+0 به یه ن
چهارشنبه شب گذشته که زلزله آمد ما خوابیده بودیم. زلزله بیدارمان کرد. بعدش هم بی آن که از رختخواب بلند شویم دوباره گرفتیم خوابیدیم! صبح بلند شدم دیدم در تلگرام غوغا ست. خیلی از دوستان عزیز هم نگران من بودند که چرا خبری از من نیست؟! خونسردی ام را که دیدند خیلی تعجب کردند.
راستش من خیلی نگران این نیستم که من یا همسرم یا مادرم در زلزله بمیریم ولو این که زلزله 7.5 ریشتری هم به تهران یا تبریز بیاید. شخصا همیشه فکر می کنم احتمال این که یک راننده روانگردان مصرف کرده یا یک راننده هشیار با یک ماشین قراضه ترمز بریده یا یک موتوری در پیاده روی های روزانه ام مرا زیر بگیرد بسی بیش از آن هست که من در اثر زلزله بمیرم یا فلج شوم.
البته زلزله خطر بزرگی برای تهران و تبریز و اکثر شهرهای ایران هست اما من زیاد نگران خودم و خانواده درجه یک خودم نیستم بیشتر نگران بقیه و بلبشوی بعد از زلزله هستم. نه به خاطر این که خییییییللللللللیییییییی آدم از خودگذشته و فداکاری باشم! همچین ادعایی نکردم. بلکه به این علت که ساختمان هایی که ما و اقوام درجه یک ام در آنها زندگی و کار می کنیم نسبتا خوب ساخته شده اند در حریم گسل (فاصله یک کیلومتری) آن هم نیستند. در دکوراسیون و چیدمان هم خیلی دقت کرده ایم که چیز سنگین و شل نباشه. به خصوص ما در انتخاب لوستر اتاق خواب دقت کرده ایم که هیچ آویزی نداشته باشد. آینه میز توالت ام را هم مهار زده ایم که در زلزله واژگون نشود. آب را هم به جای لیوان در بطری پلاستیکی می ذارم روی پاتختی. در نتیجه در زلزله فکر کردم تخت خودمان جزو امن ترین جاهاست. در تاریکی و ازدحام و وحشت همسایه ها اگر می خواستیم 8 طبقه از پله اضطراری بیاییم پایین احتمال آسیب بیشتر بود. در نتیجه سرم را گذاشتم راحت خوابیدم.
وقتی با مهندسان عمران صحبت می کنی می گویند ساختمان اگر خوب ساخته شده باشد و در حریم گسل نباشد زلزله 7 تا 7.5 ریشتر را دوام می آورد (بسته به این که زلزله طولی و یا عرضی هست ، طول مدت زلزله چند ثانیه هست و....). خلاصه کلام این که زلزله های متعارف قوی در ایران را دوام می آورد. در این فلات هم زلزله 8 -9 ریشتری نمی آید. اون زلزله ها ی وحشتناک 8-9 ریشتری مال کنار اقیانوس هاست. جاهایی مثل ژاپن. مهندسان محاسب وطن خودمان بلدند طوری طراحی کنند که زلزله های متعارف ایران را دوام بیاورد. سازنده هم اگر اون قدر شعور و وجدان داشته باشد که مهندسان ناظر جدی ای استخدام کند همان طرح اجرا می شود. اگر ترس زلزله به جانتان نشسته توصیه می کنم با مهندسان عمران صحبت کنید. ژورنالیست ها با اطلاعات و بعضا نادرست شان زیادی شلوغ می کنند و استرس به جامعه وارد می کنند. استرسی که هیچ فایده ای ندارد.
از دوستانم در تبریز شنیده ام که می گویند "خیر سرمان ما گشتیم یک خانه ضد زلزله خریدیم اما در زلزله چنان می لرزید!" این نکته مهمی است! خواهش می کنم به این نکته دقت کنید و به بقیه هم بگویید. ساختمان های قدیمی را سنگین می ساختند. برای مقاومت در برابر زلزله طوری می ساختند که در زلزله تکان نخورد. از حدود سی سال پیش که محاسبات کامپیوتری شد نگرش هم عوض شد. ساختمان مدرن ضد زلزله جدید در زلزله نوسان می کنند اما تخریب نمی شوند. یعنی از بنیان نمی ریزند اما سقف کاذب و..... شاید بریزد. این نوع طراحی به صرفه تر است و برای ساختن بلند مرتبه ها مناسب تر. مزایای زیادی دارد. اما عیبش هم این هست که هرچند اسکلت ساختمان فرو نمی ریزد اما تابلو و لوستر و گچ بری ها و..... شاید در نوسان ها شل بشوند و بریزند روی سر یکی. برای همین در چیدمان و طراحی داخلی ساختمان باید بسیار دقت کرد. اگر در ساختمان ضد زلزله زندگی می کنید حواستان به این چیزها باشه.
این مطلب در تخصص من نبود. اما باور کنید بسیاری از ژورنالیست ها که برخی از خواندن مقالاتشان در جراید و فضای مجازی از زلزله وحشتزده می شوندوحرفشان را دربست می پذیرند اطلاعاتی به مراتب کمتر از من در مورد زلزله دارند! از مهندسان عمران، آرشیتکت ها و طراحان داخلی استدعا دارم پیشنهاد ها و انتقادات تخصصی خود را در مورد نوشته من بنویسند.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل