+0 به یه ن
تجربه تلخ سینمای ایران به ما می آموزد که از اسپانسر باید ترسید نه آن که برای آن نامه فدایت-شوم نوشت. سینماگران برجسته کشورمان همچون خانم منیژه حکمت به ما می گویند که «پول های کثیف» چه بلایی به سر سینمای مستقل و پیشروی ایران آوردند.
ما تجربه تلخ آنها را تکرار نکنیم و آبرو و اعتباری که به سختی طی سالها کسب کرده ایم به پای پولشویان به طمع چندرغاز نریزیم. از ماجرای سریال شهرزاد بیاموزیم و عبرت بگیریم.
مشاهده شخصی من نشان می دهد که برخی از این «خود-آقازاده- -پنداران» (!!!) و همچنین «خود-دامادآقا-پنداران» ادعا می کنند که خیلی متنفذند و اسپانسر پیدا خواهند کرد. مدتی هم بقیه را با آن می گذارند سر کار. ولی می بینید در تکمیل یک فرم درخواست پژوهانه هم -که از دست یک فیزیکدان متعارف در همان رده سنی به راحتی برمی آید- عاجزند! بعدش ادعای آوردن واقف و اسپانسر دارند! مدتها این قبیل افراد بقیه را سر کار می گذارند. انجمن نباید وقت و اعتبار خود را بازیچه این قبیل
«خود-آقازاده-یا داماد آقا-پنداران» کند.
من حتی به جذب وقف از نهاد های دینی هم بدبین هستم. معمولا در مقابل انتظاراتی دارند که انجمن فیزیک نباید زیر بار آن رود. اگر زیر بار آن برود به زودی خواهیم دید پژوهشگری که مدعی است به عنوان مثال ابرتقارن از فلان متن دینی استخراج شده از مطرح ترین فیزیکدانان درجه یک کشور هم ارج و قرب بیشتری یافته!
پس انجمن فیزیک چگونه می تواند نیازهای مالی خود را تامین کند؟
گرفتن حمایت مالی از موسساتی علمی نظیر خود آی-پی-ام یا دانشگاه آزاد یا موسسات خیریه علمی نظیر بنیاد البرز (ربطی به مدرسه البرز ندارد) بد نیست. اما به نظر من انجمن به عنوان یک نهاد به واقع دموکراتیک و مردمی باید هزینه های خود را از طریق حق عضویت و نیز وقف های کوچک اما پرشمار از طرف مردم عادی رفع کند. در کشور ۸۵ میلیونی ما، یافتن حدود چهار پنج هزار نفر که علم و ترویج علم در ایران جزو دغدغه هایشان هست و حاضرند برای آن سالانه حدود ۱۰-۲۰ دلار خرج کنند چندان سخت نباید باشد. (به دلار نوشتم که تورم نجومی به ریال نوشته مرا چند ماه بعد تبدیل به شوخی نکند!) باین منطقه جایی است که ابن سیناها و ابوریحان ها و..... پروریده. هنوز مردم ما آن قدر علم دوست هستند که بین آنها ۴-۵ هزار نفری هم بخواهند چنین خرجی بکنند. با این بودجه می شود نیاز های مالی انجمن فیزیک را به راحتی برآورده کرد.
البته این مستلزم آن هست مردم ما اثر مثبت انجمن فیزیک را در جامعه مشاهده کنند. انجمن باید برونداد داشته باشد. با توجه به بدنه جامعه فیزیک امروز ایران این کار شدنی هست.
امثال من هم در مورد آن می نویسیم.
روزی از ریاست وقت انجمن شنیدم که «انجمن جزو نادر نهادهای دموکراتیک در کشور هست. برای تقویت فرهنگ دموکراسی هم که شده باید از این نهاد حمایت کرد.» (نقل به مضمون) حرف درست و بسیار حکیمانه ای است. البته در هر دموکراسی پاسخگویی به مالیات دهندگان (یا در مورد نهاد به حق عضویت پردازان) جزو واجبات هست. انجمن باید به جای جذب اسپانسر خود را به مردم ایران -به خصوص به فیزیکدانان کشور- ثابت کند که دارد کار مفیدی که ارزش حمایت دارد انجام می دهد.
من معتقدم انجمن چنین می کند و برای همین همه ساله حق عضویت می پردازم. اگر بهتر از این عمل کند علاوه بر پرداخت حق عضویت خود، عده بیشتری را ترغیب می کنم که عضو شوند و حق عضویت پرداخت کنند.
انجمن برای تامین هزینه ها باید روی این فعالیت ها سرمایه گذاری کند نه آن که چشم طمع به چکیدن قطره ای از اسپانسر های فاسد داشته باشد ویا دل به «خود-آقازاده-پنداران» مدعی بسپارد و خود را مَچَل آنها کند. اگر تا به حال دنبال این قبیل جذب اسپانسر نرفته نقطه قوت انجمن هست نه نقطه ضعفش. باید آن را حفظ کرد.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل