مینجیق

+0 به یه ن

به لابه گفتمش ای ماه رخ چه باشد اگر         به یک شکر ز تو دلخسته‌ای بیاساید
به خنده گفت که حافظ خدای را مپسند         که بوسه تو رخ ماه را بیالاید

از بچگی اینو که می خواندم دو چیز ذهنم را درگیر می کرد. یکی این که ببین قدیم ها چه قدر صورت ها  عموما کثیف می شده که  اعتراض به "شرتق پرتق" کردن ماچ اون قدر "ناز کردن" حساب می شده که در ردیف "بخشش بخارا و سمرقند به یک خال هندو" سزاوار امدن در شعر حافظ قلمداد می شده. حالا هر بچه ای می گه "اههههههههه! بوس نمی دهم صورتم کثیف می شه!" خیلی حرف پیش پا افتاده ای هست نه چیزی فانتزی آن چنانی در ردیف باده خوردن از دست ملائک که در شعر حافظ جا بگیره.

دوم هم این که روی ماه بیچاره پر از چاله چوله ناشی از برخورد شهابسنگ هاست. اصلا صاف نیست. ماه سالک داره!  
اما عکس های جدید  پلوتو نشان می ده صورتش صاف هست. شاید بهتر باشه صورت محبوب را از این پس به صورت پلوتو تشبیه کنیم نه رخ ماه!

اشتراک و ارسال مطلب به:

فیس بوک

تویتر

گوگل