قرارداد کرسنت و قصه پرغصه مشعل ها (فلرها)

+0 به یه ن

اینجا مفصل ماجرای پرونده کرسنت را می گه. به این اشاره می کنه که قرارداد زمان خاتمی با امارات بسته شده بود. قرار بود گاز میدان سلمان را از سال ۲۰۰۵ به مدت ۲۵ سال به امارات بفروشند.   نرخ توافق شده، یک پنجم نرخ فروش گاز به ترکیه در همان زمان بود که البته توجیهش این بود که گازی که به ترکیه فروخته می شد مرغوب تر بود و همچنین هزینه انتقالش هم لحاظ می شد. من نمی دانم این ضریب ۵ را این دو فاکتور توجیه می کند یا خیر. زمان احمدی نژاد گاز گران می شه و  طرف ایرانی می زنه زیر قرارداد.  البته در خود  قرار داد هم امکان تغییر مبلغ قرارداد بوده. (نمی دانم چه طوری ؟! ولی اصلاح طلب ها  می گن، بوده! البته یادمان نرود که اصلاح طلب ها اهل «علاج» هستند.)  احمدی نژاد اینا می خواستند بروند مذاکره کنند  تا مبلغ را بالا ببرند اما جلیلی اینا شلوغ می کنندو نمی ذارند. امارات هم از ایران شکایت می کنه و به قولی ۶۵۰ میلیون و به قول دیگر ۱۸ میلیارد جریمه می خواد. بین این دو رقم اختلاف زیاد هست. این مقاله و مقالات دیگر که من در مورد قرارداد دیشب خواندم همگی سمبل می کنند و صراحتا نمی نویسند  قضیه غرامت و جریمه دقیقا چی بود. خواننده را «می پیچونند!» هرچی بوده از جیب ما مردم ایران رفته و می ره. اما  نکته من این چیزها نیست. نکته ام این هست که اونهایی که در بستن قرارداد نقش داشتند و آن را توجیه می کنند می گویند  در هر حال در این مدت گاز اون میدان در فلر سوخت و رفت هوا، پس  به جای آن  می توانستیم صادر کنیم و پولی بگیریم. این قضیه سوختن و هدر رفتن گاز در جنوب در فلر ها خیلی مسئله مهمی هست که متاسفانه حتی طرفداران محیط زیست هم به اندازه کافی به آن توجه نمی کنند. هم باعث آلودگی هوا در منطقه می شه و هم باعث گرمایش زمین. گیریم گاز را صادر نکردند. برای چی سوزاندند؟ آیا این قضیه سوزاندن در فلر ها درست هست؟ نمی شد جلویش را گرفت؟ چرا پی گیری نمی شه؟!  فردا پزشکیانیکی مثل خانم  معصومه ابتکار را می ذاره برای محیط زیست. بعدش هم شخصیت های ژورنالیستی ای که اسم خودشان را گذاشته اند طرفدار محیط زیست، هر کار کوچک سمبلیک بی اهمیتی را که خانم معصومه ابتکار بکنه(در حد نشاندن یک نهال!) در بوق و کرنا می کنند و به به و چه چه می کنند. قضایای مهم و اساسی مانند فلرها در حاشیه کارهای سمبلیک بی ثمر امثال معصومه ابتکار قرار می گیره. باز، در مورد خشک شدن دریاچه ها و رودخانه حساسیت عمومی هست و ما   در فضای مجازی می گیم و  امثال معصومه ابتکار از روی ناچاری اکو می کنند. در مورد فلرها حتی این اتفاق هم نمی افته! 


این مستند در مورد آلایندگی ناشی از مشعل سوزی یا فلر ها در خلیج فارس هست.   دقیقه ۱۰:۴۴ تا ۱۳ تا مربوط به ایران هست. بدترین وضعیت  در منطقه از آن عراق هست و بعد ایران. بودجه ای که برای حل این معصل از طرف  دولت ایران کنار گذاشته شده بود  صرف برج سازی در تهران شده و رفته. سرمایه ملی می سوزد هموطنان و همسایه ها دود می خورند و سرطان می گیرند و   گرمایش زمین تشدید می شود. مقصر اصلی هم فساد مالی است که نذاشته بودجه صرف بهبود وضعیت فلر ها شود.

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]