+0 به یه ن
بنا به برخی منابع رسمی ایران ۶۰ هزار دانشجوی عراقی در ایران هستند. بنا به برخی منابع دیگر (عمدتا عراقی) این رقم به ۱۰۰ هزار می رسد. یعنی حدود سه چهار درصد دانشجویان در ایران الان عراقی هستند. درصد قابل صرفنظری نیست! باز منابع ایران می نویسند ۹۰ در صد آنها پول می پردازند. با توجه به شهریه ای که می گیرند و خرجی که می کنند به نظر می رسد که سود حاصل از هر دانشجوی عراقی آن قدر هم زیاد نیست. حداکثر بتواند هزینه های آن ده درصدی که بورسیه ایران هستند را بدهد. در رسانه ها- به خصوص رسانه های اپوزیسیون بسیار می آید که این دانشجوها حشد الشعبی هستند. تصویری که از آنها مخابره می شوند یک عده مرد ریشوی ریاکار و حیز هست که دختران ایرانی را مورد آزار جنسی قرار می دهند. لابد بین این ۶۰ هزار نفر این تیپ ها هم هستند اما آن تصویری که خود دانشجویان ایرانی ترسیم می کنند چیزی جز این هست. اتفاقا بنا به گفته دانشجویان ایرانی بیشتر دانشجویان عراقی را دختران عراقی با آرایش غلیظ و لباس های تنگ ترسیم می کنند.
حتما در مورد اعتراضات در همدان علیه دانشجویان عراقی شنیده اید.صرفنظر از این که موافق جذب دانشجوی پولی از کشورهای همسایه باشیم و نباشیم این جوی که الان ایجاد شده مسموم هست. به نظر می رسد که جریان هایی به طور کامل زیر پوستی از این مسئله سواستفاده می کنند تا جنبش پیشروی «زن زندگی آزادی» را به سمت جریان واپسگرای «مرد میهن آبادی» منحرف کنند. نکات زیر را به خود یادآور شویم تا جنبش «زن زندگی آزادی»ما در این هیاهو آسیب نبیند.
به دانشجویان دختر- اعم بر ایرانی یا عراقی یا افغان یا...- کسی حق ندارد تعرض کند. اگر تعرضی صورت گرفت خود خاطی باید تخطئه و سپس مجازات شود نه تمام مردان هم-قومیت یا هم-ملیت آن فرد خاطی. هر فردی- اعم بر زن و مرد و ایرانی و عراقی و افغان و.... مسئول اعمال خودش هست نه مسئول اعمال هم-قومی هایا همجنسی های خود.
زنان- صرفنظر از ملیت- در انتخاب پوشش و آرایش و پیرایش باید آزاد باشند. به محض این که بگوییم پس چرا به آن یکی زن (مثلا به دلیل عراقی بودنش) که از من آرایش غلیظ تری داشت چیزی نگفتید و به من ایراد گرفتید داریم همدست سرکوبگران زنان می شویم چرا که سرکوبگر را دعوت می نماییم که به زنی دیگر- حالا در این مورد از یک ملیت دیگر- هم سرکوبگری خود را تسری دهد. موضع اصولی ما باید اتحاد زنان از همه اقوام و ملیت ها و مذاهب و گرایش ها برای رفع سرکوبگری مرد سالارانه علیه زنان باشد.
پولی شدن دانشگاه ها، اگر به شیوه درست انجام نگیرد، هم با خودش می تواند فساد مالی به همراه بیاورد و حتی اساتید دانشگاه را هم آلوده به فساد مالی سازد و هم می تواند به پایین آمدن سطح علمی دانشگاه بیانجامد. چیزی که باید مراقب آن بود این موضوع هست نه یک دعوای قومی و شوینیزم ضد عرب.
در اعتراض به تعرض و یا مزاحمت جنسی به زنان، خود زنان مورد تعرض نباید توسط مردان هم-قوم خود ساکت شوند. زنان در عصر پسامهسا، نیازی به چنین قیم مآبی ندارند. هر زمان در این گونه اعتراضات جلوتر از خود دختران به حرکت می آیند بدجوری بوی صف کشی های قدرت مردانه بلند می شود. نتیجه اش هم اغلب جنگ قدرت بین مردان هست که ترکش هایش به زنان خواهد خورد. خود زنان جامعه نباید اجازه دهند که مردان این گونه قیم مآبانه صدای آنان را خاموش سازند.
هرگونه شعار آغشته به نژاد پرستی محکوم هست.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل