اندیشه ایرانشهری تسهیلگر ورود به مدرنیته یا مانع آن؟

+0 به یه ن

از قرار معلوم در قرن ۱۸ و۱۹ اندیشه ایرانشهری را آلمانی هایی بنیان نهاده اند و به جان ما  انداخته اند که حتی یک بار ایران را ندیده اند. فیلم هم آن زمان نبود که از ایران ببینند. بیخود نیست این  اندیشه این طور شده بلای جان مردم ایران و مایه توهم زایی! دست کم فرانسوی ها و روس ها و انگلیسی ها سیاح می فرستادند ایران را می دید و بعد چرت و پرت هایی می گفتند. اینها که از هزاران کیلومتر دورتر چرت  و پرت بافته اند. از همچین دستپختی چه انتظار؟!


این روزها طرفداران اندیشه ایرانشهری می گویند ما این اندیشه را پروراندیم که به عنوان ایرانی راحت تر وارد عصر مدرنیته شویم!  از جمله کارهایی  این اندیشه ایرانشهری با ذهن و روان شخص می کند آن هست که در مواجهه با هر امر مدرنی، برای او دغدغه کاذب می سازد که اثبات کند این امر مدرن برای جهان ایرانشهری، جدید نیست بلکه ریشه در ایران باستان دارد! با همچین دغدغه کاذبی، ذهن فرد کمتر فرصت می یابد که آن پدیده یا مفهوم مدرن را بشناسد و اگر آن را مثبت دید با آن خو بگیرد. تنها در این می ماند که به جهانیان ثابت کند که «ای جماعت! اجداد ما ۲۵۰۰ سال پیش این را می دانستند!!!» طبعا این ادعا  نه تنها کمک زیادی برای مدرن شدن یا پست-مدرن شدن نمی کند بلکه باعث ریشخند افراد آشنا با مدرنیته می شود و فضاحت به بار می آورد. 

آیا اندیشه ایرانشهری به ایرانیان کمک می کند که با غربیان مدرن در قرن بیست و یکم خوبتر ارتباط برقرار کنند!؟ شاید در زمان آلمان نازی، برخی از پیشکسوتان این اندیشه در حلقه برلین با تاکید بر نژاد آریایی شان بهتر توانستند با نازی ها ی نژادپرست تعامل کنند اما امروزه که اروپا از نازیسم و فاشیسم فاصله گرفته و آنها را اندیشه هایی به غایت مخرب و کاملا منسوخ می داند دم زدن از نژاد آریایی پیش دوستان و همکاران اروپایی-- و همچنین آمریکایی-- چیزی جز آبروریزی به دنبال ندارد. بسیارند ایرانی های مقیم اروپا و آمریکا با ذهنی انباشته از این حس برتری نژادی آریایی که مرتب به غربی ها می گویند از عرب ها برترند و به خاطر نژاد ‌آریایی شان به اروپاییان و آمریکایی های سفید پوست نزدیک ترند. باور کنید در قرن ۲۱ با گفتن این حرف ها خودرا رسوا و مسخره می کنند. برخی از آنها ذهن طفلان معصوم شان را هم با این خزعبلات پر می کنند و به مدرسه می فرستند. طفل معصوم در مدرسه شروع می کند به بدگویی از عرب ها. بعدش در مدرسه تذکر می گیرد! با این خزعبلاتی که والدین در خانه در ذهن او کاشته اند ادغام شدن در فرهنگ مدرسه برایش دشوار می شود.



اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]