روز بدون كیسه پلاستیك (نایلون یا نایلكس یا مشمع)

+0 به یه ن

شهرداری تهران در یك اقدام پسندیده فردا را روز بدون نایلكس اعلام كرده. به این مناسبت یادداشت های قبلی ام را در این باره در زیر دوباره منتشر می كنم:

كیف خرید



من همه جای دنیا را نگشته ام اما در بین این همه كشور كه بوده ام ( كه شامل كشور جهان سومی و نفت خیز عربستان هم می شود) هیچ كشوری را ندیده ام كه درآن به اندازه ایران كیسه پلاستیكی برای خرید مصرف شود. می توان كیف خریدی را در ماشین گذاشت و یا از كیسه های پلاستیكی تمیز دوباره استفاده كرد و ... به صفر رساندن مصرف كیسه پلاستیكی دشوار است اما با اندكی دقت می توان میزان مصرف را به طور قابل ملاحظه ای كاهش داد.
به قول خارجی ها:
Reduce, Reuse,Recycle
.
این هم از آهنگش. این هم یكی دیگه.

توریسم و نایلون (كیسه پلاستیكی)

این نایلون هایی كه كنار جاده ها نزدیك شهرها ی ایران پخش و پلا هستند بدجوری توی ذوق توریست می زنند. آنان كه به شهر و دیار خود علاقه دارند و می خواهند شهرشان توریست پذیر شود و امكان و وقت آن را هم دارند ای كاش ترتیبی دهند تا مردم -به خصوص دانش اموزان و دانشجویان- برای جمع آوری این زباله ها بسیج شوند. در فنلاند كه بودیم یك همچین فراخوانی داده بودند. همكاران ما هم در دانشگاه هلسینكی رفتند برای كمك.
كاشت درخت در كنار جاده اگر با اصول درست وبا برنامه ریزی علمی باشد هم مفید است. هم برای جلب توریست هم برای تلطیف هوا و هم از نظركم كردن خطرات جاده ای . البته اصول درست را متخصصین می دانند. قبل از اقدام حتما باید با متخصصان مربوطه ی مختلف مشورت كرد و نظر خواست.

توضیح در باره ی عنوان: چیزی را كه ما تبریزی ها در محاوره ی روزمره نایلون می خوانیم تهرانی ها كیسه پلاستیك یا پلاستیك می خوانند. مثلا به بقالی می گویند "آقا یه دونه دیگه پلاستیك بده". نسل قدیم چه توی تهران و چه توی تبریز می گویند "مشماع". من خودم اولین بار كه اصطلاح مشماع را شنیدم نفهمیدم آقاهه چی می گه. امریكایی ها می گویند plastic bag. تركیه ای ها می گویند چانتا. ایتالیایی ها می گویند لا بُرسا. بیشتر از این نمی دانم.
گفتم توضیح بدهم تا كاملا روشن باشد!
نكته ی مهم:
توضیح «بدیهیات» از این جنس برای توریست خیلی مهم است. آن چه كه شما در ذهن خود بدیهی می پندارید شاید از نظر توریست كه غریب است و با اصطلاحات شما ناآشنا، بدیهی نباشد. هرگز نباید رفتاری نشان دهید كه این معنا را بدهد كه "اه! این چه خنگه! این بدیهیات را هم نمی فهمه." چه بسا شما هم اگر در یك محیط ناآشنا قرار بگیرید چندان تیزهوش به نظر نرسید! من شخصا در زمینه پیدا كردن جهت و آدرس یابی خیلی ادعای تیزهوشی دارم. اما در ژاپن كه ماشین ها فرمان راست هستند حسابی خنگ شده بودم! توریست ها دوست ندارند به شهری روند كه مردمشان آنها را مسخره می كنند. نیامدن توریست یعنی از دست دادن درآمد! تیزهوش واقعی كسی است كه كاری می كند كه توریست ها بیایند و پول خرج كنندو باعث رونق اقتصادی شوند!! ما هم كه دوست داریم فیزیكپیشه ی خارجی بیاید و برایمان سمینار دهد و ما را از انزوای علمی در آورد. بارها گفته ام این آمدن و رفتن ها برای پیشرفت جامعه ی علمی لازم است.
 

