پنجشنبه 10 مرداد 1392
+0 به یه ن
نوشته ی چهار سال پیش شاهین در وبلاگ منجوق:
فرض كنید كه پس از مدتی كسب و كار دكه مزبور – كه ابتدا فقط با فروش روزنامه شروع به كار كرده بود-رونق گرفت ودر كنار روزنامه، مجله و كتاب های جیبی ، كم كم تنقلات و پفك و تخمه و پف فیل را نیز به اقلام خود افزود وبا پیشرفت بیشتر، جلوی دكه خود سایه بانی زد و برای رهگذران چراغی نیز روشن كرد و به فضای اطراف دكه خود رسید و خلاصه در دكه داری به نهایت خود رسید. كم كم صاحب دكه سرمایه بیشتری می اندوزد و امكان توسعه كار برایش مهیا می شود. دو امكان وجود دارد كه باز به دو چشم انداز متفاوت مربوط می شوند:
یكی این كه دكه مزبور وسرمایه گرد كرده را تبدیل به یك دكان كوچك كند و یا این كه دكه دیگری یك چهارراه آن طرف تر درست كند و مثلا پسرش یا برادر كوچكترش را در آنجا به كار بگمارد. هر كدام از این دو البته نقاط مثبت خود را دارند . تهیه دكان تثبیت بیشتری به همراه دارد و مكانی است كه علاوه بر ارزش افزوده ملك، قابلیت فروش اجناسی با تنوع بیشتر را فراهم می كند. از سوی دیگر داشتن دو دكه سود دهی بیشتری در كوتاه مدت دارد. مهمتر آن كه شخص مزبور دیگر در كار دكه داری خبره است و احتمالا این نكته تضمین ذهنی بیشتری به شخص می دهد.به هر حال خصوصیت دكه سود آوری بیشتر در كوتاه مدت و خصوصیت دكان سود آوری نسبی در بلند مدت و ثبات بیشتر است. حال خود می توانید در حالت ایده آل مثال بالا را تعمیم دهید و به چشم انداز مورد نظر من در این «مرحله دوم» دست یابید: یكی بعد از مدتی سر تمام چهار راه های شهر تعداد زیادی دكه دارد – مدل دكه های زنجیره ای- كه هر كدام روزنامه، كتاب جیبی و احتمالا تنقلات و تخمه و آجیل نه چندان مرغوب –اما با توجه به وسعت دامنه عمل- با تیراژی بالا می فروشد و سود خوب و درآمدی مناسب دارد. دومی كه به توسعه دكان خود مشغول بوده اكنون صاحب یك فروشگاه بزرگ شده است.
به نظر من، در حال حاضر –به لحاظ كار تحقیقی در علوم پایه و به ویژه فیزیك در مرحله انتخاب بین این دو چشم انداز متفاوت قرار گرفته ایم. انتخابی كه به سلیقه من درست و مناسب می آید انتخاب دوم یعنی مدل توسعه یك فروشگاه بزرگ است. هر چند كه دوستان دیگری ممكن است نظر به اولی داشته باشند. باز هم تاكید می كنم كه هر كدام از این دو سلیقه به جای خود محترم و با ارزش است.
بگذارید این نكته را كمی بازتر كنم:
الف) تاجر موفق كسی است كه جنسی را عرضه كند كه خریدار داشته باشد. از این رو تاسیس فروشگاهی مجلل كه در آن آجیل و تنقلات درجه یك و اجناس لوكس عرضه می شود در جامعه ای روستایی كه عموم نیازهایشان توسط فروشنده ای دوره گرد یا یك دكه كوچك قابل وصول است به دور از شرط اولیه تجارت و كسب و كار است. از همین رو نقطه شروع می بایستی كه از یك دكه كوچك باشد. اما شاید این روند باید در مرحله دوم بازنگری شود. به هر صورت چشم انداز "دكه های زنجیره ای" قابل تامل است.
ب) به نظر من- و تاكید می كنم كه این نظری مبتنی بر سلیقه شخصی است و منافی نظر مقابل نیست- مدل توسعه دكه های زنجیره ای ومدل توسعه یك فروشگاه بزرگ لزوما منافی هم نیستند و می توانند به موازات هم دنبال شوند البته نه توسط یك شخص یا یك گروه بلكه توسط گروه های مختلف.
پ)علاوه بر سود آوری بیشتر در بلند مدت یكی از عوامل متمایز كننده مدل یك فروشگاه بزرگ نسبت به مدل دكه های زنجیره ای تنوع و كیفیت بالاتر محصولات عرضه شده است. هرچند در یك فروشگاه بزرگ، عموما كالاها استانداردی متوسط و رو به خوب دارند، بهترین و درجه یك و اعلا نیز نیستند. اما در مدل دكه های زنجیره ای ، اجناس با تیراژ بسیار بالا ولی با تنوع كم و با كیفیتی نسبتا نازل عرضه می شوند.
ت) در تطابق این مثال دنیای تجارت با دنیای تحقیق باید جای كالای عرضه شده را مقالات تولید شده، كمیت و تیراژ كالاها با كمیت وتعداد مقالات تولید شده و كیفیت كالا با كیفیت كار تحقیقی مورد نظر عوض كرد. همچنین باید توجه داشت كه كار تحقیقی یك كار بین المللی است و محل عرضه و كسب و كار آن نیز باید بین المللی باشد و البته در سطح بین المللی نیز موسسات با استاداردهای متفاوت وجود دارند و هر یك تولیداتی در حد بضاعت خود دارند. اما نكته وجود استانداردی مشخص و جا افتاده است.
ث) یكی از عواملی كه به توسعه كمك شایانی می كند جذب و استفاده از سرمایه های خارج (اعم از انسانی و مالی)
و به ویژه ایرانیان مقیم خارج است و یكی از مهمترین نكات برای موفقیت در جذب سرمایه خارجی داشتن زیرساختهای مناسب است.
درمورد بحث توسعه آكادمیك نیز این نكته مصداقی صریح و بارز دارد. در بخش اول گفتیم كه برخی ترجیح می دهند كه مدارج ترقی را در فروشگاهی بزرگ طی كنند –چرا كه شرایط رشد را در قالب كار در فروشگاهی بزرگ مهیاتر از درست كردن دكه ای از آن خود می بینند. حال تصور كنید كه شخصی پس از مدتی كار دریك فروشگاه بزرگ تصمیم به كار یا سرمایه گذاری در كسب و كار "دوستان قدیم" كه با تاسیس دكه كار خود را شروع كرده اند گرفت. از این منظر هم مدل یك فروشگاه بزرگ بر مدل دكه های زنجیره ای برتری دارد، زیرا امكان بسیار مناسب تری را بر استفاده از امكانات و سرمایه های خارجی فراهم می كند. البته باید تاكید كنم كه به نظر من هر چند باید تلاشی جدی و واقعی برای استفاده از پتانسیل سرمایه های خارجی نمود، برنامه ریزی خود را نباید صرفا بر اساس آن بنا كرد.
در قسمت آخر به ارائه چشم اندازی برای آینده می پردازم...
محمد مهدی (شاهین) شیخ جباری
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل