+0 به یه ن
همان طوری که می دانید در زمان محمد رضا شاه ، یک وزیر آموزش پرورش بود به نام فرخ رو‌پارسا که دست بهشتی و باهنر را باز گذاشته بود که کتاب دینی تدوین کنند اما بعد از انقلاب بلافاصله خانم فرخ رو پارسا را اعدام کردند. از فرخ رو پارسا نقل می کنند که شعار او «نه چادر و نه مینی ژوپ» بود. گویا از همان زمان به طور سیستماتیک در مدارس می آموختند که اشکالی ندارد به تنبان همدیگر-به خصوص به تنبان دختران- کار داشته باشیم! خیل عظیم بانوان متولد سی و چهل دانش آموخته همین مکتب بودند و بادی به غبغب می انداختند و می گفتند «من می گویم باید در پوشش تعادل داشت،» والبته که معیار تعادل چیزی نبود جز سلیقه شخصی همان بانو. در دوران نوجوانی که دختران باید هویت خود را با امتحان تازه ها بیابند مجبور به رعایت معیارهای تعادل مادر یا معلم شدند و نوجوانی نتوانستند بکنند!
حالا سئوال من این هست لباس محلی که آن روزگاران هنوز خیلی رایج بود در این معادله «نه چادر ونه مینی ژوپ» خانم‌وزیر چه جایی داشت؟
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل