مینجیق

این درست هست که  رشته های مختلف تعداد متوسط مقالات منتشر شده شان متفاوت هست. به طور مثال در رشته شیمی تعداد متوسط مقاله هر شخص در سال بسی بیشتر از فیزیک هست و تعداد  متوسط مقالات فیزیکدانان اندکی بیشتر از ریاضی دانان و یا فلاسفه هست.

این هم درست هست که اغلب کسانی که در هر رشته بسی بیشتر از تعداد متوسط مقاله در رشته خود  ( یا زیر شاخه خاص خود) منتشر می کنند اغلب- البته نه همیشه- یا توی مقالات آب می بندند و مقالاتشان کم محتواست و یا سهم اندکی در نوشته شدن آن همه مقاله دارند.

 اما این به آن معنی نیست که هر کسی که مقاله نمی نویسد عمیق و نابغه هست. این ادعای مسخره را برخی از پیشکسوتان نوچه پرور علم کرده اند و بر آن پا می فشارند. می خواهند هرکه را که کیف-کش آنها باشد به عنوان دانشمند عمیق معرفی کنند تا از انواع و اقسام امتیازات برخوردار باشد. با انواع و اقسام کولی بازی ها و سواستفاده ها از موقعیت شان هم می خواهند حرف مزخرف خود را به کرسی بنشانند و در این راه از قلع قمع کسانی که در راهشان می ایستند ابایی ندارند.  طبعا یک عده نوچه سودجو و فرصت طلب هم حرف  آنها را به به و چه چه می کنند که مفتکی در بساط نوچه پروری آن پیشکسوت به نان و نوایی برسند و مفت بخورند.

کسی که ادعا می کند فرد عمیق چنان در عمق خود غرق می شود که نیازی به نگارش مقاله ندارد علم به معنای مدرن آن را نشناخته. علم به تدریج و در سایه نقد مقالات و چکش کاری در سمینار ها پیشرفت می کند. با چله نشینی در گوشه عزلت یک یا چند فرد که  «عمیق» خوانده می شوند علم مدرن پیشرفت نمی کند.

اون فرد عمیق باید نتیجه تحقیقاتش را منتشر کند و بعد در مورد آنها سمینار دهد که جمع همرشته ای ها مورد بررسی قرار دهند و ایرادش را بگویند و بعدایده ای جدیدتر و کامل تر بر اساس آن ارائه نمایند. فرد عمیق اگر فقط در گوش قطب کیش شخصیت در کشوری ایزوله  مانند ایران ایده هایش را بگوید که پیشرفتی در علم حاصل نمی شود. برای خودشان دکان باز کرده اند: «من عمیقم ! پس بدهید مفت بخورم. دانشجوی کیف-کشم عمیق هست بدهید مفت بخورد و روی سرتان او را بنشانید!»

آن دو نفر که  پرونده شان را بررسی کردیم به داروی های  همرشته ای هایشان بسیار عمیق و دقیق در رشته خود هستند اما  مقاله می نویسند و در مجلات معتبر بین المللی  به داوری می فرستند و چاپ می کنند. اون هم در رشته ریاضی و فلسفه!  سر ما را با این سفسطه ها که رشته فلسفه با فیزیک فرق می کند و فیلسوف نیاز به مقاله نوشتن ندارد نمی توام  شیره مالید. اتفاقا همین سنت مقاله نویسی از فلاسفه به فیزیک (زمانی که فلسفه طبیعی نام داشته) به ارث رسیده. یعنی چی که فیلسوف لازم ندارد مقاله در مجلات بین المللی بنویسد؟!. پس اون مجلات بین  المللی برای چی هستند!؟ از پشت کوه که نیامده ایم این اراجیف را به خورد مان می دهند. همکاران  خودمان در پژوهشکده فلسفه پژوهشگاه خودمان دارند مقاله در مجلات داوری شده می نویسند. این خالی بندی ها را پیش کسی کنند که از پشت کوه آمده باشد یا هم  پیش دکتر قلابی های عرصه سیاست ایران که به این پیشکسوت ها نیاز دارند که چهره ای دانشمند پرور به خود بگیرند. یک نوع بده و بستان هست بین استاد پیشکسوت و اصحاب قدرت! اصحاب قدرت بساط نوچه پروری آنها را پروار می کنند و استاد پیشکسوت هم گندکاری های اصحاب قدرت را توجیه «فلسفی» می نماید!