مجسمه هایی متفاوت در رم

همان طوری كه می دانید در شهرهای ایتالیا مجسمه های سنگی و برنزی و... فراوانند. چند سال پیش كه با شاهین رفته بودیم رُم برای گردش از دور دیدیم وسط یك میدان بزرگ كلی مجسمه گذاشته اند كه خیلی توجه توریست ها را جلب كرده. رفتیم نزدیك تر دیدیم مجسمه از نایلون و ظروف پلاستیك ومواد بازیافتی دیگر ساخته شده اند. ظاهرا سازنده ی آنها مجسمه هایش را در شهرهای توریستی بزرگ دنیا می گرداند تا نظر جهانیان را به مسئله بسیار مهم محیط زیست و به خصوص بازیافت جلب كند. خیلی هم تاثیرگذار بود. رم كم جاذبه ی توریستی داشت این مجسمه ها هم اضافه شدند!!! الغرض! درادامه ی یادداشت قبلی ام عرض می كنم. این قبیل كارهای هنری ذوقی و ابتكاری می توانند هم برای ترویج فرهنگ محیط زیست و هم برای جلب توریست (بخوانید ایجاد اشتغال و مبارزه با فقر و در عین حال آوردن نشاط درجامعه و رفع خمودی) تاثیر گذار باشند.

بدنیست بدانید ایتالیا با 43 میلیون توریست در سال مقام پنجم و تركیه با 25 میلیون توریست مقام هفتم جلب توریست در دنیا را دارد. مصر سالی 12 میلیون توریست جلب می كند وهمین تونس 7 میلیون. ایران چی؟! ایران جزو شصت كشور اول دنیا در جلب توریست نیست. تعداد توریست های ایران در سال از 2میلیون نفر كم تر است.
روسیه با آن همه اماكن منحصر به فرد جذاب برای توریست كه دارد جزو 10 كشور اول دنیا در جلب توریست نیست. فكر می كنم بدبختی روس ها هم همان ناسیونالیزم افراطی باشد. با آمریكایی ها و اروپایی ها كه یك جوری شاخ و شانه می كشند با ما شرقی ها یك جور دیگر. توهم خود ابرقدرت بینی شان توریست غربی را پس می زند. توهم خود نژاد برتر بینی شان افرادی مثل ما را. البته چون خیلی كشور زیبایی است باز هم سال 20 میلیون توریست دارد. ولی می توانست خیلی بیشتراز این جذب كند- چه از شرق و چه از غرب. به علاوه اگر ناسیونالیزم افراطی خود را كنار می گذاشتند می توانستند درصد بیشتری توریست فرهنگی داشته باشند. هر توریستی را هم كه ما نمی خواهیم! ما دوست داریم میزبان اشخاص وخانواده های با فرهنگ باشیم نه هر توریستی.
در یكی از رستوران های مسكو شاهین با گارسون دعوایش شد. یك ساعت نشستیم یارو به میزهای خالی سرویس می داد یك لیوان آب نداد دست ما. از چهره اش می بارید كه عارش می شود كه جلوی ما شرقی ها گارسون باشد. در كشورهایی كه در بالای لیست جذب توریست هستند (مثل فرانسه آمریكا و ایتالیا) اصلا از این خبرها نیست. وقتی مشتری پول داشته باشد محترم است مستقل از نژادش. گارسون های فرانسوی هیچ وقت به مشتری شرقی بی احترامی نمی كنند چرا كه می دانند خدا روزی شان را از دست همین مشتری ها می دهد.
خدایا ما را از شر ناسیونالیزم افراطی برهان كه دین و دنیای آدم را به یك جا خراب می كند!
باز دارم از روس ها ایراد می گیرم عیب های خودمان از یاد می رود!در همین پارك جمشیدیه خودمان دیدم عده ای توریست های پاكستانی را تحقیر می كردند. زبان آنها با فارسی خیلی مشتركات دارد به علاوه از لحن صدا و چهره می فهمیدند كه قضیه از چه قرار است! بابا جون! این همسایه ی شرقی ما یك كشور 170 میلیون نفریه. درسته بیشتر مردم آن فقیرند! اما اگر یك درصدشان هم آن قدر پولدار باشند كه بخواهند به ایران برای تفریح سفر كنند توریسم ایران رو می آید. مسلمان هم كه هستند و ما خیلی از مشكلات فرهنگی را با آنها نخواهیم داشت.

 

 

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]