مینجیق

از قرار معلوم بعد از بارش های نیسانی امسال، حال دریاچه اورمیه رو به بهبود گذاشته است. شاید شما نیز جزو کسانی باشید که  به طعنه می گویید : "باران آمده  و دریاچه پر شده حالا مسئولان به اسم خود می نویسند!"

من کاری به مسئولان رده بالا ندارم اما  عملکرد مسئولان محلی مدیریت آب در حوضه دریاچه اورمیه را امسال قابل قبول می دانم. چند روزی پیش ازشروع این باران های سیل آسا، مرتب خبر رها سازی آب مخزن سدهای حوضه را می شنیدیم. اگر دیر جنبیده بودند به جای پر شدن دریاچه امروز خبر سیل و ویرانی در آذربایجان را می شنیدیم. اگر مسیل ها و رودخانه ها مسدود بودند -مثل سال 96  -امسال هم سیل می آمد و حال دریاچه هم نزار باقی می ماند.

ببینید! قرار نیست که مسئولان معجزه ای کنند و از عدم، آبی تولید نمایند. قراره همین آب موجود را درست مدیریت کنند. به نظر می رسد ستاد احیای دریاچه اورمیه برای تغییر الگوی کشت جهت کمینه شدن استفاده از آب در کشاورزی برنامه های سنجیده ای دارد.  سئوال ها  از این جنس بوده است: چه محصولی در هر منطقه اقلیمی، با چه محصولی جایگزین باید شود؟ مراحل کاشت و داشت و برداشت اش چه باشد؟ آیا محصول یاد شده بازار مصرف دارد؟ آیا  جایگزینی محصول  برای کشاورزان محلی مقرون به صرفه است؟ چگونه می توان کشاورزان محلی را متقاعد کرد که الگوی کشت خود را تغییر دهند؟ و...

همه اینها سئوالات غیربدیهی هستند که پاسخ به آنها نیازمند تحقیق و مطالعه هست. در این سال ها ستاد احیا مشغول به یافتن جواب این سئوال ها بوده است. بی انصافی است که بگوییم جز برگزاری همایش کاری  نکرده اند. اگر به جای بررسی و مطالعه   بیل مکانیکی بر می داشتند و یک کار ی می کردند که چشم رهگذران را بگیرد خطرناک می بود! چون بی مطالعه عمل کردن وضعیت بد را بدتر می نماید. اگر بدون مطالعه  فرهنگ محلی و اجرای طرح های کوتاه برد آزمایشی و بدون مطالعه تبعات اقتصادی برای کشاورزان،  به زور کشاورزان منطقه را مجبور به تغییر الگوی کشت می کردند شاید در کوتاه مدت نتیجه چشمگیر می داشت اما ضربه ای می زدند که جبران ناپذیر می شد. الان خیلی علمی و اصولی دارند پیش می روند.

سرعت شان کم شاید باشد اما دست کم می توان امید داشت که  مسیرشان درست است. یرای این که راه درستشان را ادامه دهند نیازمند بودجه از یک سو و از سوی دیگر پشتیبانی مردمی هستند.