند
باخود گفتم
شاید یكی از دلایل محبوبیت این نویسنده در بین ایرانیان همین باشد. آری! مابا
"ایده" شكست حال می كنیم. اگر داستانی پایان خوش داشته باشد، ان را به تمسخر هندی
می نامیم. اگر بخواهیم در هر موردی موفق شویم ابتدا باید تكلیف خود را با این مساله
مشخص كنیم .
پنجشنبه ۴ ژانویهٔ ۲۰۰۷
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل