
سالیان سال، هر کاستی را تقصیر رژیم گذشته و یا آمریکا می انداختند. بعد از چهار دهه دیگه این حنا رنگی ندارد. مردم خیلی باور نمی کنند. بخشی از اصلاح طلبان با زیرکی دو تا «خارجی» نزدیک تر یافته که کاسه کوزه ها را بر سر انها بشکند. اولی مهاجران افغانستانی هستند و دومی ترکیه و به خصوص اردوغان. متاسفانه برخی از مردم ایران، هم آدرس های غلطی را که اصلاح طلبان به سمت این دو می دهند باور می کنند.
چند سال پیش بخش ایرانی هورالعظیم را خود مسئولان به قصد و با هدف استخراج منابع از زیرکف تالاب خشک کردند، مردم محل از اثرات محیط زیستی آن آسیب دیدند. مسئولان و سخنگویان آنها، فوری کاسه کوزه ها را بر سر اردوغان شکستند. با کمال تاسف، یکی دو نفر از فعالان مشهور و خوشنام محیط زیست هم با آن سیاست «دنبال نخود سیاه» فرستادن همراهی کردند. البته درسته که سیاست های اردوغان در ترکیه هم بر محیط زیست منطقه اثر منفی می ذاره. ولی پروژه هایی که حکومت ایران انجام می ده بسیار مستقیم تر و حادتر و عاجل تر محیط زیست ایران را تخریب می کنه و بر زندگی مردم ایران اثر منفی می ذاره. اثرات پروژه های ترکیه بر محیط زیست ایران ثانویه است!. هدف آن هجمه علیه اردوغان جلوگیری از اثرات بلند مدت خرابکاری های محیط زیستی اردوغان نبود بلکه دور کردن نگاه ها از خرابکاری هایی بسیار حادتر از سمت داخل کشور بود. عکس ها در آن زمان نشان می دادند که بخش عراقی هورالعظیم پر از اب بود اما بخش ایرانی --که با دیواره ای خاکی جدا می شد- خشک شده بود.
از سوی دیگر، مشکلات اجتماعی را گردن افغانستانی ها مقیم ایران می اندازند. دیواری کوتاه تر از دیوار آنها نیافته اند! من متوجه هستم که منابع و مشاغل در ایران -مانند هر کشور دیگری- محدود هستند وبه این دلیل-- و ده ها دلیل دیگر-- حضور اتباع کشورهای دیگر و مهاجرت به داخل ایران باید ساماندهی شود اما همه کاسه و کوزه ها را برسر مهاجران افغان شکستن، دنبال نخود سیاه فرستادن مردم است.
دیگه تقریبا واضح شده که به زودی، تحولات عظیمی در راه هستند. بعدش می خواهیم چه طور شود؟ باید از روابط بین المللی مان تنش زدایی کنیم. نباید با کشور های دیگر دنیا اره بدهیم تیشه بگیریم. به خصوص نباید با کشورهای خیلی قدرتمند تر از خودمان کله بگیریم که برگردند له مان کنند. باید توازنی بین روابط با کشورهای قدرقدرت برقرار کنیم که نه هیچ کدام بتوانند کشور ما را ببلعند و نه هیچ کدام تحریک شوند که کشور ما را له کنند.
اما اصل روابط مان باید با همین همسایه ها باشد. سرنوشت ما با همین همسایه هایمان گره خورده. یک سری همسایه پولدار داریم (کشورهای نفت خیر عربی و جمهوری آذربایجان) که --ان شالله --خدا براشون زیادتر هم کنه. من ندیده ام کسی از حسد بردن به پولدار و بدگویی از او به جایی رسیده باشد. کاش همه همسایه هامون پولدار بودند. برخی مراوده ها و همکاری ها با این همسایه های پولدار می تواند برای ما سود داشته باشد.
یک همسایه کمابیش در قد و قواره خودمان داریم (یعنی ترکیه) که هر پیشرفت آن شده آیه دق برای عده ای از هموطنان! در استانبول، فرودگاه مجهز و بزرگ می سازند برخی از هموطنان ما کم مونده دق کنند! سود اصلی را از همکاری با یکی در قد و قواره خودمان خواهیم برد. از این رو ترکیه یکی از مهمترین کشورها برای آینده ما باید باشد.
آبادانی استان های شمالی و شمال غربی در گرو روابط حسنه با همسایه های شمالی و شمال غربی هست. آبادانی استان های غربی و جنوب غربی روابط خوب با عراق و کویت و قطر و تاحدی عربستان می خواهد.
ایدئولوژی های تورک-ستیزانه و عرب-ستیزانه مانع این آبادانی خواهند شد.
واما استان های شرقی! راستش من هیچ در مورد پاکستان نمی دانم. اما این را می دانم که توسعه ایران و توسعه انسانی ایرانیان بدون توسعه انسانی افغانستان میسر نیست. چه بخواهیم چه نخواهیم افغانستانی ها در محلات مختلف تهران و مشهد و.... زندگی می کنند. چه خوشمان بیاد و چه بدمان بیاد، بین ما هستند. پس بهتره که در کنار این که برای توسعه خودمان می کوشیم راه توسعه آنها را باز کنیم. سرمایه گذاری برای بهداشت و درمان و آموزش افغانستانی های مقیم ایران -هرچندهزینه دارد -اما جای دوری نمی رود. . مهاجران در هر کشوری چون انگیزه دارند اگر فرصت بیابند می توانند موتور محرکه پیشرفت شوند.
اگر آنها توسعه بیابند افغانستان را هم به دنبال خود به توسعه می رسانند و در دراز مدت خیرش به ما هم می رسد. اما طرد کردن آنها، نسخه ایجاد انبار باروتی است که ممکن است روزی منفجر شود.
----------
یک سری از این ایرانشهری ها انگار قصد دارند در آینده ایران، تاجیکستان را جایگزین غزه و لبنان کنند. یعنی از گلوی ایرانیان ببُرند و به تاجیک ها بدهند و آنها را تحریک کنند که انتقام خون سیاوش را بگیرند!!! اگر -خدای ناکرده- به مرادشان برسند یک دعوای ایران و توران هم اونجا راه می اندازند و ملت مظلوم ایران را مجبورمی کنند تا چهل سال هم خرج آن دعوا را بدهد. اگر خدای ناکرده این خواسته ایرانشهری ها تحقق یابد، آخر سر مردم آسیای میانه هم ایران را لعنت خواهند فرستاد که آرامش را از آنها گرفته.. دست از سر مردم آسیای میانه بردارید. اگر عمق استراتژیک می خواهید همین افغانستانی های مقیم ایران را در یابید و برای آموزش و بهداشت آنها خرج کنید به جای این که در غزه و لبنان یا آسیای میانه برای ماجراجویی از جیب ملت ایران خرج نمایید.
اشتراک و ارسال مطلب به:


