چهارشنبه 11 مرداد 1402
+0 به یه ن
پارسال پاییز که شور و شوق تغییر و تحول اساسی کشور را در بر گرفته بود برخی از همنسلان من هشدار می دادند که زیاد هیجان زده نشوید چون که تغییری رخ نخواهد داد و بعد سرخورده می شوید. ( از بس در این دوران زندگی مان چرخه هیجان و شور تغییر و سپس سرخوردگی تکرار شده که چشم مان ترسیده!)
البته من می گفتم یا این شورو شوق به تحولی اساسی می انجامد یا نمی انجامد. اگر اولی شود که چه جای افسردگی و سرخوردگی!؟ اما اگر دومی باشد اون وقت خودم یاد می دهم چه جوری با غرق شدن در درس و مشق و پژوهش روح و روان خود را در برابر سرخوردگی حذف کنید.
اکنون آن شور و شوق به اتشی زیر خاکستر بدل شده که هر لحظه ممکن هست دوباره زبانه کشد. اما هیچ کس نمی داند لحظه زبانه کشیدن کی خواهد بود. به همین دلیل در هر حال حاضر یک عده دارند سرخورده می شوند.
دوای درد سرخوردگی این هست که خودتان را با علم مشغول کنید. چنان مشغول کنید که غصه ناشی از سرخوردگی را حس نکنید.برنامه بعدی وبلاگم تا شروع تحولی عظیم در سطح جامعه همراهی شما در این راه خواهد بود.
البته اینجا درس فیزیک نمی دهم ولی در این راه همراهی می کنم.
یادتان هست که پارسال پاییز یک عده نگران آن بودند که آن شور و شوق به درس و مشق دانش آموزان یا دانشجویان لطمه بزند؟ یادتان هست که گفتم نگران نباشید چون که بعد از چند ماه با تلاش مضاعف می توانید عقب افتادگی درسی را جبران کنید. همین طور گفته بودم که اگر خیلی نگرانید به گوشه ای بخزید و خود به تنهایی و با کمک کتب یا فضای مجازی به درس و مشق تان برسید بی آن که با کسی درگیر شوید اما به خاطر ادامه درس و مشق جلوی موج شور وشوق و فریاد خود را قرار ندهید.
در ادامه همان صحبت ها می گویم که
الان وقت افسردگی و سرخوردگی نیست. الان همان وقت جبران کردن هست.
من قبلا در مورد کتاب «آری به زندگی» ویکتور فرانکل نوشته بودم.
توصیه می کنم آن نوشته من و نیز کتاب را بخوانید.
در نوشته بعدی ام در مورد دیدگاه فرانکل بیشتر خواهم نوشت. به عنوان مقدمه ای برای ورود به فاز بعدی وبلاگم مناسب هست.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل