کارکرد جمجمه و مایع مغزی!

+0 به یه ن

بیرون مغز آدم یک چیز سخت و محکم هست به نام جمجمه. شکستنش ضربه ای شدید می خواهد . بین مغز و جمجمه مایعی هست به نام مایع مغزی که ارتعاشات ناشی از ضربه ها را می گیره و نمی ذاره به مغز آسیب برسه.
نمی گم امکان ندارد فشار یا قند خون یک دختر جوان افت کنه . اما در جایی شلوغ مثل مترو تا حس کنه حالش بد می شه به بغل دستی اش یا اون میله کذا می تونه تکیه کند. یک دفعه که اتفاق نمی افته! خود آدم می فهمه فشارش داره می افته و به طور طبیعی تکیه می ده. به علاوه اگر هم تکیه گاه پیدا نکنه و زمین بخوره ضربه ناشی از زمین خوردن در اثر وزن خود آدم اون قدر شدید نیست که از جمجمه و مایع مغزی بگذره و به مغز آسیب بزنه.
اگر با این چنین زمین خوردن ها قرار بود یک جوان به کما بره نسل انسان تا به امروز منقرض شده بود. کیست که از این طور زمین خوردن ها در سی سال اول زندگی اش نداشته باشد؟

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]