یکشنبه 4 اسفند 1398
+0 به یه ن
من پزشک یا میکروبیولوژیست نیستم ودر مورد بیماری و برنامه ریزی برای جلوگیری از انتشار نظر تخصصی نمی توانم بدهم.
اما این را خوب می فهمم دکترها و پرستارها ابتدا باید مراقب خودشان باشند بعد به دیگران برسند.
این را هم می فهمم که مردم مضطرب با کارهایشان حسابی دکترها و پرستارها را کلافه می کنند. در شرایط کلافگی هم ممکنه بی احتیاطی کنند و خود را بیشتر در معرض خطر بیاندازند.
چند سالی است جامعه جلوی جامعه پزشکی گارد گرفته. دیگه اون حرمتی که برای پزشک قایل بود کمرنگ تر شده. همین اوضاع را سخت تر می کند.
کاری که ما غیر پزشک ها می توانیم اکنون انجام دهیم آن هست که به مردم توصیه کنیم در مراکز درمانی هوای پزشک ها را داشته باشند. کلافه شان نکنند.
کسی که بیشتر احساس مسئولیت می کنه احتمالا بیشتر هم بدعنقی می کنه. در این شرایط انتظار نازکشیدن از دکتر و پرستارکم داشته باشند.
هر چه مسئولان بهداشتی کشور کم کاری کرده اند الان باید دکتر و پرستار جورشان را بکشند. دیگه انتظار نداشته باشید دکتر و پرستار در این شرایط برای خوشایند شما لبخند هم بزند. اگر بدعنقی هم کردند درک کنیم! اینها در این شرایط دارند جانشان را برای سلامت جامعه در خطر می اندازند اون وقت ما به خاطر یک اخم بیاییم و خرده بگیریم؟!!!
🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل