+0 به یه ن
سرودست شکستن برای نذری و کرامت انسانی؟
این روزها فیلم هایی از تقلای افراد مرفه برای گرفتن نذری هایی نه چندان گرانقیمت در فضای مجازی دست به دست می شوند. یک عده بسیار از آن تاسف می خورند و آن را نشانه افت کرامت انسانی می دانند.
به نظر من مسئله مهمی نیست. از این مشاهده نمی توان چنین نتیجه ای گرفت. ما آدم ها در همه جای دنیا و با هر درجه از رفاه ویا هر دیدگاه و جهان بینی ، وقتی در جمعی هستیم که خود را از آن جدا نمی دانیم دوست داریم با هم کل کل کنیم. یک نمودش هم این هست که وقتی چیزی به طرفمان پرت می سود می پریم که اولین کسی باشیم که آن را در هوا می قاپیم.
در عروسی ها هم وقتی دسته گل عروس را پرت می کنند دختر وپسرها سر گرفتن آن همدیگر را جر واجر می کنند و چه لباس های گرانبهایی که سر آن پاره نمی شود.💐😉
این دختر وپسرها که واقعا برای عروسی این همه مشتاق نیستند . اگر هم باشند واقعا که باور ندارند با به دست آوردن آن دسته گل به زودی ازدواج خواهند کرد. برایشان یک بازی چالشی است و بس! در جمعی -که به آن -در اون چند ساعت عروسی حس تعلق یافته اند -جو گیر می شوند و اون طور برای یک دسته گل سر و دست می شکنند،
از مشاهده فیلم های مربوط به نذری گرفتن من نتیجه ای نمی گیرم جز این که اون مراسم باعث شده این افراد نسبت به هم حس تعلق بیابند. این چیزی است که اپوزیسیون مخالف مذهب از درک آن عاجز هست. نمی فهمد که همین گونه مراسم و جمع ها چه احساس تعلقی بین جمع های بزرگ ایجاد می کند و این جمع ها با این حس تعلق چه قدرت اجتماعی ای پیدا می کنند. در مقابل مذهبیون کاملا به قدرت این نوع جمع ها واقفند. بیخود نیست که در اغلب کشورها (از جمله خود آمریکا) مذهبیون از قدرت بالایی برخوردارند.
دست کم ریچارد داوکینز این را می فهمد وقتی جمع های اوانجلیک ها را مطالعه می کند. اما دنباله رو های ایرانی اش اغلب نمی فهمند.
تا این را نفهمند، فکر نکنم قدرت اجتماعی و به دنبال آن سیاسی بتوانند کسب کنند.
یکی از علل دوام هزارساله روم باستان را -علی رغم همه فسادها و ضعف ها کاستی ها-
همان جمع هایی می دانند که با هم به تماشای مبارزات وحشیانه گلادیاتوری می پرداختند. این جمع ها به مردم روم باستان یک حس جمع و هویت جمعی می داده که ضامن بقایش می شده.
ما که دنبال قدرت نیستیم و " به کتابی و گوشه چمنی" خوشیم. اونهایی که دنبال قدرت سیاسی هستند باید بدانند که تنها با بحث های تئوریک صرف یا ایراد گرفتن از حریف
و افشا گری از فساد آن راه به جایی
نمی برند . باید بتوانند با همین نوع مراسمات جمع های خود را تشکیل دهند. در میان اپوزیسیون تنها سلطنت طلبان این نکته را خوب می فهمندو روی جشن های باستانی مانور می دهند. بیخود نیست که بیشتر از چپ ها یا لیبرال دموکرات ها مردم می توانند آنها را بفهمند.
بحث های تئوریک چپها یا لیبرال دموکرات ها برای توده های مردم خیلی ملموس نیست. اما مراسم و جمع ها ملموسند.
🍀@minjigh
تماشای Crazy rich Asians را توصیه می کنم.
داستانش داستان پیچیده ای نیست. یک داستان سیندرلایی است. اما به تماشایش می ارزد.
نکاتی که توجه مرا جلب کرد:
١- سیندرلای این فیلم برعکس سیندرلای کلاسیک ، بلوند نیست. بلکه قیافه ای چینی دارد.از وقتی که مردم شرق آسیا پولدار شده اند قیافه شان هم مد شده! ما که بچه بودیم وقتی می خواستند بگویند فلانی زشت هست می گفتند شبیه چینی هاست. اما الان سیندرلا هم شکل و قیافه چینی یافته .
٢- سیندرلای محبوب قرن ٢١، دختری نیست که توانمندی هوشی اش از موش های خانه هم پایین تر است ودر ابتکار عمل جلوی موش های خانه هم کم می آورد. سیندرلای محبوب قرن ٢١ ریاضیدان هست. کمابیش یک نابغه ریاضی. ظاهرا جماعت ذکور از این طرز فکر که زنان برای جذاب بودن باید کم هوش و کم سواد باشند دست برداشته اند!
تا جایی که سیندرلایشان هم نابغه شده. راه بسیار طولانی و دشوار پیموده شده تا به این جا رسیده ایم!
٣- برخی دیالوگ های فیلم جالب هست. مثلا جایی که اون خانم متشخص بالاخره جلوی همسر بهانه گیرش می ایستد. جملاتی که به زبان می آورد شنیدنی هست.
٤- و اما صحنه مهمانی دخترانه قبل از عروسی. در خارج رسم هست که قبل از عروسی دوستان عروس با عروس و دوستان داماد با داماد برای آخرین بار، جشن مجردی می گیرند. در جشن های مجردی به سیم آخر می زنند.در این فیلم چون خانواده داماد فوق پولدار هستند جشن هایشان هم خاص هست. بخشی از جشن دخترانه مجردی خرید مجانی است. اون میلیاردر ها برای این که اجناس مجانی به کف آرند همدیگر را پاره می کنند. اونجا یکی می گه هیچ کس به اندازه میلیاردر ها برای جنس مفت خودش را جر نمی ده. ملاحظه می کنید ؟! همه جا آسمان همین رنگه.😆🌈🌈
🍀@minjigh
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل