مینجیق

+0 به یه ن

از دیرباز متن ها و سخنان زیادی با این مضمون که "همه" مردها از زنی که کمی تا قسمتی سبک مغز هست خوششان می آید رد و بدل می شود. رد و بدل این نوع متن ها چند ایراد دارد. فکر می کنم بد نباشد یک مقدار در این مورد بنویسم. تجربه چهل سال زندگی من نشان می دهد که "همه" مردها چنین سلیقه ای ندارند! اتفاقا ازدوران کودکی در دور و بر شخص من اکثریت با مردهایی بوده که جذب زنان فهمیده می شدند و زنان سبک مغز- همانند مردان سبک مغز- حرصشان را در می آورد! اتفاقا در نگاه من مردی که جذب زن سبک مغز می شود (یا چنان که در زیر توضیح می دهم جذب نشده سراغ شان می رود) یک پدیده نادر و عجیب و غریب قابل مطالعه می نماید.

آقایان مهندس که من از بچگی ام با آنها به خاطر شغل والدینم ارتباط دارم عموما به سمت افراد با سطح فکر بالا جذب می شوند و از زنان (و مردان ) سبک مغز گریزان هستند. کسانی که در علوم پایه ( از روی علاقه و نه اجبار و قبول نشدن در رشته های دیگر) تحصیل نموده اند هم همین طور. این که گفتم مستقل از تیپ خانواده هایی بود که از آن می آمدند. خوشبختانه این دسته از مردان که اشاره کردم با خودشان از این جهت روراست بودند. می دانند زن سبک مغز حوصله شان را سر خواهد برد پس برای ازدواج هم سراغ چنین زنانی نمی روند.
اتفاقا مشکلی که من دیده ام بین مردهایی هست که دیپلم ریاضی گرفته اند اما پزشک یا وکیل شده اند. اینها هم مثل دوستان مدرسه شان جذب خانم هایی می شوند که قدرت تحلیل بالا دارند اما در محیطی قرار می گیرند که خرده فرهنگی در آن حکمفرماست که لاف زدن در مورد رابطه با زنان سبک مغز خیلی رایج هست. خیلی رایج هست که بنشینند و لاف بزنند که تا "دختره سبک مغز" عنوانشان را شنید و تصور کرد چه در آمدی خواهد داشت، چنین و چنان کرد که این "مرد" به او توجه کند. کم هم اتفاق نمی افتد که با دخترانی مواجه شوند که شیفته ژست ویا عنوان (یا توهم ثروت افسانه ای) اینان نمی شوند و خیلی هم اینها را تحویل نمی گیرند. این قبیل دخترها روی اعصاب مردان لاف زن هستند و متهم به آنرمال بودن می شوند. از این تیپ لاف ها بین مهندسان و فیزیکدانان و ریاضی دانان چندان رایج نیست.
واقعیت را بخواهید مهندسانی که شرکت های موفق دارند چند مرتبه بزرگی بیشتر از یک پزشک یا وکیل تازه کار-وحتی کهنه کار- در آمد دارند اما دنبال این قبیل لاف ها نیستند.
خلاصه دیده ام که برخی از اونهایی که شاگرد خوب ریاضی بودند اما رفته اند سراغ پزشکی یا وکالت خیال می کنند اگر اذعان کنند از زنان سبک مغز خوششان نمی آید و جذب زنی می شوند قوه ادراک و تحلیل بالا دارد "مردانگی" و "رجولیت" شان زیر سئوال می رود و مورد تمسخر همتایانشان قرار می گیرند. برای همین می روند سراغ زنانی که سبک مغز به شمار می آیند. اونها هم بعد دو سه روز دلشان را می زنند و اینها از همه زنان به یک باره شاکی می شوند و ناراضی.
می دانم یک عده به من خرده خواهند گرفت و خواهند گفت با مدرک تحصیلی نمی توان روی افراد قضاوت کرد. با مدرک تحصیلی نمی شه. اما من باور دارم اگر کسی دیپلم ریاضی گرفته باشد و در دبیرستان شاگرد خوب ریاضی بوده باشد شخصیت اش-دست کم از این جهات- کامل شکل گرفته. شاگرد خوب ریاضی که در دوران نوجوانی مسئله ریاضی پشت مسئله ریاضی حل کرده باشد و در دوران نوجوانی ساعت ها ذهنش درگیر فلان قضیه هندسه بوده باشد همان طوری فکر می کند و همان طوری هم با دیگران ارتباط برقرار می کند. "اصل" اش می شود همان. هر که دور ماند از اصل خویش بازجوید روزگار وصل خویش. زن سبک مغز هم شاید چند ساعتی جذبش کند اما زود دلش را می زند.

برخی خانم ها هم که این داستان ها را در مورد این که "همه " مرد ها جذب زن سبک مغز می شنوند از این که مردی عاشقشان شود قطع امید می کنند. هرکه هم (با نیت "خیر") سراغشان می آید پس می زنند چون باورشان نمی شود مردی جذب زنی با دغدغه ها و سطح فکر خودشان شود. تصور باطلی است! مردان زیادی هستند که جذب زنان فهمیده می شوند. شاید این مردان در جامعه کل در اقلیت باشند اما در میان برخی جمع ها-مثل جمع مهندسان یا فیزیکدانان و ریاضی دان ها و بیولوژیست ها و نوروساینتیست ها- در اکثریت قاطع هستند.

مردهای بازاری هم عموما خانمی را می پسندند که به لحاظ اجتماعی و روابط عمومی و نیز مدیریتی قابل و شایسته هست. این مهارت ها هم توانمندی فکری بالا می خواهد و با سبک مغزی نمی خواند.

حالا همه این ها را گفتم دو چیز هم اضافه می کنم. اولا مردها- تقریبا همه شان چه مهندس چه پزشک چه بازاری چه دانشمند چه بیکار چه ...- از زن سبک مغزی که زورکی ادای متفکر در می آورد خوششان نمی آید. این تیپ زنها به برکت جملات متفکرانه شیربرنجی که در اینترنت رد و بدل می شوند دارند روز به روز بیشتر می شوند.
اما نکته دوم: یک دسته دیگر از زنان هم هستند که "متفکر نما" هستند ولی پسرهای جوان از آنها دوری می گزینند: زنانی که دور و بر "استادان حیز کاریزماتیک کنترل فریک" زیاد می پلکند. اگر در تهران زندگی کنید و در تهران دانشگاه رفته باشید حتما با این پدیده خوب آشنایید. اما برای کسانی که در شهرستان هستند یا در خارجند شاید باید توضیح داده شود.
این پدیده خیلی "تهرانی" هست. در شهرستان ها (دست کم در تبریز) و یا کشورهای پیشرفته غرب چنین چیزی ندیده ام حتی در ترکیه هم ندیده ام.
شاید در هند یا چین پدیده مشابهی باشد. ببینید در شاخه های مختلف یک سری استاد پا به سن گذاشته هست که در زمان جوانی شان کارهای علمی نسبتا خوبی کرده اند و اسم و رسمی برای خودشان در شاخه علمی خودشان به هم زده اند. وقتی پا به سن می گذارند حال و حوصله ندارند که کار علمی بکنند. می افتند توی خط مرید جمع کردن. مرید ها از جنس لطیف باشند دیگه بهتر! به اندازه کافی هم کاریزما دارند که بتوانند این کار را بکنند. وقتی دختری از جمع مریدان با پسری آشنا می شود و می خواهند عروسی کنند این استاد بزرگ حسودی اش می شود و از کاریزمای خود بهره می گیرند تا رابطه را به هم بزنند.
معمولا پسرها دوست ندارند با دختری عروسی کنند که یک مرد غریب روی آنها چنان نفوذی داشته باشد.(کاملا هم حق دارند که نخواهند.) استاد بزرگ چنان جلوه می دهد که اولا خیرخواهانه مانند یک پدر صلاح دختر را می خواهد و برای همین نمی گذارد او با آن پسر عروسی کند. ثانیا چنین جلوه می دهد که لازمه متفکر بودن و امروزی بودن آن هست که به حرف های آن "استاد بزرگ" گوش فرا دهد و الا "امل" هست.
راستش حنای این قبیل "استادان بزرگ" از همون اول برای من رنگی نداشت! من خودم فکر می کنم و نیاز ی هم به تایید امثال آنها ندارم. دستاوردهای علمی خودم تا همین الانش از اغلب اون ها با اون همه کاریزما به مراتب بیشتر هست. هرگز نذاشته ام امثال آنها در زندگی زناشویی من دخالت کنند و آن را به هم بریزند. اما زیاد دیده ام که دختران جوانی-که دیگه دختر جوان محسوب نمی شوند- برای این که در جمع مقربان آن قبیل پیرمردها قرار بگیرند و توسط آنها به عنوان زن پیشرو و اندیشمند تایید شوند لگد به بخت خودشان زده اند. منظورم از لگد به بخت خود زدن را تشریح می کنم: یعنی هم فرصت زندگی زناشویی خوب را از دست داده اند و هم فرصت این که خود مستقلا در مسایل علمی و حرفه ای صاحب نظر شوند از خود گرفته اند. چون نخواسته اند یا نتوانسته اند از لوای آن پیرمرد بیرون بیایند و فکری آزاد ومستقل داشته باشند و خود صاحبنظر شوند. original thinker نتوانسته اند بشوند. این قبیل پیرمرد ها نه تنها برای زندگی زناشویی مریدان مضر هستند در بعد حرفه ای و علمی هم نمی ذارند مریدان از حدی بیشتر رشد کنند. من ترجیح می دهم توسط آن پیرمردها و مریدانشان "حاجی خانوم" خوانده شوم اما اختیار زندگی زناشویی و نیز حرفه ای ام دست خودم باشد.
(توضیح: در شهرستان ها و محلات سنتی تهران خطاب کردن حاجی خانوم نشان از احترام دارد اما در این جمع ها برای مسخره کردن این عبارت را به کار می برند)

پی نوشت: من حج عمره رفته ام. اطلاق حاجی خانوم به من خیلی هم بیراه نیست.

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل